Babasız Bir Genç Kızın Günlüğü #GözdeElitok

25-Acıma, acımayın.

09/07/2015 Perşembe

İnsanların bana acımaları en nefret ettiğim şey günlük! Dünyada ki tek acı, benim acım değil. Ben bunun farkındayken neden kimse de olamıyor? O kadar zor değil aslında. Dünyada ki o kadar, yetim, aç, yardıma muhtaç, o küçücük bedenleriyle, türlü hastalıklarla mücadele eden onca insan varken..benim acım neden büyütülüyor. Onlara yardım edin, bana kimse edemez. O kadar insan varken, benim şu acımı dışa doğru büyütmeyin. İçime sığmıyor bu acı zaten. Bir de insanlar, dışa doğru baskı yaptıkça, acım öyle bir hal alıyor ki. Sonra ağlamak istiyorum, ağlamazsam geçmeyecek çünkü. Ama ağlayamıyorum işte. Öyle hissizleşti ki kalbim, ağlamamak için savaş veriyor adeta. İnsanlar bana acıdıkça, bende onlara acıyorum. Çünkü düşünmüyorlar. "Şu acısına acıyarak baktığım insan, ne hisseder acaba?" diye hiç düşünmüyorlar. Bunu düşünmedikleri sürece, bende onları düşünmek istemiyorum.