PİNOKYO

9.BÖLÜM~EV~

Acı ,karanlık ve karanlığa eşlik eden bir çift beyazlık .

Sert bir şeye fırlatılmamla birlikte gelen bacağımdaki acı , gözlerimin açık olduğunu anlamama yarayan tek şey karanlığı yumuşatan gözler .

Olanları anlamaya çalıştım . En son Özgür beni kucağına almıştı.
Ve sonra da uyumuş olmalıyım ve uyanma sebebim de beni adeta fırlatan Özgür olmalı tamam da
Peki bu karanlık yer neresi ?

Elimle uzandığım yeri yokladım burası gayet yumuşak bir yataktı. Ve tıpkı Özgür gibi kokuyordu. Yatakta doğruldum.
Bacağım çok ağrıyordu fena burkmuştum anlaşılan.
Karanlıkta ki gözlerin Özgür olduğunu düşünerek sesimi dışarı verdim.

" Özgür burası neresi ? "

"Ev"

Orasını anlayacak kadar zekiyim çok şükür .
Özgür'ün sesini duymak beni rahatlattı.

" Niye karanlık"

"Çünkü benim Odam "

"Senin odan mı sapık mısın ya ne işin var benim senin odan da"

Etraf aydınlandığında tabiki de bana sevimli sevimli bakan Özgür'ü göremedim. Çünkü o yine herzamanki gibi sert ve tepkisiz bakıyordu.

" saçmala dinliyorum"

Etrafa göz attım tahmin ettiğim gibi oda sadece siyah ve lacivert renkli eşyalara doluydu. Yatağının Heryeri simsiyahtı. Çokça dolap, yumruk torbası, benim kaç katım olduğunu hesap edemediğim televizyonu , ondan kullanacağını pek sanmadığım çalışma masası dikkatimi çeken ilk şeyler bunlar olmuştu. Odası çok büyüktü . Ve gayet güzel dosenmisti.
Ferah denemeyecek kadar siyahtı .
Ama ben çok ferah hissettim.

"Beni buraya nasıl getirdin"

"Taşıyarak"

"Çok zekisin"

"Sen de çok aptalsın . Ayrıca uyandığında göre artık git "

"Uyanmak mı bildiğin yatağa fırlattın be"

Birden çirkeflestim.

" Remzi'nin yanında bırakmadığıma şükret "

" Remzi de kim?"

"Senin ölmekten beter ettiğin Remzi"

Şu mezarda üstüne düştüğümden bahsediyordu.
Bide adına bakmıştı. Koyun can derdinde kasap et derdinde dedikleri bu olsa gerek.

" Ya Remzi felan deme bana "

Üstümde ki örtüyü tepeme kadar çektim.

"Gidemem ayrıca , bacağım çok kötü şey bide böyle sarhoş eve de gidemem "

Eve böyle gidemem . Babannem ve dedem çok endiselenirler ayrıca mezara giderken dedemle konuşup haber vermiştim.
Zaten tüm planlar suya düştü . Daha Özgürden bişey de öğrenemedim .

" Beni ilgilendirmez "

Sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ona baktım.

" eğer yatağında yatmak istiyorsan ben yerdede yatarım. "

" Zaten yatağımda uyumana izin vermem "

Hiç şaşırtmadı beni bencil işte ne olucak.

"Tamam o zaman ben yerde yatarım. "

"Ya anlamıyor musun arabada uyuduğun için adres soramadım şimdi uyandığına göre kalk git "

" Hadi bu ayakla kalktım nasıl gidim . Gecenin bu vakti? "