Ήμασταν χαρούμενοι για τα 5 κλειδιά και για την τύχη μας σε όλα αυτά που περάσαμε ως τώρα. Οι περιπέτειες αυτές μας έδειναν θάρρος να συνεχίσουμε. Είχαμε ένα κλειδί ακόμα. Έπρεπε να είμαστε έτοιμοι. Ξαφνικά ένοιωσα το διαστημόπλοιο να σταματάει.
(Εγώ)- Τι έγινε;
(Dodjers)- Δεν ξέρω. Η αστυνομία μας σταμάτησε.
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και μέσα είδαμε την σκατόγρια που της είχαμε πάρει την μασέλα.
(Γριά του κώλου)- Να, αυτοί οι αλήτες μου πήραν την μασέλα. Let's kick their aaaaaass.
Γκαζώσαμε. Η αστυνομία μας κυνήγαγε για πολλή ώρα όταν κάποια στιγμή ο Dodjers έβαλε τούρμπο και καταφέραμε να τους ξεφύγουμε. Ήμασταν σίγουροι πως θα ξαναβλέπαμε κάποτε αυτήν την σκατόγρια.
Φτάσαμε στον 12ο πλανήτη. Πάνω σε ένα βουνό αντικρίσαμε την μαύρη τρύπα. Έπρεπε πρώτα όμως να βρούμε το κλειδί. Ξαφνικά βλέπουμε μια ταμπέλα η οποία έγραφε <<ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΔΩ>>
(Dodjers)- Καλά παγίδα είναι, πάμε από την άλλη εμείς.
Πήγαμε από τον άλλον δρόμο άλλα δυο ώρες αργότερα φτάσαμε σε αδιέξοδο. Μόνο μια ταμπέλα είχε που έγραφε: <<ΝΑΑΑΑ ΒΛΑΚΑΑΑ, ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΓΙΔΑ. ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ ΤΩΡΑ ΠΑΛΙ ΠΑΛΙΟΦΛΩΡΕ!!!>>. Κοιτάξαμε τον Dodjers θυμωμένα.
(Dodjers)- Εεεεμ...τελικά από την άλλη μάλλον έπρεπε να πάμε...
Γυρίσαμε πίσω και πήγαμε από τον άλλον δρόμο. Σε δυο λεπτά είδαμε ένα σταυροδρόμι. Μια ταμπέλα έγραφε <<ΑΠΟ ΔΩ ΠΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ>>.
(Dodjers)- Πάμε από δω. Αποκλείεται να είναι παγίδα.
Πήγαμε προς τα εκεί μα ύστερα από λίγο πάλι αδιέξοδος. Μια ταμπέλα έγραφε: <<ΧΑΧΑΧΑ, ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑΑΑΑ>>. Γυρίσαμε πάλι και πήγαμε από τον άλλον δρόμο. Επιτέλους βρεθήκαμε μπροστά σε έναν ναό. Εκεί μέσα θα είναι το κλειδί, σκεφτήκαμε. Προχωρήσαμε προσεκτικά. Τότε όμως είδαμε να κατεβαίνουν από το βουνό κάτι παράξενα πλάσματα, μισά άλογο και μισά άνθρωπος κρατώντας ένα τόξο το καθένα.
(Dodjers)- Κένταυροι, καλυφθείτε...
Σταθήκαμε πίσω από κάτι βράχους. Ευτυχώς δεν μας είχαν δει. Βουλώσαμε τον κώλο του Jack μην ρίξει καμιά ρουκέτα και μας ακούσουν και καθίσαμε να σκεφτούμε τι θα κάνουμε. Παρατηρήσαμε τότε ότι στην κορυφή του ναού υπήρχε ένα άνοιγμα. Αν μπαίναμε από κει θα ήμασταν ασφαλείς. Γλιστρήσαμε σιγά σιγά προς τον ναό. Είχε νυχτώσει πια και το σκοτάδι μας κάλυπτε. Σε λίγη ώρα είχαμε φτάσει στην πίσω μεριά του ναού. Πετάξαμε ένα σκοινί στο άνοιγμα και ανεβήκαμε ένας ένας. Μόλις μπήκαμε κινούμασταν αργά και είχαμε τα μάτια μας ανοιχτά για τυχών παγίδες. Ύστερα από λίγο είδαμε μια μεγάλη αίθουσα. Στους τοίχους υπήρχαν μικρογραφίες από κάμα σούτρα. Ο Jack την πέταξε έξω και άρχισε να την παίζει. Το ίδιο και ο Scooby. Αφού τους δέσαμε τα χέρια προχωρήσαμε ώσπου φτάσαμε σε μια ακόμα μεγαλύτερη αίθουσα. Το κλειδί ήταν εκεί. Το πήραμε και τρέξαμε προς την έξοδο. Τότε όλος ο ναός άρχισε να ταρακουνιέται.
(Dodjers)- Θα πέσει, γρήγορα έξω!!!
Αρχίσαμε το τρέξιμο και τελικά καταφέραμε την τελευταία στιγμή να βγούμε έξω. Ο ναός ανατινάχτηκε και έπεσε. Νομίζαμε πως γλυτώσαμε μα κάναμε λάθος. Οι κένταυροι βρίσκονταν ακριβώς μπροστά μας και μας σημάδευαν. Η γη τότε τραντάχτηκε και έχασαν την ισορροπία τους. Βρήκαμε ευκαιρία και το βάλαμε στα πόδια. Μπήκαμε μέσα σε μια σπηλιά και δεν κουνιόμασταν καθόλου. Οι κένταυροι άρχισαν να ψάχνουν. Ευχήθηκα να μην ρίξει καμιά ο Jack. Ευτυχώς όμως κρατήθηκε. Εξάλλου ήταν νύχτα και γρήγορα οι κένταυροι τα παράτησαν. Έτσι εμείς κατευθυνθήκαμε προς την μαύρη τρύπα.
Φτάνοντας είδαμε πως δεν ήμασταν μόνοι. Δυο μεγάλοι δράκοι βρίσκονταν εκεί και φυλούσαν την τρύπα. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να τους αντιμετωπίσουμε. Καλέσαμε το διαστημόπλοιο. Φτάνοντας ανεβήκαμε και εμφανιστήκαμε μπροστά στους δράκους. Βλέποντάς μας άρχισαν να ξερνάνε φωτιές και με τα σουβλερά δόντια τους προσπαθούσαν να ξεσκίσουν το διαστημόπλοιο. Ξαφνικά ο ένας εμφανίστηκε μπροστά μας. Ο Dodjers πέταξε τότε μια ρουκέτα και ο δράκος χτυπημένος θανάσιμα έπεσε στο έδαφος. Ο δεύτερος όμως ο οποίος ήταν και ο μεγαλύτερος μας χτύπησε με την ουρά στα πλάγια και το διαστημόπλοιο άρχισε να χάνει ύψος. Κάτω είδαμε τους κενταύρους. Ήμασταν σε πολύ δύσκολή θέση. Αν δεν κάναμε κάτι δεν θα την βγάζαμε καθαρή. Ο Jack τότε βγήκε από το διαστημόπλοιο και άρχισε να τρέχει προς την μαύρη τρύπα. Οι κένταυροι ξεκίνησαν να τον κυνηγάνε. Φτάνοντας στην τρύπα αυτός βγάζει τα κλειδιά και αρχίζει να ξεκλειδώνει την πόρτα. Ξαφνικά και ενώ οι κένταυροι ήταν δέκα μέτρα μακριά του, αυτός άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα στην μαύρη τρύπα. Χωρίς να το σκεφτούμε βγήκαμε και εμείς. Ο Dodjers παίρνοντας μια ασπίδα μας προστάτευε από τα βέλη και τη φωτιά. Ο δράκος ολοένα και πλησίαζε. Μετά από πολύ κόπο καταφέραμε να φτάσουμε στην τρύπα και μπήκαμε μέσα την στιγμή που ο δράκος ετοιμαζόταν να μας κάψει ζωντανούς. Βρεθήκαμε σε μια σπηλιά. Ο Jack βρισκόταν εκεί. Το ίδιο και οι άλλοι. Μόνο που τον Dodjers τον είχε πετύχει ένα βέλος...
