Accidentally In Love

Nineteen: Sakit

Toni's POV

Nagulat ako nung napayakap sakin si Lucas. Talagang ang lalaking to sumosobra na, una diniclare sa buong mundo na kami. Pinakealaman pa yung celphone ko. At ngaun mangyayakap pa.

Pero nagulat ako na ang ibigay niyang deal sa akin ay ang mawala siya sa buhay ko once na makuha niya ang gusto niya. Sige pumayag na lang ako matahimik lang siya.

Pero napapansin ko simula ng kumalat na boyfriend ko si Lucas sobra ang mga babae kung makatingin yung tipong feeling mo titirisin ka nila. Kung alam lang nila yung totoo. Kainis kasi si Lucas e sana lamunin na lang siya ng lupa!

----------------------------------------------------------------------------------

Lucas' POV

Nagpapahinga lang ako sa locker room pagkatapos namen magusap ni Toni at nagccheck ako ng fb ko at andame kong notifications. May tinag palang photo pa saken si Kevin. Pagkakita ko picture namen ni Toni na nakayakap ako sakanya. Patay ako nito. Kagaad kong tinawagan si Kevin.

"Pare, o ayos ba pinost ko?" tanong niya saken.

"Anong ginawa mo? Bakit may ganito?" tanong ko sakanya.

"Your welcome Pare! Labyuuu!" tawa niyang sagot atsaka ako binabaan ng telepono

Lumabas ako ng locker room at sobrang lakas nanaman ng ulan. Sumuong ako sa malakas na ulan pero imbis na umiwas ako sa tubig e inenjoy ko pa. Para akong bumalik sa pagkabata. Nung tumila ang ulan sumakay narin ako sa kotse at umuwi.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Toni's POV

"Bessy!!! omg!! bagay na bagay talaga kayo ni Lucas! See may stolen pa kayong nagyayakapan!" pagpasok niya sa kwarto ko. Agad ako umuwi nung feeling kong uulan na.

"ano nanaman kalokohan to?" sagot ko at saka ko binuksan fb ko phone at may nakita ako ng picture. At may picture nga at ang nag-tag pa si Kevin.

Biglang nariring phone ko, si Lucas tumatawag. Bwiset na to. Masermunan nga.

"Hoy! Lucas! Ano nanaman kalokohan to?!" bulyaw ko sakanya.

"T-Toni? Stop shoutingg. I-I n-need help ." mahinang sabi niya.

"Ha bakit? Ano nangyare sayo?" tanong ko sakanya pero di na siya sumagot.

Dali, dali akong nagbihis at lumabas para puntahan siya. Ano kaya nangyare dun?

"Bessy! Nasan na si Kevin?" Sabi ko kay Ella, alam ko naman nagtatago yun saken dahil may ginawa siya.

"ah-e, ano e." di makasagot si Ella.

"kevin labas na, hatid mo ako kay Lucas tumawag siya baka napano na."

Agad lumabas siya sa tinataguan at sumakay kami agad sa sasakyan niya. Agad naman kaming nakarating sa condo ni Lucas at pagpasok namen si condo niya balot na balot siya at nagcchills.

"Kevin, kunin mo phone ni Lucas, tawagan mo kuya niya duktor yun. Baka kailangan naten dalhin to sa ospital." At siya naman sunod ni Kevin, pinainom ko agad ng gamot si Lucas. Nakita kong wala siyang suot na pangtaas kaya kumuha ako ang damit sa closet niya at dinamitan siya. Kukuha sana ako ng maligamgam na tubig para hilamusan siya. Bigla niyang kinuha ang kamay ko.

"Wag mo akong iwan, dito ka lang----------A-andrea." biglang sabi niya at nakatulog na siya ng tuluyan. Ganito ba, ganito ba niya kamahal si Andrea kahit na ibang babae na yung nasa harap niya si Andrea pa rin. Naawa ako kay Lucas na naiinis. Bakit hindi si Andrea and tinawagan niya. Bakit ako pa? Hindi ko maintindihan feeling ko magmula kahapon sobrang broken ko.

Habang pinagluluto ko siya sabaw para may makakain siya. Narinig kong bumukas ang pinto ang niluwa nun si Jacob. Ngumiti siya saken just like I remembered him 6 years ago. It just feels different, nagmature siya and probably dahil nasasaktan ako ngayon. Dumiretso siya agad sa kwarto ni Lucas at tinignan ang lagay ng kapatid niya.

Lumabas siya at kinausap ako.

"thank you for taking care of my brother." sabi niya.
"medyo kumalma na siya dahil uminom na siya gamot." dagdag pa niya

"wala yun," sagot ko.

"you know this is the first time he reached for help, my brother thinks he is very strong and independent. na di niya kailangan ng ibang tao." sabi niya saken.

"wala, wala akong ginawa maybe di lang nya kayo macontact kanina." sabi ko na lang dahil ayaw ko magsinungaling kay Jacob.

"sana mabago mo yung kapatid ko, please soften his heart." sabi niya saken. "i need to go, i have operation pa in an hour. Take care of him, he badly needs you." sabi niya at umalis na.

Naiyak ako sa sinabi niya.

Kung alam lang niya yung balak ng kapatid niya sakanya. Pero sobrang bait pa rin niya. Naiyak ako dahil he thinks i am badly needed by his brother. Lahat to kasinungalingan.