You and Me

Chapter Eleven: First Kiss

Ruby's P.O.V

Yes! Today is my day! Makakapunta na rin ako sa company ni Ivan. Ano kaya itsura ng office niya? Di ba napakayaman niya? Baka yung office niya may chandelier tapos may chocolate fountain tapos may ibat-ibang kulay na curtains. Wow! Ang ganda naman.

Pero, wait! Wait! Wait! Eh, di ba si Ivan yung tipong hindi mahilig sa maraming kutingting? Hindi rin siya mahilig sa kung anu-anong nakabitin sa kesame. Yay! Baka ang office niya ay parang...

Ivan's evil laugh. "Wa.ha.ha.ha. Papatayin kita!"

Aaaaaaaaah! Nakakatakot naman ng itsura niya pagnakatawa ng ganuon. Kinikilabutan na ako. Ayuko na yatang pumunta doon.

Tiit-tiit

Text? Kanino galing? Wew! Number lang ang nakatatak?

Hoy! Where are you! Kanina pa ako naghihintay sayo sa labas ng bahay niyo!

Ano?! Nasa labas ng bahay na siya?! Anong ginagawa niya dito?! Hindi ko naman sinabing sunduin niya ako!!!!

Agad akong napasulyap sa bintana at... 0///0!!!!!
Nandito nga siya!!!!!

(Door knocking)

"Ruby, hindi ka pa tapos? Kanina pa naghihintay ang boyfriend mo sa labas."

Boyfriend!? Lola!!!! Hindi ko siya boyfriend!!! >\\\<!! Huhu. Sabi ko na nga ba mapapasubo ako dito, eh!

Kalma lang, Ruby. Wag kang affected. Game lang to dahil may utang ka sa lalaking yun. Pagdi mo nagawa ang pinapagawa ng loko-lokong 'yun, boom panes ka sa kanya! Makikita mo ang puntod mo at kung ano ang ikinamatay mo.

Waaaaaaaah!! Ayukong mamatay. Hindi ko pa nakita ang boy in my dream. Huhu.

Agad ko namang pinagbuksan si Lola. "Tapos na po ako, Lola. Pero sinabi po ba niya kung bakit siya nandito?" Dahil hindi ko naman sinabing susunduin niya ako! "Di ba pupunta ka sa company niya?"

"Ah. Opo. Sege po. Alis na po kami." Aniya ko. Humanda ka sa akin Ivan. Patay ka sa akin sa kotse mo! "Hija, umuwi ka ng maaga, ha. May surprise ako sayo." Nakangiti niyang sabi.

Surprise? Hindi ko naman kaarawan ngayon, ha. Bahala na nga lang. I love surprise naman, eh. "Opo, Lola. Bye, Lola!"

At lumabas na ako. Nakita ko agad ang nakakunot at inip na inip na si Ivan. Humanda ka sa akin. Baka nakakalimutan mong laro mo lang 'to at hindi 'to totoo.

"Sakay!" Aniya ko at sumakay na ako sa sasakyan niya. Wow! Ako pa ang nagpasakay sa sarili niyang kotse. Eh kotse niya 'to. With anger mood pa. Haha. Galing kong umarte. Ako na ang best dramatic queen sa universe! Gulat na gulat siya, oh. Hahaha.

•••
•••
•••

(While driving)

"Ano ba ang problema mo, ha." Tanong niya. Ako pa ang may problema. Eh siya nga 'tong namimigay ng problema. Galing mo din, noh! "Hindi ko naman sinabing sunduin mo ako! Alam mo bang tiwalang-tiwala talaga si Lola sa laro mo?!"

"That's good. Anong problema doon?" Bwesit ka talaga!!!! "Malaki! Sobra!"

"Dont raise your voice on me!" Aniya na nanggigigil na sa kapikunan. "Baka nakakalimutan mong that's part of the game na papaniwalaan mo ang Lola mo na tayo na nga para hindi siya magduda."

"Ano ba ang dahilan mo kung bakit kailangan pang idamay si Lola dito, ha." Hindi agad siya nakasagot. Kahit ako, nagtataka kung bakit kailangan pang humantong sa ganito. Alam kong tinulungan niya ako sa mga kaibigan niya pero bakit ang kapalit nun ay umarte akong girlfriend niya. Nag-iisip ba siya?! "How many times do I need to tell you na ginagawa mo ito para hindi ka na balikan nila."