Kumsal Soylu
Medya: Kumsal'ın elbisesi
Yüzüne boş boş bakıyordum. Amacı neydi bunun böyle? Herşeyi ayarlamış. Hem de bana sormadan.
-Doruk bana sormadan nasıl böyle bokum bokum kararlar veriyorsun?
-Şuana kadar yaptığım hangi şeyi sana sordum Kumsal?
Büyük bir sakinlikle havuzdan çıktım. Yavaş adımlarla evin içine doğru ilerledim. 3 günde bir şeylerin yerlerini az çok görmüştüm. Merak edip karıştırmıştım.
Salondaki büyük dolaptan bornoz aldım. Üst kata yani tahminen benim için olan odaya çıktım.
Oda hala o günkü gibiydi. Yerdeki parçaları umursamadan dolaptan bir kaç kıyafet aldım.
Doruk arkamdan gelmiş anlamaz gözlerle beni izliyordu.
Yine sinirlenip orayı burayı kırmamı bekliyordu. Ve bu şekilde sakin kaldığımı görünce haliyle şaşırdı.
Banyo kapısına doğru ilerlemeye başladığımda önümde durdu.
İttirip geçmeye çalıştım izin vermedi. Artık sıkılmıştım şu çocuktan. Baygın baygın baktım ve sordum.
-Ne ?
-Niye sinirlenip orayı burayı yıkmadın.
-Gerek görmedim.
-3 günde baya sakinlemişsin anlaşılan.
-Aynen Doruk.
Cevap vermesini beklemeden kenara ittirdim ve banyoya girdim.
Duş jellerinden en iyi kokanını seçtim ve küvete boşalttım.
Burnuma mis kokular gelirken kıyafetlerimi çıkardım ve kendimi soğuk suya bıraktım.
Soğuğu her yerimde hissederken aniden kapının açılmasıyla irkildim. Ve yüksek sesle sordum.
-Kapısız mı çıktın sen? Kapı çalmayı öğretmediler mi sana ?
-Öğretmediler Kumsal. Napcan?
-Çık Doruk.
-Seni yıkamamı çok isterdin biliyorum ama maalesef zamanım yok Kumsalcığım.
-Sadete gel.
-Çabuk çık işimiz var.
Hiçbir şey sormadan meraklı gözükmeden gözümle kapıyı işaret ettim.
Üstümdeki köpüklerden arındım. Önceden aldığım kıyafetleri üzerime geçirdim. Saçlarımı kurutup dişlerimi de fırçaladıktan sonra aşağıya indim.
-Hadi Kumsal çık artık.
Yavaş adımlarla evden çıktım. Arabaya bindim.
☆☆☆☆☆
Yaklaşık 3 saattir yoldaydık ve hala arabada çıt çıkmıyordu.
Ben dışarıya bakarken Doruk arada bir bana bakıp yola devam ediyordu. Ona bakmıyordum ama hissedebiliyordum üzerimdeki bakışlarını.
Canım çok sıkılmıştı. En sonunda dayanamayarak ve ilgisiz görünmeye çalışarak sordum.
-Daha çok var mı? Ona göre uyuyacağım.
-3 saatlik yolumuz daha var.
Koltuğu geriye doğru yasladım ve ayaklarımı torpidonun üzerine uzattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMA KARIŞ(Yeniden Yazılacak)
Jugendliteratur-Sevilmeye layık görülmeyen küçük bir kız çocuğuydun sen Kumsal. Kimse seni önemsemedi. Bir kez olsun "Kumsal ne ister?" Demedi hiç kimse. -Kes sesini! Ayağa kalkıp çerçeveleri fırlattım kapıya. -Senden nefret etmiyorlar Kumsal. Usulca söylediği bu...
