Zaterdag 25 juli - 10 u - Keukentafel
Dear Diary...
Colette is heel speels, ze zit heel de tijd met Roos te spelen, met haar speelgoedmuisje. Roos vind het GE-WEL-DIG! Daarstraks was Colette achter het speelgoedmuisje (wat een lang woord) aan het lopen en viel halverwege opeens op de grond. Bij Roos was het even grote paniek, maar daarna stond Colette al weer recht. Raar? Even over de B&B... Mama gaat vandaag al beginnen met renoveren, samen met Hans en nonkel Maarten. Nonkel Maarten had nog heel de maand plaatsjes vrij, zodat hij tussendoor ook kon komen helpen. Zou dat eigenlijk wel goed zijn? Nonkel Maarten zou eigenlijk feitelijk helemaal volzet moeten zijn om goed te draaien (Nee, Jen, niet mee moeien). Ik kan voorlopig nog niet helpen.
Ik moet nog even wat vertellen over gisterenavond. Het was één groot fiasco! Nico had de ergste club uitgekozen, en we waren niet met twee. Hij had allemaal marginale en debiele vrienden uitgenodigd om mee te gaan. Het waren allemaal jongens, en de helft van hem rookt, Nico niet! Ze zaten heel de tijd op mijn kont te kletsen en zeiden dat ik bier moest pakken (no way, nevernooit!). Ik ben na een halfuur weggegaan en heb sinds dan niets meer van Nico gehoord. Ik denk dat hij al zat was nog voor we goed en wel binnen waren.
Leuk nieuws (min of meer): Papa mag vandaag weer naar huis. Ik hoop dat hij zich een beetje gaat gedragen en mama niet gaat lastig vallen. Hij heeft mij verteld dat hij naar zijn ouders ging, maar dat was maar voor een bepaalde tijd. Belt hij vanmorgen en zegt hij dat hij maar tot donderdag kan blijven! Hij gaat daarna naar een hotel, maar dat vind ik dan weer erg omdat hij dan weer geld moet geven, en hij is nog niet werkbekwaam. Mama is er natuurlijk niet over te spreken! Misschien kan ik doen zoals in films :). Hem in het het tuinhuis verstoppen en stiekem eten geven en zo. Maar dat is natuurlijk niet zo veilig, stel dat hij mama tegenkomt, en het is ook niet zo gezond voor papa.
Wow! Ik heb bijna nog nooit zolang in mijn dagboek geschreven. Daar ga ik nu mee stoppen want ik moet boodschappen gaan doen voor onze buurvrouw (die van de idiote buurman die idiote bomen in zijn idiote voortuin om zaagt). Centjes verdienen... Bye :).
16 u 26 - B&B / Boerderij
Roos is meegekomen naar de boerderij. Ze vond het zielig dat Colette niet mee mocht. Ik moest haar dan uitleggen dat het poesje nog niet buiten mag, en dat ze anders zal verdwalen op de boerderij. Roos vind het hier veel geweldiger dan thuis, want hier zitten ook katjes. Gewoon de kat van oma die hier zit, blijkbaar was de overbuurman de katten blijven eten geven. De kat heeft ook een nestje van vier kittens, en Roos is met ze aan het spelen. De buurman wast de katjes zelfs, waardoor ze nu superzacht zijn!Ik begin me hier wel thuis te voelen en we gaan (hopelijk, waarschijnlijk) STINKEND rijk worden!!! Nee, blijven dromen Jen...
Toen ik daar straks naar de buurvrouw ging en haar boodschappenlijstje zag, kreeg ik (bijna letterlijk) een hartaanval! Ze had een superlang lijstje met peperdure spullies!! Toen ik aan de kassa kwam viel ik ECHT flauw (nee, niet echt, maar het kwam in de buurt!). Ik had boodschappen gedaan voor mijn buurvrouw ter waarde van... hou je vast... € 265, 38!!!!!! Die meneer aan de kassa zal ook nogal gedacht hebben! Ik schaamde me dood, en kon bijna al die spullen niet dragen! Duh! Ik was met de fiets. Toen ons madame vroeg of het gegaan was heb ik niet echt iets gezegd dat op ja of nee neerkwam en toen ze vroeg of ik het nog eens wou doen, zei ik dat ik het heel druk had, met andere mensen helpen. Misschien kan ik het inderdaad beter druk maken met andere mensen te helpen, dan me te schamen voor mijn stinkend rijke buurvrouw! Komaan, zeg! Wie doet er in hemelsnaam boodschappen ter waarde van € 265, 38????!!!!
Zondag 26 juli - 13 u 26 - Keukentafel
Ik ben net terug van de bakker. Ik was het deze keer gelukkig niet vergeten :). Er zijn dus twee pluspunten aan werken bij een bakker: 1. Het verdient goed 2. Je krijgt de overschot van alle donuts, koffiekoeken en alle andere dingen die je maar wil!
Ik ga straks naar Mevrouw de Dobbelsteen. Oké, eigenlijk noemt ze niet Dobbelsteen, maar Dobbelare. Wij noemen ze altijd Dobbelsteen omdat ze een vierkant hoofd heeft. Maar bon, ik ga dus met de hond wandelen. Ze moet een week elke dag om 14 uur naar haar zus, om te helpen schilderen, dus mag ik Jodie uitlaten. Jodie is een hele lelijke poedel, maar met dat beest verdien ik heel veel geld! Ik heb niet tegen poedels, of honden in het algemeen, maar Jodie is echt lelijk en verwend. Mevrouw Dobbelare zegt dat ze Jodie behandeld zoals ze een kind zou behandelen. Dat moet Jodie trouwens niet van me verwachten! Ik ga Jodie eens laten zien wat een hondenleven is! Hij zal niet in de buggy zitten (waarom zou je zeggen dat je met de hond gaat wandelen terwijl hij in een buggy zit?), hij zal wandelen. Hij zal in de modder mogen spelen (nee, geen goed idee, dat ben ik meteen ontslagen!). De foto bovenaan de pagina is er een van Jodie, toen hij meedeed aan één of andere poedelcompetitie.
Nu ga ik me poedelproof maken en naar de Dobbelsteen gaan... :P
17 u 47 - Bed
Judie is echt de meest irritante poedel (en ook de eerste) waar ik ooit mee gewandeld heb! Hij stond heel de tijd stil. Ja, stil! Zelfs in het midden van de straat! We zijn gelukkig thuis geraakt, en ik heb zelfs fooi gekregen van de Dobbelsteen omdat Jodie heel blij was. Dat was waarschijnlijk omdat hij van mij verlost was :D. Ik ben na Poedel de verschrikkelijk nog even naar papa gegaan. Zijn ouders heb ik al even niet meer gezien en waren op het moment dat ik er was niet thuis. Papa zei dat hij helemaal geen zin had om dat papier te tekenen, woensdag.
'Papa, je gaat het er alleen beter op maken, voor mama, voor ons, voor jezelf.'
'Mama heeft een vriend heb ik gehoord?'
'Hmm. Het is nog pril, maar Hans houdt van haar en mama...'
'Ook?'
'Ik denk van wel.'
'Ja, iedereen gaat verder met z'n leven zeker?'
'En Samantha?'
'Jha, die zie ik soms nog.'
'Zijn jullie samen?'
'Nee.'
'Wat hadden jullie eigenlijk gedaan die vorige keer ?
'Gewoon, gedanst, gekust, plezier gemaakt.'
'Ik moet weg. Nog veel plezier met Samantha! Stik!', dat laatste fluisterde ik.
Goed, nu moet ik stoppen, Colette heeft honger. En ik ook, het eten is klaar. Morgen komt Hans weer koken. Roos wou gisteren niet eten omdat Colette sliep. Ik kon afleiden uit haar gebrabbel dat ze te schattig was. En ze heeft eigenlijk wel gelijk. Bon, Bye xx :)
JE LEEST
Dear Diary
General FictionDe 16-jarige Jennifer houdt al drie jaar een dagboek bij. Alleen ziet haar dagboek er dit jaar net ietsje anders uit... Haar leven krijgt een heel andere wending wanneer haar ouders gaan scheiden en daardoor alleen maar problemen ontstaan, maar ook...