ARK (+21) - Kitap Oluyor!

Bölüm 20: Kına Gecesi (P2) | ARK II - Reis

Ailemizde yerini almak için Instagram: ARK.Kitap | Yazar.Ruyam

ARK kitap emojimiz 🪞✨ yorumlara! Bölüme başlamadan üj bej emoji yollayın bakalım :D

RuyamG    <— Ailemiz burada toplanıyor. Önemli duyuruları ve bölüm kesitlerini kaçırmamak için takip etmeyi unutmayın!

Okumaya başlamadan sol alt köşedeki yıldıza tıklayarak oy vermeyi unutma 💜

Satır arası yorumlarını bekliyorum. ⭐️

Ne kadar yorum olursa, o kadar motive oluyorum. 😍

SINIR: 500 Oy ve 500 Yorum
(Yeni bölüm için yorum şart! 500 yorum olmadan düğün bölümü gelmeyecek.)

~ 🪞 ~ 🪞 ~ 🪞 ~

Arya Reis ~

Kalender ve beni tahta oturttular. Bana kırmızı bir duvak, Kalender'in omzuna yeşil bir örtü örttüler. Etrafımızda şarkı söyleyerek bir süre döndükten sonra Kalender'in akrabalarından biri kınamızı yaktı.

Aslında kınamı annemin yakmasını istiyordum ama o, ''Mutlu bir evliliği olan, anne babası hayatta ve acı görmemiş bir kadının yakması daha iyi olur.'' dediğinde, onu anlayarak bir şey söylemedim. Yani mutlu bir evliliğin olsun diye tüm tuşlara basıyorsun.

Tabii o sırada, ağlamamam için Kalender'in sürekli benimle konuşması ve beni tehdit etmesi yüzünden pek bir şey söyleyecek vaktim olmadı.

Kalender ne kadar uğraşırsa uğraşsın, ben ve 'gözleri dolu dolu olanlar' ekibi, salya sümük ağladık. Sonrasında, babamların arkasında oturan Bekir abi de ekibe katıldı. Bizi ağlarken gören diğerlerinin de gözleri doldu. En son, Kısmet abla peçeteyle burnunu silerken, Melek de onun aldığı yerden göz altlarını silmek için peçete alıyordu.

Kalender ayağa kalkıp beni de kaldırırken, ''Allah'tan ağlama dedim be güzel karım. Biraz daha ağlarsan, evimiz gözyaşı gölüne dönüşecek.'' dedi. Onun bu sözleri üzerine ağlarken gülmeye başladım.

''Hah, şimdi tam oldu! Hem ağlarım hem giderim diyorsun yani. Bir an evlenmekten vazgeçtin sandım, düğüne seni nasıl ikna edeceğimi düşünüyordum.'' diye ekledi.

Ona iyice yaklaşıp, ''Kalender, biz zaten evliyiz.'' dedim. ''Olsun yavrum, tersten gitsek de hepsini sıra sıra yapıyoruz işte. Şu düğünü de atlatalım, sonra seni hiç yormayacağım, söz veriyorum.'' dedi.

Sonra uzanarak yavaşça duvağımı açtı. O anda Kalender'in gözlerinin de kızarmış olduğunu fark ettim. Bana o kadar laf söylemişti ama belli ki kendisi de ağlamıştı.

''Şu anı bir gün yaşayacağımı söyleselerdi, kimseye inanmazdım. Rabbime bin kere şükürler olsun.'' dedi ve hasretle beklediği şeye kavuşmuş gibi minnetle bana baktı.

Yüzüme yaklaşıp sıcak dudaklarını alnıma bastırdı ve sevgiyle öptü. Hemen ardından, evimizin salonunda alkış ve ıslık sesleri yankılandı.

Yale, Ebru ve ablam beni karşılama masasının oraya yönlendirdi, hızlıca makyajımı düzeltmeye çalıştılar.

Ablam uyararak, ''Bu saatten sonra ağlamak yok. Sen neşelen, bol bol oyna ki herkes mutlu olsun, oynasın.'' dedi. Onu onaylayan bir gülümsemeyle başımı salladım ve salona girdim.

Kalender yeniden tahta oturmuştu. O sırada Mehtap yanıma gelip elime gelin testisini verdi. Bu niye bu kadar ağırdı? İçine böyle ne koymuşlardı?