Babasız Bir Genç Kızın Günlüğü #GözdeElitok

41-Pes etmeyi asla sevmem.

25/07/2015 Cumartesi.

Ya gerçekten iyi olmak zorundasınız, ya da benim gibi rol yapmak. Çünkü başka bir çıkarı, kurtuluşu yok belkide bu kara deliğin. Çaba göstermedikçe de olmayacak biliyorum. Bazı insanları kendi elimle atıyorum o kara deliğe, farkında olmadan. Ama gerçekten farkında olmadan be günlük. Sonra sorumlusu, suçlusu ben oluyorum. Kimse anlamadan dinlemeden yorum yapıyor her şeye, tüm hayatıma. Bu iyi değil. Bu birilerini üzmekten başka hiçbir işe yaramıyor. Kimse düşünmedi beni be günlük. Hiç kimsenin umrunda olmadı, nasıl olduğum. Gelen kırdı, giden kırdı. Her türlü kırıldım ben, paramparça oldum. Sevdikçe kırılırmış insan, evet ben paramparça oldum. Ben yok oldum, insanlar halime güldü. Ben bıktım insanlar yine güldü. Tüm gün kitap okuyup, odamdan hiç çıkmadım. İnsanlar bunda yine bir kusur buldu. Kısacası hiçbir zaman sevilmedim. Hiçbir zaman da olduğum gibi kabullenilmedim. Bu fazlasıyla acı. Ama yoruldum. Çok yoruldum. Pes etmedim. Sadece yoruldum ve ayakta durasım yok. Bu yüzden hep kendimi suçladım. Belki bende vardır bişey diye. Gerçekten tek suçlu ben gibiydim. İnsanlar öyle davrandıkça, böyle kabullendim. Ama bildiğim bişey vardı, asla pes etmeyecektim. Çünkü ben pes etmeyi asla sevmezdim.