♥GözBebeğim♥

♥OTUZ DOKUZ♥

BİRKAÇ YIL SONRA;

Zeynep, koşarak ilerledi arabanın önünde onu bekleyen kocasına. Kollarını boynuma sardığında Cüneyd, iyi geçtiğini anladı. Zeynep, ondan ayrılırken heyecanla konuştu.

" Hepsini yaptım Cüneyd, vaktim bile arttı. Tüm soruları çözdüm. Hep çalıştığım soru tipinden çıktı bir de. Birkaç tane boşum var ama onlar da nazarlık olsun, değil mi?"

Cüneyd, güldü.

" Olsun o kadar da. Hadi bin arabaya da gidelim, acıktın mı?"

" 3 saattir soru çözüyorum, stresten midem sabah bir şey almadı. Şimdi dünyaları yerim."

Cüneyd, gülümsedi. Birlikte arabaya bindiler. Zeynep, plastik kalemlikteki şekeri açıp ağzına attı. Yol boyunca şekerlerini yerken Cüneyd, Mira ve Levent'i aradı. Aynı okul çıkmamıştı kızlara. Öğlen olsun birlikte olmak istiyorlardı.

Zeynep, önündeki böreği yerken Mira buruk bir şekilde konuştu.

" Senin için çok mutluyum Zeynep. Buralara gelmek için çok uğraştın ve görünen o ki en iyi şekilde de başardın. Umarım istediğin yerlere gelirsin."

Zeynep, ona baktı.

" Öyle deme Mira, sen de çalıştın. Sen de geleceksin istediğin yerlere. Seninki de bence iyi geçti ama sen farkında değilsin stresten."

" Edebiyat çok zordu. Bir sürü boş bıraktım. Tarihte de fena patladım gibi hissediyorum."

" Matematik yaptın mı?"

" Yaptım da... 30 tane yaptım. Yarısı yanlış çıkar."

" Öyle deme. İyi düşün, iyi olsun."

" Bilmiyorum ya. Bir sene beklesem mi?"

" Sonuçları görmeden karar verme. Ben eminim, istediğin okula da gireceksin."

" Umarım."

" Öyle olacak."

" Sen nasıl bu kadar eminsin?"

" Çünkü gördüm. Çalıştın, stres oldun ama çalıştın."

Mira iç çektiğinde Zeynep, onun tabağına baktı.

" Ye böreğini, yoksa yerim hepsini görürsün."

" Sende de maşallah, ne bu iştah?"

" Sabah stresten hiçbir şey yemedim."

" Acısını çıkarıyorum diyorsun."

" Öyle oldu biraz."

Kızlar kendi aralarında konuşurken Levent telefona bakıyordu. Cüneyd ise sadece çayını içmekle meşguldü. Zeynep, tabağından bir parça böreği çatalına taktı. Yanında oturan Cüneyd'e uzattı. Cüneyd, istemediğini belirtmek üzere başını yukarı kaldırıp indirdi.

" Lütfen..."

" Ben tokum Zeynepim, sen ye."

" Ama lütfen dedim."