WARNING: This chapter contains mentions of guns, physical abuse, and vulgar language that may be sensitive or triggering to some readers. Reader caution is advised.ARRIVED
“Hindi pa rin ba gumigising?”
“Patay na siguro ‘yan?”
“Tarantado, edi patay din tayo kay Dok n'yan.”
“Gisingin n'yo! Mga bobo!”
“Pakainin n'yo ‘yan! Kung ayaw n'yong lahat tayo malalagot”
“Boss hindi nga gumigising, kanina pa namin ‘yan ginising, barilin kaya natin ang paa boss?”
“Inutil ka rin ano? Eh kung may tama ng bala ‘yan, baka matamaan ka rin ng bala sa ulo ni Dok”
“Saktan n'yo, gawan n'yo ng paraan!”
That's the conversation I heard when woke up after I bumped with that giant Mahogany tree.
“Ayaw mo palang gumising ha” I heard the other guy after he removed the black thing that covered my whole face.
He kicked my abdomen harder than he could causing me to vomit some bloods! Ang sakit!
I cough and opened mg eyes to see who kicked me.
A guy that has a lot of piercing all over his face, tattooed almost 90% of his body, marumi, mabaho, at maraming dumi ang ngipin creepily smiled at me!
“Oh ayan, good morning!” He said, laughing thunderly!
“Gigising ka rin pala, pinaharap mo pa kami! Bwesit ka!” He said in a almost cracked voice which I found very creepy!
Ang lugar ay napakadilim, mabaho, at marumi!
Ayaw ko rito…
I cried, hoping that this was just a dream.
“Pakainin n'yo ‘yan!” Utos n'ya sa mga taong kapareho rin ang pormahan sa kanya.
Apat ang natirang tao na kagaya n'ya nung umalis s'ya, pero kanina'y may isa pang tinawagan n'yang ‘boss’ so bali anim sila rito!
“Anong kailangan n'yo sa'kin?!” Pasigaw kong tanong.
“Hoy bata…wag mo kaming sisigawan kung ayaw mong basagin namin yang pagmumukha mo!” Sigaw sa'kin nung isang lalaking may dalang pagkain at hinampas sa mukha ko ang pagkaing dala n'ya!
Parang stainless steel ang lalagyanan ng pagkain kaya masakit itong dumapo sa mukha ko.
Ininda ko ang sakit dahil ayaw kong makitaan nila ako ng kahinaan!
“Kaininin mo ‘yan kung ayaw mong masaktan pa!” Sigaw n'ya at nagsindi ng sigarilyo, ibinuga n'ya sa mukha ko ang mabahong usok nito kaya napaubo ako dahil pumasok sa ilong ko ang iba!
Tumawa s'ya sa paraang nakakatakot! Parang isang halimaw!
Nalasaan ko ang dugong tumutulo galing sa ilong ko kaya doon ko napagtantong malakas talaga ang pagkakahampas n'ya sa pinggan sa'kin.
“Apat na araw na tayong tigang dito, kastang kasta na ako, wala pa bang perang ibinigay ang Adamnelle na iyon?” Sabi n'ya at hinigop ulit ang sigarilyo.
Adamnelle?...My tears voluntarily falls for no reasons!
Klyde? Please no…
Si Klyde ba ang nagpadakip sa'kin? Hayop!
Adamnelle? Sinong Adamnelle? Dok? Edi si Klyde nga!
He called me before the incident! Could it be him? S'ya ba ang nagpadakip sa akin? Para saan naman?

YOU ARE READING
Rays Of Light
Short StorySydney Rory Alvarez is the renowned grandson of two wealthy and famous doctors who own one of the top hospitals in the Philippines. Both of his grandparents and his parents are doctors. Despite his prestigious lineage, Sydney has chosen to live a re...