Συνεχίσαμε για τον 11ο πλανήτη. Ο Dodjers πήγε να κάνει μπάνιο από το πολύ σκατό που είχε φάει και ύστερα πήγε να ξαπλώσει. Οι υπόλοιποι παίζαμε χαρτιά. Λίγα λεπτά αργότερα χτυπάει το τηλέφωνο.
(Jack)-Ναι;
(?)- Ναιιιιι μ' ακούτεεεε;
Ο Jack το κλείνει.
(Jack)- Καλά ο Σεφερλής είναι. Το παίζει σπασοκλαμπάνιας και άρχισε τις μα...κίες.
Συνεχίσαμε την παρτίδα μας. Ξαφνικά το τηλέφωνο ξαναχτυπάει.
(Jack)- Ναι;
(Σεφερλής)- Ναιιι μ' ακούτεεε;
(Jack)- Ναι γαμώ σε ακούμε.
(Σεφερλής)- Ωραίοι...*τουτ τουτ τουτ*
(Jack)- Γαμώ το κεφάλι του, άμα τον πιάσω θα του δείξω.
Ο Dodjers βγήκε μισοκοιμισμένος.
(Dodjers)- Τι φωνάζετε γαμώ; Προσπαθώ να κοιμηθώ.
Άρχισαν να τσακώνονται και έτσι πήγα στο δωμάτιό μου. Τότε είδα ένα σημείωμα στο πάτωμα. Το πιάνω και το διαβάζω. <<Βρες το χαρτάκι μέσα στη ντουλάπα>>. Ανοίγω την ντουλάπα και παίρνω το χαρτάκι. <<Δες κάτω από το κρεβάτι για να πάρεις το έπαθλο>>. Κοιτάζω μα βλέπω άλλο ένα χαρτάκι. <<ΧΑΧΑΧΑΧΑ τσίμπα ρε δεν είναι εδώ το έπαθλο, δες πίσω από την πόρτα.>> Κοιτάζω από πίσω και ξαφνικά βλέπω τον Γκούφυ.
(Εγώ)- Γκούφυ;
(Γκούφυ)- Γεια σου. Θέλω την βοήθειά σου. Έχασα μια τσίχλα άπου εκεί έξω και θέλω να...
Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Τον έπιασα από την μύτη και τον πέταξα έξω. Τι γίνεται ρε; Σκέφτηκα, όλοι οι άκυροι εδώ μέσα έρχονται; Εκείνη τη στιγμή με ειδοποίησαν ότι φτάσαμε στον 5ο πλανήτη. Κατέβηκα και κοίταξα γύρω μου. Εδώ έμοιαζε με την Γη. Είδαμε μια πόλη. Μπήκαμε και ρωτήσαμε έναν γέρο που την έπαιζε μέσα στον δρόμο αν ήξερε που ήταν το κλειδί.
(Γέρος)- Υπάρχει ένα σβησμένο ηφαίστειο εκεί πάνω στο βουνό. Μέσα σε αυτό βρίσκεται το κλειδί. Έχει όμως τρομερά πλάσματα. Να προσέχετε.
Αρχίσαμε να περπατάμε προς το ηφαίστειο όταν λίγα μέτρα πιο δίπλα είδαμε ότι είχε συναυλία ο Έμινεμ. Ήμασταν σε δίλλημα. Το κλειδί ή τον Έμινεμ; Έπρεπε όμως να κάνουμε το σωστό. Ομολογώ πως η συναυλία ήταν τέλεια. Δυο ώρες μετά συνεχίσαμε και τελικά φτάσαμε μετά από πολύ κόπο στην κορυφή του ηφαιστείου. Κοιτάξαμε μέσα. Ένας ολόκληρος στρατός από μινώταυρους βρίσκονταν εκεί και φύλαγαν το κλειδί το οποίο βρισκόταν μέσα σε ένα μεγάλο πέτρινο μπαούλο. Δυο μέτρα ο καθένας με ένα τσεκούρι στο χέρι έβγαζαν καπνούς από τα ρουθούνια τους. Πήραμε τα όπλα μας και μπήκαμε στο ηφαίστειο. Μόλις μας είδαν έτρεξαν προς τα εμάς βγάζοντας άγριες και ανατριχιαστικές κραυγές που έσκιζαν την ηρεμία και προκαλούσαν δονήσεις. Ήταν πάρα πολλοί. Έπρεπε να σκεφτούμε κάτι πιο αποτελεσματικό από τα όπλα. Ήταν αργά όμως. Οι πρώτοι έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες. Αυτές ύστερα από λίγο όμως τελείωσαν. Προσπαθήσαμε να πάρουμε από ένα τσεκούρι ο καθένας μα το καθένα ζύγιζε πάνω από 100 κιλά. Ο Dodjers τότε έβγαλε 3 κόκκους ρυζιού και μας τους έδωσε.
(Dodjers)- Φάτε τους γρήγορα, τους είχα για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης σαν αυτήν.
Το φάγαμε. Σε λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα να ψηλώνω. Απίστευτο. Είχαμε ψηλώσει γύρω στα 3 μέτρα και οι μινώταυροι πλέων ήταν παιχνιδάκι για μας. Όποιος πλησίαζε έτρωγε κλοτσιά στα αρ...δια.
Ξαφνικά το ηφαίστειο ταρακουνήθηκε ολόκληρο. Νομίζαμε ότι ήταν έτοιμο να εκραγεί μα ήταν κάτι χειρότερο. Από μέσα βγήκε ένας μινώταυρος 20 μέτρα ψηλός και βγάζοντας φωτιές από το στόμα και τα ρουθούνια έκανε κομμάτια ό,τι βρισκόταν μπροστά του. Τελείωσε σκέφτηκα. Δεν γίνεται να είμαστε τόσο κωλόφαρδοι για να γλυτώσουμε και από δω. Μα έκανα λάθος. Ο Dodjers σήκωσε τα χέρια ψηλά και άρχισε να λέει κάτι παράξενα λόγια. Ξαφνικά από τον ουρανό εμφανίζεται ο Δίας με γυαλιά καθρέπτες και ένα φραπέ στο χέρι. Ρίχνει έναν κεραυνό και πετυχαίνει τον μινώταυρο. Αυτός έγινε σκόνη. Ο Δίας μας κατούρησε και εξαφανίστηκε ξανά στον ουρανό. Πήραμε το μπαούλο και το σπάσαμε. Μέσα βρήκαμε το κλειδί και 2 καραμέλες. Ο Jack τρελάθηκε από την χαρά του. Τα πήραμε και γυρίσαμε στο διαστημόπλοιο. Έμενε άλλο ένα κλειδί. Ξεκινήσαμε λοιπόν για τον 12ο και τελευταίο πλανήτη.
