forty one; concern

9.9K 394 19
                                    

Zac

Lumapit kami kagad sa kanya para tanggalin yung mga tali habang siya naman ay umiiyak ng todo todo na para bang sinasabe sakin na, 'buti nalang at dumating ka'.

"Who the fuck did this to you?" Inis na tanong ko, "I will kill every damn people around here."

Dahan dahan kong tinanggal yung panyo sa bibig niya at sa nakikita ko sa labi niya, namumutla ito.

Bago pa ako makapagsalita, niyakap niya kagad ako ng mahigpit.

"Safe ka. Buti nalang at okay ka." Sabi niya sa tenga ko.

"Dammit, buti nalang at okay ka lang din." Sagot ko habang hinihimas ko yung buhok niya.

"Nasaan sila Louis at Sam? Okay lang ba sila?"

We let go of the hug.

"Wait. You know what happened?" Pagtatakang sabi ko.

"Oo. Kase yung gumawa sakin nito, sila din yung gumawa sa inyo." Mahinhin niyang sabi.

"Shit." React ko pero pabulong.

"Let's take Alex out of here, Zac. And we will deal with those bastards later." Sabi ni Troy at umalis na kami.
______________

"Sa susunod, magdala ka ng phone." Inis na sabi ko sa kanya habang nasa kwarto kami.

"Dala ko yung phone ko, naglowbat yata." Sagot nito habang nakaupo sa kama niya.

"Fuck. E, 'di magdala ka din ng charger."

"Galit ka na nyan?"

"Hindi ba halata, huh? Isang araw na hindi kita nakita. Isang araw yun."

"Alam ko."

"At sa susunod, matuto kang magtext sakin kung saan ka pupunta, anong oras, o kahit ano. Basta, magtext ka."

"Bakit? Nagtetext ka din ba? Hindi naman ah. Baka nga, ngayon ka lang nagtext e, kase kailangan mo." React nito.

Hay, hindi niya kase alam kung gaano ako kinabahan kung ano na nangyare sa kanya. Hindi niya alam kung gaano ako nag-alala sa kanya.

I fucking worried.

"You don't know how I feel the whole time that I'm looking for you."

Nakatingin lang siya sakin, "Hinanap mo ko?"

"Hindi ba halata?"

Tumayo siya at lumipat sakin.

"Ano... naramdaman mo?"

"Tinatanong pa ba yun?"

"Just answer the question." Inis na sabi niya.

"I'm worried, I feel my world is trembling like it's going to end, my heart is pounding so hard because if something happens to you, I promised to myself that I'm gonna regret it for the rest of my life..." I said to her while I'm not taking my eyes off of her and I continue, "I'm sorry if I'm mad right now. I'm worried, panic, I even slept outside of the university just to wait for you to come back. And that is so embarassing..." We giggled and I added, "My life is dark and stormy without you, love. That's what I realized when you're gone."

Tumulo mga luha niya at niyakap niya kagad ako ng mahigpit.

I'm in love. So hard. So much. Too much. First time ko lang 'to naramdaman. First ko lang talaga 'to naranasan sa buong buhay ko. She is everything to me and I cannot let anyone ruin our relationship.

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Ang bilis na para bang sasabog na ito at makikita ko sa paligid ay punong puno ng mga paru-paro at mga puso.

I know its cheesy but I can't help it. That's what I'm feeling right now.

[Book 1] Love has no bounds.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon