Donderdag 16 juni - 14 u 34 - zetel in mijn kamer
Ja, ik heb een zetel in mijn kamer gezet. Het is een oud gedrocht dat mama niet meer moet hebben, dus ik heb het op mijn kamer gezet. In de ochtend heb ik leuke lapjes stof op de gaten genaaid, nu pas zie ik dat het er heeeeel erg veel waren :). Tim, broerboy dus, heeft dat Kyra-geval weer uitgenodigd, maar ze blijft niet eten, ze komt zelfs niet naar hier (gelukkig). Mijn broer heeft haar meegevraagd naar de cinema. Ik zei dat zij de volgende keer maar eens wat moest regelen, want Tim zijn centjes gaan er aan... Toen vroeg ik of ze al gekust hadden veranderde hij weer in een boze, groene, driftkikker die zei dat ik mij niet moest moeien. Mama heeft vanochtend gezegd dat we eens moesten praten, geen idee waarover. Vanmiddag ga ik naar het ziekenhuis. Morgen wordt papa geopereerd :(. Ik hoop dat er niks fout gaat! Nee, mama brengt me niet, ik ga met de bus.
BIG NEWS!! Mama heeft een account gemaakt op zo'n datingsite, haar foto is er een van vorig jaar toen ze helemaal uitgedost was om naar een feestje te gaan, hartstikke onnatuurlijk, maar wel mooi! Ze heeft één reactie, maar dat is er één met een crimineel verleden (wie zet dat nu op z'n profiel?!).
Ik ga pas laat terugschrijven vandaag want nadat ik naar papa ben geweest ga ik naar het park, ik heb afgesproken met Vanessa :). Het gaat één van de laatste keren zijn want ze gaat binnen drie weken op vakantie naar Mexico, drie weken lang! Dat wil dus zeggen dat ze mijn verjaardag mist :(.
Ik had gezegd dat Nicolas en ik geen vrienden meer zijn, en dat zou inderdaad goed zijn, maar ik denk dat ik toch nog iets voel voor hem. Ik vind het zo NIET goed dat hij in mijn dagboek heeft gekeken, maar hij had er, denk ik, echt spijt van. Misschien kunnen we beste vrienden zijn? Ik vind het zó ingewikkeld (typisch mij...)! Ik dacht dat al de vlindertjes verdwenen waren, eventjes was dat ook zo, maar nu zijn ze terug, een paar maar. Nu ga ik met mama praten, ze heeft al twee keer geroepen...
19 u 27 - zetel (in de living)
Pfff... mama vond dus dat het beter was dat ik, Tim en Roosje papa niet meer zouden zien. Ze vond dat papa geen goed voorbeeld was en dat zij perfect voor ons zou zorgen.
'Mama, Roosje moet opgroeien met een vader. Kan er geen co-ouderschap zijn?'
'Ik moet het daar nog met papa over hebben, maar ik zou liever hebben van niet.'
'Je hebt echt alleen maar aan jezelf gedacht?!'
'Nee, helemaal niet! Ik heb aan jullie gedacht!'
'Ma! Je kan niet ons voor u alleen hebben! Ook al komt er geen co-ouderschap, ik ga papa blijven opzoeken. Ik ga trouwens nu naar hem toe, subiet mis ik mijn bus nog!'
'Jennifer?'
Toen ik naar de bushalte liep kwam ik Nicolas tegen, hij vroeg of hij mocht meewandelen, ik zei ja want ik wou eens horen of hij ook beste vrienden wou zijn.
'Ik ben misschien een beetje hard geweest. Toen met dat dagboek. En die ene avond van het etentje.'
'Wel, je had gelijk. Ik had dat niet mogen doen, van dat dagboek.'
'Wil je terug mijn vriend zijn? Mijn beste vriend?'
'Ja.'
Dat ging wel lekker snel :). Daarna was ik dus naar het ziekenhuis gegaan en papa zag er echt slecht uit! Hij was helemaal wit. Toen hij vroeg waar Tim en Roos waren vond ik het eigenlijk echt wel erg voor hem dat hij ze niet gezien had voor de operatie. Hij heeft gezegd dat er wel wat kan fout gaan bij de operatie, maar hij heeft het volste vertrouwen in de dokters. Ik ben er toch niet zo ongelooflijk zeker van, maar ja... Ik heb ook gevraagd wat hij vond van co-ouderschap en hij zou er alles aan doen dat dat zou kunnen.
Daarna was het de beurt aan Vanessa. Ze was een half uur te laat. Dat kwam doordat ze een knallende ruzie had gehad met haar ouders. Vanessa was eerst best blij dat ze naar Australië ging, maar nu wil ze niet meer en heeft ze dat ook tegen haar ouders gezegd. Ik wist toen niet zo goed wat ik moest zeggen. Australië is cool, maar haar leven is wel hier. En ik ga haar zo missen! Daarna bleef ze bij ons eten (Niet omdat ze ruzie had met haar mamsie en papsie, het was al zo geregeld). Ze is daarstraks vertrokken en ze zei dat dit zeker niet de laatste keer was dat we elkaar zagen.
Mama heeft nog een reactie op haar profiel. Een man die 2 jaartjes jonger is (goed), hij is nog nooit getrouwd geweest en heeft geen kinderen (goed, geen irritante stiefzussen), hij woont niet zo ver van ons vandaan (goed), hij is leraar wiskunde en biologie in 3, 4 en 5 (super want daar ben ik echt niet goed in), hij doet ook veel aan sport (goed). Mama is nu al een half uur met hem aan het chatten, en ik hoor haar telkens giechelen. Wel spijtig dat hij geen profielfoto heeft... Nu ga ik even stoppen met schrijven. Xx <3
Vrijdag 17 juli - 12 u 57 - zetel in slaapkamer
Ik denk dat ik die zetel nog wat moet pimpen, maar dat doet er nu niet echt toe, want de meneer van de datingsite, die blijkbaar Hans heet, heeft een foto van zichzelf naar mama gestuurd. Hij is niet ongelooflijk knap, maar ook niet aartslelijk. Ze gaan nu nog wat blijven chatten en elkaar zo een beetje beter leren kennen, als het klikt gaan ze daten.
Even iets helemaal anders nu: Ik wil een vakantiejob, dus ben ik vanmorgen even langs de bakker gewandeld met een soort van cv, ze zeiden dat ze erover zouden nadenken en dat ik morgen moest terugkomen. Ik hoop echt zo hard dat ik de job krijg, ik verveel mij anders in de vakantie.
Nicolas begon daarstraks opeens te sms'en:
N: Wil je vandaag met mij naar de cinema? -12:32-
J: Sorry ik heb geen tijd vandaag. -12:34-
N: Ok, niet erg. -12:40-
N: Ik heb jou advies nodig, kan je morgen even langskomen? -12:54-
J: Waarover? -12:54-
N: Ik heb ruzie met mijn ouders. -12:55-
J: Praat het uit, bied je excuses aan? -12:55-
N: Ah, ok. Dank u -12:56
Toen heb ik niet meer gereageerd, maar ik denk dat hij eens wil afspreken. Als ik hem was zou ik dat toch ietsje subtieler aanpakken...
Vandaag ga ik niet meer schrijven, ik ga nog eens naar papa, vlak voor de operatie en dan ga ik morgen nog eens terug om te kijken of het goed is gegaan. De dokter zeiden dat ik beter morgen terugkwam omdat hij vandaag na de operatie nog heel moe gaat zijn. Maar voor de operatie ga ik wel eventjes kijken, uit voorzorg :).
JE LEEST
Dear Diary
General FictionDe 16-jarige Jennifer houdt al drie jaar een dagboek bij. Alleen ziet haar dagboek er dit jaar net ietsje anders uit... Haar leven krijgt een heel andere wending wanneer haar ouders gaan scheiden en daardoor alleen maar problemen ontstaan, maar ook...