Γυρίσαμε πίσω στο νησί. Αφήσαμε τον Porkyστο διαστημόπλοιο μαζί με 10 διαβόλους της Τασμανίας που είχαμε για καταστάσεις σαν και αυτή και ξεκινήσαμε για το σημείο που είχαμε αφήσει τον Scooby. Για να μην αργήσουμε πολύ βγάλαμε από το διαστημόπλοιο τα σούπερ ντούπερ ούλτρα καρά τουρμπινοκίνητα μηχανάκια. Ανεβήκαμε και ξεκινήσαμε. Σε 10 λεπτά είχαμε φτάσει στο σημείο που είχαμε αφήσει το Scooby. Αυτός όμως δεν ήταν εκεί. Αρχίσαμε να ψάχνουμε εκεί γύρο μπας και μετακινήθηκε. Τίποτα. Αρχίσαμε να ανησυχούμε. Όσο κι αν φωνάζαμε το μόνο που ακούγαμε ήταν οι φωνές μας που γύρναγαν σαν ηχώ. Αποφασίσαμε να μπούμε πιο βαθιά στο δάσος για να ψάξουμε. Ο Jack σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο μήπως και δει κανένα σημάδι που θα μαρτυρούσε την παρουσία του Scooby. Δεν μπόρεσε όμως να δει κάτι και έτσι συνεχίσαμε το δρόμο μας. Πέρασαν πολλές ώρες. Η κούραση άρχισε να μας κυριαρχεί. Αποφασίσαμε να σταματήσουμε για λίγο να ξεκουραστούμε και ύστερα να συνεχίσουμε την πορεία μας. Ο Dodjersέβγαλε ένα ραδιόφωνο και έβαλε ένα τραγούδι που το τραγούδαγε μια κωλόγρια. Ο Jack του το πήρε και το πέταξε σε ένα βράχο με αποτέλεσμα αυτό να γίνει χίλια κομμάτια.
(Dodjers) – Τι έκανες ρε; Πως θα ακούω τώρα μουσική;
(Jack) – Ωραία μουσική ακούς ρε... Με μια κωλόγρια που είναι έτοιμη να της βγει η μασέλα. Άκου αληθινή μουσική.
Λέγοντας αυτό βγάζει από το σακίδιο ένα δικό του ραδιόφωνο και βάζει ένα τραγούδι που το τραγουδούσε ένας κωλόγερος. Οι τσακωμοί άρχισαν. Ξαφνικά όμως σταματήσαμε αμέσως. Από το βάθος ακουγόντουσαν βρυχηθμοί και παράξενες κραυγές. Παγώσαμε. Κλείσαμε αμέσως το ραδιόφωνο και προσπαθούσαμε να ακούσουμε πιο προσέχτηκα. Σκεφτήκαμε ότι ίσως να υπήρχαν λύκοι κοντά μας. Ξαφνικά ακούσαμε μια φωνή να ζητάει βοήθεια. Ήταν η φωνή του Scooby. Τρέξαμε να τον βοηθήσουμε. Όσο πλησιάζαμε οι κραυγές ακούγονταν όλο και πιο δυνατά. Φτάσαμε. Τι να δούμε. Μπροστά μας ακριβώς βρίσκονταν μια ντουζίνα ζόμπι και δίπλα ακριβώς ο Scoobyπροσπαθούσε να γλιτώσει από τα δόντια τους. Λάβαμε δράση. Κρατώντας μια μπανάνα επιτεθήκαμε. Αφού έλιωσε αυτή μας ήρθε η σπουδαία ιδέα να επιτεθούμε με τα σπαθιά μας. Από το χώμα έβγαιναν και άλλα ζόμπι. Ήμασταν περικυκλωμένοι. Παλεύαμε για αρκετή ώρα αλλά άρχισε και πάλι να μας κυριεύει η κούραση. Ο Dodjersτότε έβγαλε μια φωτοβολίδα ελπίζοντας πως ο Porkyθα την δει και θα πάει να τους πάρει προτού είναι πολύ αργά. Τα ζόμπι όλο και πλήθαιναν. Πέσαμε κάτω. Εκεί που ήμασταν σίγουροι πως όλα τελείωσαν, είδαμε το διαστημόπλοιο να εμφανίζεται από το βάθος. Ρίχνοντας την ακτίνα μας μάζεψε επάνω και όλα τελείωσαν. Ένα ζόμπι που έτυχε και τραβηχτικέ και αυτό από την ακτίνα, έφαγε ένα αγγούρι στον κ**ο και το πετάξαμε κάτω. Ο Scoobyήταν ασφαλής. Όμως έχουμε καινούργιο πρόβλημα. Ξεχάσαμε ο ραδιόφωνο στο δάσος. Πλάκα κάνω, επιτέλους ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε για το μεγάλο ταξίδι. Ο στόχος μας τώρα ήταν να βρούμε το διαμάντι της παρδαλής κατσίκας...
