Shpirt Rebel (shqip )

Part 5

- dhe ne jemi shume te lumtura qe te shohim e dashur. -u pergjigja une dhe ne emer te Noas, e cila u shkeput nga krahet e Arjes dhe beri disa hapa para nesh.

Po tani cfare nuk shkonte me te !??
- une jam e lodhur, die nuk fjeta mire, dhe sot u zgjova shpejt. - tha Noa- Po shkoj ne dhomen time.
-Noa, por ti ... - nisi te thoshte Arja por Noa nuk morri mundimin te kthente as koken, u largua.
-...
(Heshtje)

-Alis futemi brenda? Sepse dhe ti ke nevoj te qetesohesh.
-Si te duash. Jo, jam mir. Ketu ka kaq shume gjera per te bere !!
-Nuk kam ndryshur asgje. Qe atehere ... Ne ishim nje familje, ketu kemi cdo kujtim. Ndersa tani, kaloi shume pak kohe ne shtepi. Per vite me eshte dashur te merrem vete me cdo gje..
-Te kuptoj. Te kuptoj dhe te besoj edhe kur thua, qe leket nuk mund te te mbushin zemren. Dhe e di pse? Sepse e ke zemren kaq te madhe per te gjithe. Njesoj si nena jote.
- e di Alis? Jam krenare, per prindrit e mi. Por me beso Noan e dua shume, vec saj nuk kam asnje njeri tjeter.
-edhe ajo te do shume dhe ti e di, vetem se Noa eshte e ftohte, qendron lerg njerezve, keshtu ka qene gjithmone.

***

(Pas disa oresh)

Arja shkon ne dhomen e Noas. Troket lehte ne dere por nuk merre asnje pergjigjie. Doreza ulet leht dhe pa zhurem ,Arja hyn brenda.

Noa, vazhdonte te flinte. Ishte shtrire ne mes te krevatit. Arja u afrua dhe u ul prane saj. Ajo flinte e qet, por jasteku ishte i lagur dhe ne duar mbante te shtrenguar fort fotografin e dikujt.

Noa sillej cuditeshem gjithmon, por dicka e mundonte. Qe nga mbrritja ne shtepi ajo ishte mbyllur ne dhomen e saj.

(Rrefen Arja) E shihja tek flinte. Sa here qe e shihja me vinin ne mendje imazhe, dhe kujtime nga me te ndryshmet. Noan babai yne e quante perbimdeshi i vogel, dhe kjo sepse ajo gjithmone grindej me mua per gjithecka dhe bente rremuj gjithandej ku shkonte ,por kjo ndryshoj me kalimin e viteve. Uragani Noa po flinte, ishte e qete, kushedi ku ishte arratisur mendja e saj... I kalova doren mes flokut, e perkedhela leht dhe ndjeva jastekun e lagur. Noa mbante te perqafuar fort fotografine qe zakonisht ndodhej ne komodimen prane krevatit.
Keshtu u largova perseri, nuk doja qe ta zgjoja edhe pse kishin kaluar disa ore.

Po zbrisja shkallet e qet, per te shkuar te Alis por papritur degjova Noan duke bertitur.  U ktheva prap mbrapa, hapa deren e trembur, dhe pash Noan ne fund t krevatit. Ishte mbledhur e gjitha nje dore dhe po qante.

-Noa, cfare ke keshtu?
Noa rrotulloj koken ne anen tjeter, dhe kur pa Arjen pushoj se qari.
- Att..ataaa
-ata, cfare!?
- Arja pash ata. - Noa ndaloj, morri fryme thell. Nuk po qetesohej dot.
-Mamin dhe babin? Ata?
Noa, nuk u pergjigj. U ngrit ne kemb, vendosi fotografin ne vend dhe fshiu lotet.
-Arja, tani m kaloj. Po behem gati, dhe zbresim posht. Me ca po merret Alis? Eshte zgjuar ? - ne kete menyre u perpoq t anashkaloj biseden e endrres.
- Mir, behu gati. Alis eshte zgjuar, te dyja po te prisnim ty.

Noa dhe Arja zbresin poshte. Alis ishte rehatuar ne sallon, duke shijuar nje kokteil frutash .

-Gjumashe. - bertiti Alis- dhe ta mendosh qe cdo mengjes me akuzon mua.
- Te kam ngjare ty, - ja ktheu Noa duke qeshur.

Pas pak minutash erdhi nje nga sherbetoret per te njoftuar se darka ishte gati. Arja na shoqeroj, por u largua perseri duke na thene se nuk vonohej.

Une dhe Alis ishim duke biseduar, kur Arja gjendet aty papritur. Buzeqeshja i kishte shkuar vesh me vesh, syte I shkelqenin dhe dukej teper e emocionuar.

-vajza , - nisi t thoshte ajo- sot kam nje arsye vertete te rendesishme qe ju kam ftuar. Sot pjese e familjes tone... Epo dua tju prezantoj me dike.

Kjo po qe ishte surpriz.
U degjuan hapat e rend t dikujt pastaj dera u shty leht, dhe hyri ...
-Jakob. -u degjua zeri I shuar I Alis.
Noa u hutua.
-Ja..Jaa- ju morre goja Noas, e cila nuk po e mblidhte dot veten.

Because the story just now begin.

Me falni per slow update, por fajin e kane pushimet. 😁
Ky kapitull shkone per XhulioNdrecaj  je nje mike shume e mire😘 Faleminderit te gjithe ju qe lexoni Shpirt Rebel ‼️