11.BÖLÜM~DUMAN~

877 53 21
                                    

Jelibon Tanrıçası yazarı Semina Aydın'a ithafen ...

♡♡♡

Kahverengi , yeşil , kahverengi , yeşil bakışlarım Çağlar ve Özgür arasında gidip geliyordu tıpkı aklım gibi. Şuan kütüphanedeydik ve Özgür sağdaki sandalyede ayak ayak üstünde oturuyordu. Çağlarda soldaki sandalyede aynı şekilde oturuyordu. Bense ayakta ortalarında anlamsızca öküzün trene baktığı gibi onlara bakıyordum.
Sonra bu durumun saçmalığından kurtulmak için elimdeki bezi masaya bırakıp sessizlikten kurtulmak için onlara tekrar döndüm.

"Şey artık temizlemeye başlasak iyi olur bugün bitirelim kurtulalım. Bende çok Üzgünüm ama yapacak bişe yok hem derslerden kurtulduk iyi tarafından bakalım"

Çağların karşısında normalde kekelemem gerekiyordu ama iyi konuşmuştum . Kendimi tebrik ettim.

"Aptal "

Özgür yine bana hakaret etmişti. Ama ben buna oldukça alışıktım. Ona bakıp muzipce güldüm. Oysa göz devirdi.

Çağlarla göz göze geldiğimizde oda bu durumdan pek hoşnut gibi görünmüyordu. Gözlerine ilk defa bu kadar uzun bakmıştım. Ve bu beni heycanlandırmıştı .

" Ben annemin böyle bişeye izin verdiğine hala inanmıyorum . Saçmalığa baksana sende bişey yapma Miray"

Annesi müdür olduğu halde böyle birşeye izin vermesi garipti bir dakika bir dakika şimdi Çağlar bana Miray mı demişti ? Üstelik temizlik yapmamıda istemiyordu. Yoksa bana aşık mı oluyordu? Yok artık iyice saçmalıyordum.

"Şey yapmamız lazım yani yapsak iyi olur. "

" Ben yapmam"

Özgür bunu söylerken gayet rahattı . Benim sinirlerim tepeme çıkarken o bana alayla bakıyordu.

"Bende yapmam Miray sende yapma yapmayalım hem bu saçmalık annemle konuşurum kimse bişe yapamaz"

" Olmaz yapmalıyım. Hem başından söylendi. Hem ben matematikten yırttım rahatım . Sizde Dersiniz beden gibi davranmayın"

Çağlar güldü bende ona eşlik ettim .
Ama Özgür bizi umursamadan telefonunu karıştırıyordu.

" Peki size komik bir bilmece sorcam bilenin yerine ben yaparım ama bilemeyen bana yardım eder. "

" Sor bakalım"

Çağların böyle söylemesi beni çok heycanlandırmıştı.

"Zenci kadın neden sürekli koluna bakarak makyaj yapıyormuş?"

Bunu söylerken gülmeden duramamıştım.

Çağlar hemen atıldı.

" Karakolda ayna varda ondan"

" Evet bildin Çağlar sen kazandın o zaman sen otur Özgür bana yardım eder. "

Özgür beni duymamış gibi yapmıştı. Yada duymamış olabilirmiydi?

" Özgür hadi başlayalım"

"Ben bişey yapmam"

" Özgür mızıkcılık yapma"

" Sende çocuk gibi davranma ayrıca ben bişeyi kabul etmedim. "

" Peki Özgür O zaman ben yalnız yaparım "

Elime masaya koyduğum bezi tekrar alarak kitapların olduğu rafa yürümeye başladım. Ayağım sandalyeye takıldı ve düştüm .

Çağlar gülerek elini bana uzattığında istemsizce gözlerim Özgür ' e kaydı.
Bana alayla bakıyordu.

PİNOKYOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin