PLEASE
Maaga akong gumising para magluto sana ng agahan, kaso paglabas ko sa kwarto ko, nagluluto na si Klyde sa kusina.
Pang-umagahan lang talaga ang niluluto n'ya kasi hindi ‘yan s'ya marunong magluto ng totoong pagkain! Luncheon meat, sunny-side-up, at bacon ang niluluto n'ya ngayon.
“Wow. Ang bango” Compliment ko sa kanya, kasi nagluto s'ya eh.
“Hey, stop that. I haven't taken a shower yet” Yabang n'ya sa'kin.
“Ang niluluto mo, hindi ikaw” Sabi ko at tumabi sa kanya. He then grabbed me by the waist, closer to his side and kiss my forehead.
“Good morning, baby” Bati n'ya at inamoy ang buhok ko.
“Smells bad. Take a shower please and let's eat our breakfast, okay?” Nang-aasar n'yang sabi pero nakayakap pa rin sa'kin.
“Bitiwan mo muna ako para makaligo na ako” I said as I tried to escape, but this man doesn't have a plan to remove his arms around my waist!
“Okay, make it fast. I'm almost done cooking” Ngayon ay niluwagan na n'ya ang yakap n'ya sa baywang ko, pero naka-rest pa rin ang kamay n'ya doon.
Dumeretso agad ako sa bathroom kasi malapit lang ito sa kitchen. Naligo na agad ako at huli ko na napagtantong wala pala akong dalang tuwalya!
“Klyde, can you get my towel please, nakalimutan kong mag dala eh” Sigaw ko para marinig n'ya ako pero walang sumasagot sa'kin!
“Klyde?” Tawag ko
Kumatok s'ya kaya binuksan ko nang bahagya ang pintuan ng bathroom. And then he handed me the towel, but it's not mine, sa kanya ito!
“Thanks” Sabi ko at ibinalot na ang tuwalya sa abdomen ko ng tuwalyang bigay n'ya
Lumabas na ako sa bathroom, deretso ang lakad ko patungong kwarto at agad nang nagbihis. Wala kaming official uniform kaya kahit ano pwedeng suotin basta dala mo lang ang ID mo.
I just wore white polo and black slacks, I partnered it with my black shoes coming from my fav brand which is nike.
I went to the dining area, he's still eating and so I decided to join him too.
“When is your academic break, by?” Tanong n'ya habang may tinitipa s'ya sa laptop n'ya.
“Christmas break? Starting this December 21 and January pa ang balik, why?” I asked while putting some foods on my plate.
“Uh, we're having a seminar this upcoming December 19 to 24. If you're not busy, I'm planning to invite you sana. Sa Batangas iyon.” Isinarado n'ya na ang laptop n'ya at seryosong tumingin sa'kin.
“Bakit mo naman ako isasama?”
“I…I'm not sure if I can celebrate our Christmas together. That's why I'm asking you so we can celebrate our Christmas there?” He uttered with hope.
“Uhh, my friends and I were always celebrate Christmas together kasi Kyde. I'm sorry if…I can't be with you during that time.” I apologetically said “Pwede tayo sa New Year since may iba iba kaming plans sa new year” Pampalubag loob ko sa kanya.
“I'm sorry. Babawi ako sa New Year, baby, okay?” Tumayo na s'ya ngayon at lumapit sa'kin.
Mahilig talaga ‘yan s'ya mang-amoy! At isa pang gustong gusto n'yang gagawin ay ang yakapin ako sa likuran!
“Ayos lang, ano ka ba? Kahit naman nandito ka, hindi rin tayo magkakasama sa pasko, may plan mga kaibigan ko n'yan eh” For sure kasi may ganap ‘yang mga kaibigan ko.

YOU ARE READING
Rays Of Light
Short StorySydney Rory Alvarez is the renowned grandson of two wealthy and famous doctors who own one of the top hospitals in the Philippines. Both of his grandparents and his parents are doctors. Despite his prestigious lineage, Sydney has chosen to live a re...