Babasız Bir Genç Kızın Günlüğü #GözdeElitok

29-Ve ben yine onsuzum.

13/07/2015 Pazartesi.

Bugün fazlasıyla hüzünlüyüm be günlük. Babamın gidişinden daha çok üzüldüğüm, acı duyduğum bir şey var bugün. Sadece bugün değil, 7 aydır, her ayın 13'lerinde var bu acı. Çünkü 7 ay önce bugün, reelden tanışıp, arkadaşlığımızı sanaldan devam ettirdiğimiz, en yakınım bildiğim kardeşimi toprak aldı. Sadece buluşmamıza birkaç hafta kalmışken, ben bugün onsuzum. Bugün 13/07/2015 PAZARTESİ. Saat 5:13 ve ben yine onsuzum. Kokusuna hasretken, şimdi toprağına hasretim. Ağlamak istemiyorum. O ağlamamdan nefret ederdi. Ama bazen elimizde olmuyor ki. Ağlamazsam, rahatlayamam. O bana, sanal kardeşliğin gerçekliğini öğretti. Ben kardeşliğin ne demek olduğunu onunla öğrendim. O benim her şeyimdi. Annem, olmayan babam, kardeş kokulumdu. O benim hala kardeş kokulum. Onu asla unutmam, unutamam. Böyle sanki zaman geçmiyor. Sanki şimdiden zaman hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor. Bu saatte uyumadım, sana yazıyorum. İçime attığım her şeyi sana yazıyorum. Çünkü burada ki tek arkadaşımsın. Şu saatte yanımda olan tek kişi.