(Dodjers) - Γαμώ την γκαντεμιά μου γαμώ. Που πήγε το διαστημόπλοιο;
(Jack) - Τι κάνουμε τώρα; Έχουμε και ένα διαμάντι να βρούμε.
(Dodjers) - Θα το βρούμε και αυτό. Πρώτα πρέπει να βρούμε το διαστημόπλοιο.
(Εγώ) - Πως θα το βρούμε;
(Jack) - Σώπα ρε μίλησες επιτέλους; Έχεις να μιλήσεις από το κεφάλαιο 1.
(Dodjers) - Μισό, μπορώ να το εντοπίσω με αυτό το κομπιουτεράκι. Όπως μου δείχνει εδώ το διαστημόπλοιο βρίσκετε στην άλλη μεριά του νησιού. Πρέπει να το πάρουμε γρήγορα προτού φύγουν.
Ξεκινήσαμε. Ξαφνικά από τον ουρανό πέφτει μια γριά. Και τότε θυμήθηκα. Ήταν η κωλόγρια που είχε κλοτσήσει ο Jack στον βυθό του Μπικίνι και όπως φαίνεται τώρα έπεσε κάτω. Αφού έφαγε ξανά άλλη μια κλοτσιά και ξαναπετάχτηκε στον ουρανό, συνεχίσαμε τον δρόμο μας. Περπατούσαμε πολύ ώρα ώσπου κάποια στιγμή ακούσαμε φωνές. Τρέξαμε γρήγορα προς την κατεύθυνση που ακούσαμε τις φωνές και τι να δούμε; Καμιά 30αριά Ζουλού είχαν δέσει τον Τουίτι σε ένα ξύλο και ετοιμάζονταν να τον ψήσουν. Τρέξαμε να τον σώσουμε. Μόλις οι Ζουλού μας αντιλήφθηκαν έβγαλαν κάτι φωνές σαν βραχνιασμένου βατράχου και μας επιτέθηκαν. Ένα βέλος τραυμάτισε τον Jack στο πόδι. Αυτός αντί να πέσει κάτω άρχισε να τρέχει και να βαράει με μια κατσαρόλα τους Ζουλού. Σίγουρα ναρκωτικά παίρνει. Αφού τελείωσε η μάχη και τους ξεπαστρέψαμε όλους, ελευθερώσαμε τον Τουίτι.
(Τουίτι) - Θαθ ευχαλιθτώ, τι να κάνω για να το κθεπληρώθω;
(Dodjers) - Ξέρεις πως πάμε στην άλλη μεριά του νησιού;
(Τουίτι) - Φυθικά, όλο το νηθί το κθέλω.
Ξεκινήσαμε ξανά με οδηγό τον Τουίτι. Περάσαμε μέσα από ένα δάσος. Μερικές μαϊμούδες μας πέταγαν μπανάνες και ο Jack τους τις έχωνε στον κώλο. Βάλτε και 2-3 φίδια που τα έδεσε από ένα δέντρο και έκανε κούνια, γενικά περάσαμε χωρίς να κινδυνεύσουμε. Μας κυρίευε η πείνα όμως. Έπρεπε να φάμε γι' αυτό και σταματήσαμε να βρούμε κάτι που να τρώγεται. Βρήκαμε κάτι καρύδες και τις ανοίξαμε. Όλοι εκτός από τον Jack που προτίμησε να τις πετάει στον Dodjers . Άρχισαν οι τσακωμοί. Για 3 ώρες ακούγαμε κάθε λογιών βρισιές. Στο τέλος όμως δεν είχαν να πουν άλλες και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Ο Scooby όμως που ήταν κουρασμένος είπε να πάμε εμείς και να έρθουμε να τον πάρουμε αργότερα. Δεν αργήσαμε να φτάσουμε. Είδαμε το διαστημόπλοιο λίγα μέτρα μακριά και αποφασίσαμε να το πάρουμε χωρίς να μας καταλάβουν. Γλιστρήσαμε σιγά σιγά προς αυτό. Ήμασταν έτοιμοι να μπούμε όταν ο Jack που δεν είχε χωνέψει ακόμα από την φασολάδα, ρίχνει μία και βρόντηξε ο τόπος. Οι εχθροί τότε μας είδαν και βγάζοντας τα βρακιά τους και κάνοντας τα σφεντόνες άρχισαν να μας κυνηγάνε. Αμέσως καλέσαμε τον Exodia αλλά τον πιάσαμε την ώρα που κοιμόταν και αφού μας έριξε μερικά καντήλια όρμισε στους αντιπάλους. Η μάχη ήταν τρομερή. Μέχρι και η Ζήνα έλαβε μέρος. Κερδίσαμε εννοείται μιας και είμαστε οι καλοί της υπόθεσης και το διαστημόπλοιο ήταν και πάλι δικό μας. Μπήκαμε γρήγορα μέσα και φύγαμε. Όμως διαπιστώσαμε κάτι. Είχαμε ξεχάσει τον Scooby στο δάσος...
Υ.Γ. Πολλά ''όμως'' αρχίζουν να μπαίνουν και νευριάζω μέχρι και εγώ.
