Shpirt Rebel (shqip )

Part 12

Kishte marre fund cdo gje. Per pak ore jetet tona ndryshuan pergjithmone.

Thone se cdo gje ne jete percaktohet nga fati apo dikush qe njerezit e quajn Zot. Une nuk besoj te asnjera prej tyre.

Njerezit gjithmone me shohohin me ate syrin gjykues dhe jo rrall here perfundojne duke m mbajtur leksione nga me te ndryshmet.

As tek fati nuk besoj. Cdo gje ndodh per nje arsye dhe jemi ne ata qe vendosim per jetet tona. Po kur flasim per fatin dhe Zotin duket sikur flasim per te njejten gje.

Njerezit qe sa vinin e shtoheshin ne spital I perdornin keto si "objekte ngushellimi" dhe shpesh here degjova te njejtat fjal nga njerez te ndryshem dhe I mesova ato permendesh " fati deshi keshtu, i lutem zotit qe Noa te shpetoj" - me thoshnin dhe me rihnin shpatullat.

Kaq shume hipokrizi ne karaktere kaq te vogla.

-Une nuk kishe nevoj per ta, as per prezencen, as per fjalet dhe as per ngushellimin e tyre.

Fjale pas fjale nuk kisha nevoj per fjale boshe .
Fjale servile te imazhit dhe interesit. Fjale te thena nga Askushi, qe e vendoste veten vetem per nje moment ne vendin tim, per te marre dhe ndjer dhimbjen time, fjale qe lypin meshir. Jo ! Une nuk kishe nevoj per to !

"Zhvishe imazhin tend o njeri, zhvishe ndergjegjen tende, dhe mos e shih si detyrim dhimbjen time. E mbaj vet mbi shpatulla!"-me vinte te ulerisja e mberthyer mes ankthit te pritjes . Oret po kalonin e bashk me to lodhja dhe dhimbja shtohej.

Pritja eshte e temershme! 🕰
       Ajo qe po kalonim ne ishte nje kryqezim mes dy boteve. 🌪
            Nje korridor qe ishim te detyruar te ecnim neper terr pa ditur fundin e tij. ⚰

                               ***
Mes rremujes gjumi m zuri ne stol, kur u zgjova i gjithe trupi me ishte mpir. 
Jakob zuri vend pran meje. Me zgjati kafen qe mbante ne dore.
- merre, ke nevoj, dukesh e lodhur.
Zgjata doren t merrja kafen, por pa I kthyer syt nga ai.Buzqesha dhe ula syt pertok, nuk desha te pergjigjesha.
-si je ? - vazhdoj AI
- si te dukem ty ?
- si mos me keq.
- atehere pse me pyet!? - ju pergjigja duke u kthyer syt nga AI. - luan teater?
- Jo. Nuk jemi ne vendin e duhur.
- Dyshoja se arrije ta kuptoje.
Jakob nuk u pergjigj.
...
- E ke lexuar se cfar shkruhet. - dhe hapi gazeten e palosur.
- Jo.
- Merre- m tha dhe m afroj gazeten.
- Nuk e dua.- i thash gati duke bertitur. - mbaj ato mbeturina per vete.
-Alis, qetesohu! -Jakob
- dua te shoh Noan . Kur mund ta takoj?
- e per cfare? - ishte pergjigjia e tij, pa pik turpi.
- me fal si the !? Nuk te kuptova , perserite! - isha gati ta shqyeja.

- Alis. - degjova dike qe me fliste mbrapa kurizit tim -Alis! -perseri .

Ne fakt nuk ishte Dikush! Ishte zeri Noas. Ngriva ne vend . Nuk po ju besoja vesheve.

- une i shohe gjerat ashtu sic jane !-jakob.
Heshtje.
- ti dhe Arja duhet te prisni cdo gje-vazhdoj
Heshtje.
-Noa, veshtir se zgjohet.-perseri
Heshtje
-Ali...-
-Pusho - bertita duke mbyllur veshet.
Ai fliste dhe mua me behej zeri i saj duke thirrur emrin tim.
-Aliss, Alis...- vazhdonte zeri.
Mua filluan te me rridhnin lotet, I mbylla veshet fort me te dyja duar por zeri vazhdonte te me therriste.

Me duket se po cmendesha, te gjithe njerezit te friksuar u larguan disa hapa mbrapa,  u ula ne gjunje... Zeri saj me therriste. Ne fytyrat e tyre shihej frika dhe habia, ndersa Arja vrapoj drejt meje, u ul dhe ajo ne gjunje dhe me shtrengoj fort .

-Po me therret. - nisa ti tregoja Arjes.
-Alis, cfare flet? Kush po te therret? -m tha e trembur Arja
-Zeri ..
-Zeri kujt? Kush te therret?
Nisa te qaja akoma dhe me shume.
-Qetesohu zemer, me ke mua!-Arja
- Ajo po me therret.
-kush pra , kush po te therret? - kembnguli
- Noa, No..a- filloj te me merrej goja.- Po me therret.
-Alis cfare thua keshtu ? - u trondit Arja .

Jakob qendronte ne cepin tjeter, nuk levizte fare, si shumica e atyre qe na rrethonin kish ngel pa fjale.

-tani ngrihu dhe ulu ketu. Noa po fle , mos thuaj budallalleqe. - me terhoqi nga krahu dhe m uli aty prane.
- hiqi duart- u binda si femij ula posht duart - tani pi pak uje.
-...
- je me mire?
-...
Vetem kur hoqa duart kuptova se zeri saj nuk po me therriste me. Cfare po ndodhte me mua? Mos valle po cmendesha ?