Bu kadar sık bölüm geliyorsa demektir ki artık final yapmak istiyorummm
Bence bitmeli yav size okurken sac bas yolmalik şeyler yazmak istiyorum artık 🥺
×
Oğuz
Hayatım boyunca şaşırdığım çok az şey yaşamıştım. Hayat bu ya çoğunluğu beni yıkan ya da üzen şeyler olmuştu.
Ailemin ölümü, okulu bırakmak zorunda kaldığımı fark etmek ve kardeşim dediğim adamı hayatımdan silip atacak durumda olmak gibi.
Ama hayatımda belki de ilk kez şaşkınlığım yerini mutluluk tebessümüne bırakıyor utanmasam göz yaşlarımla çocuk gibi ağlamak istiyordum. Sanki yirmi sekiz yaşında koca bir adam değilde sekiz yaşındaki o velete dönüvermiştim.
"Bir şey söylemek zorunda değilsin." Bana bunları yaşatan kişi hemen karşımda utançtan kızaran Deniz'di. "Ben sadece söylemek istedim."
İstemsizce biraz geriye çekilerek baktım ona. Bu anın rüya olmadığını kendime hatırlatmak için her zerresine baktım tek tek.
Benden daha cesur olan bu kişi kalbinde bana cömertçe yer açmışken ben nasıl bir şey demezdim ki? Nasıl bu anın tadını çıkarmazdım ya da ona aynı şekilde karşılık veremezdim? Mümkün mü ki bu?
"Deniz ben yirmi sekiz yaşındayım. Senin daha bacak kadar olduğun zamanları biliyorum. İlk ödevinde hangi boyayı kullanmayı sevdiğini, ağlarken çoğu zaman kıyafetini katlayıp yüzünü kurutmanı, yere düştüğünde seni hastaneye götürdüğüm o dizindeki yara izini, pişmanlıklarını, ben senin hakkında o kadar çok şey biliyorum ki.
Sanki sen daha doğmadan önce seninle ilgili her şey benim hafızama zaten kazınmış gibiydi. Kimseye aşık olmadım, kimsenin yokluğundan seni kaybetmekten korktuğum kadar korkmadım. Ne zaman büyümesini izlediğim o çocuğun bu kadar büyüyüp kalbime sızdığını fark etmedim bile.
Korktum. Sana yetememekten ya da senin için eksik olmaktan. Çünkü o kadar engel var ki önümde, seni kandıran ve duygularını manipüle eden bir yetişkin gibi hissediyorum-"
"Öyle değil." Diye araya girdi endişeyle. "Yemin ederim ki öyle değil. Sen asla farklı bir şey yapmadın ki benim aklım bulansın. Ben seni sen olduğun için sevdim."
Sözleri sanki kalbimi yerinden çıkarıp elinde okşuyormuş gibi hissettiriyordu.
"Deniz ben seni çok seviyorum. Ne zamandan beri bilmiyorum ama sanki hep seni sevmişim gibi." Ellerini sıkıca tutup baktım ona. "Ama içimin rahat etmesi gerek."
Gözleriyle sorar gibi baktı. "Nasıl?"
"Bir yıl sonra üniversiteye gideceksin. Farklı ortamlarda belki hislerin değişir Çünkü sen bu mahalleden hiç çıkmadın hiç başka insanlar tanımadın. Benim senin sevginden şüphem yok ama bu sevgi kalıcıysa biraraya gelmeliyiz. İkimiz de nasıl bir mahallede olduğumuzu biliyoruz nasıl karşılanacağımızı da öyle. Bu baskıyı ve kötülüğün üstesinden gelebilmemiz için her şeyden emin olmamız gerek."
Aklımdaki en büyük problemi dile getirdiğimde ne surat astı ne de kırıldı. Durumun farkındaydı ve o da düşünüyordu.
"Ne yapacağız?" Diye sordu.
"Sen üniversiteyi kazanıp oraya gidene kadar eğer hislerin değişmezse işte o zaman yemin ederim sen bırak desen de bırakmam ben seni." Ellerimi yanaklarına çıkardım. "Ben bugün yaşayabileceğim tüm kırgınlıkları yaşamış birisiyim, tüm kayıpları da öyle. Bir engel benim için o kadar da engel değil ama senin duyguların çok taze. Ne kadar olgun olursan ol bu duygulara zaman vermen gerek. Hem iç kabullenmen için hem de benim emin olmam için."
Gülümsedi anlayışla ki kızarmış yanaklarıyla kalbimi eritti bu surat ifadesi.
"Merak etme gönül de koyma bana tamamen ayrı yollara gidelim demiyorum. Sen hala dizimin dibindesin hala elimi uzatır tutarım seni. Sarılırım da güleriz de... biliyorsun."
Gülümsedi biraz da rahatlayarak. Ben mesafe koymak istemiyordum. Sadece onun kafasını karıştırmayacak seviyede ama duygularımızı da görmezden gelmeyecek şekilde devam etmek istiyorduk. Bu önemliydi.
Çünkü canımdan çok seveceğime emin olduğum kişi başka bir yerde başkasından birden etkilenirse kaldıramazdım. En azından şimdi zamanımız vardı. Ona hak ettiği kadar alan vererek duruyordum hayatından. Başka türlüsü hem bencillik hem haksızlık olurdu.
Olgun erkeklerr🫦🫦🫦
Bayiliyorum anlayisli insanlara
Simdi biz biraz flortlerini falan okuycaz tamam mi?
Zaman atlamasi falan olmicak korkmayin tadini cikara cikara okicaz🥺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kitap| Gay
Teen FictionDeniz: Kanka al şu ülkücü abini başımdan yemin ederim ocaklarına molotof atıcam artık 08/11/2024: Mahalleabisi #1 08/11/2024: Gay #1 09/11/2024: bxb #1 16/11/2024: ülkücü #1