08/08/2015 Cuma.
Hiç olmayan insanları özlüyorum be günlük. Bende bıktıkları sevginin izlerini özlüyorum. Belkide canımın acıyacağını bile bile gidiyorum o izlerin peşinden. Buna mecburum. Bir şeyleri değiştirmek zorundayım. Kendimi değiştiremem. Ben böyleyim, olduğum gibi. Kimse için değişemem. İnsanlar beni ya olduğum gibi kabul ederler yada defolup giderler. Birkaç kişi dışında kimse de umrumda değil. Ben sadece bir kişi için tüm hayatımı değiştiremem. Bunu kimse için yapmam.
Babam için yapmadığım gibi.
Babam değişmemi istedi. Hatta annemden nefret etmemi. O zaman bir kez daha nefret ettim olmayan babamdan, yapmadığı babalıktan. Ondan bir kez değil, binlerce kez daha nefret ettim. İyki bir annem var. İyki gerçekten bir annem var. Çoğu zaman kızsada, istediğini söylesede değiştiremediğim bir gerçek var; o benim annem.
Öz ve öz canım. Canımın en dibi. Bazen, hatta çoğu zaman kötü şeyler olduğunda, kötü düşünüyorum. Ama her şey normale döndüğünde, ona olan kızgınlığımda geçiyor. Bitiyor hepsi, sadece anlıkmış diyorum.
Seni çok seviyorum anne. Sen üzülme, ağlama. Değmeyen insanlar için asla. Gülüyorsan senin için anne. Dik durup, adım atıyorsam da senin için. Her şey senin için. Yaşıyorsam da senin için be anne. Dayanamazsın diye ben dayanıyorum bak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Babasız Bir Genç Kızın Günlüğü #GözdeElitok
Literatura FemininaBabasının onu 10 yaşında terkettiği metafizik deli bir kızın günlüğü..