Çığlık Atmak Yasak

Yalnız Devam Edeceğim

Sözünü algılama sürecimi bitirince hışımla kapıyı açtım. Yatak boştu. Doktor arkamdan odaya girmişti. Ama bir sorun vardı. Birkaç gün önce bir hemşire verdiği nefesin zehir saçtığını söylemişti. Nedeni neydi?

Nefesi zehir mi saçıyormuş? Hayır,hayır!! Asla öyle bir rahatsızlığı olmadı.

Peki ölüm sebebi ne?

Şey.. Bu.. bir cinayetti.

Kim? Nasıl?!

Maalesef bilmiyoruz.

Kamera kayıtları? Güvenlik görevlileri? Nöbetçi hemşire?

Kameralar olaydan bir gün önce arızalandı. Hastanede hala kameramız yok. Hemşire ve güvenlik görevlisi ise o gün tuhaf bir şey yaşanmadığını söyledi. Kimse olayın farkında değilmiş.

Hemşire!

Hemşire?

Bana yalan söyleyen o hemşireyi bulmalıyım o halde.

Nasıl biriydi tarif eder misin?

Beyaz tenliydi. Kızıl, kısa saçları vardı.

Bu tarifte bir hemşiremiz yok. Üzgünüm gitmem gerekiyor ama ne zaman yardıma ihtiyacın olursa beni arayabilirsin. Kartını verip uzaklaştı.
Dr. Charles Command
Kartı çantaya koyup çıkışa ilerledim.
Kapıdan geçtiğim anda başım dönmeye ve tuhaf sesler duymaya başladım. Yere yığılmak üzereyken birinin bana bir bıçakla koştuğunu gördüm ve çığlık atmaya başladım. Yere yatıp çırpındım. Sesler ve baş dönmesi kesildiğinde doğruldum. Bıçakla koşan herkimse kanlar içinde yerde yatıyordu. İriyarı bir adam ise elinde kanlı bıçakla bana doğru bakıyordu. Bıçağı yere atıp yanıma geldi koşarak. Bu Charles Command dı.
İyisin değil mi Annabeth?
Evet iyiyim.
Hemen benimle gel. Kolumdan tuttu ve beni laboratuvara benzeyen büyük bir odaya getirdi.
Seni gördüm. Yerde çırpınırken. Tam olarak ne oldu? Konuşurken aynı zamanda bir şeyler arıyordu.
Önemli bir şey değil. Başım döndü ve tuhaf sesler var gibiydi.

Tuhaf sesler? Bak kesin bir şey değil ama galiba büyük bir sorunumuz var. Bu belirtiler çok tehlikeli bir hastalığın belirtileridir. Anlayabileceğin şekilde söyleyecek olursam bu...

Evet?

Bak tuhaf bir soru ama son zamanlarda hiç cesetlerle uğraştın mı?
Bir sürüsüyle uğraştığımı söylesem ne derdi acaba.
Hayır.

Bu belirtiler çürük derilerden bulaşan bir hastalığın belirtileri. Ve kurtulması neredeyse imkansız.Cümlesini bitirir bitirmez iğneyi aniden koluma batırıp kan almaya başladı.
Birkaç test yapalım. Eğer dediğin gibi cesetlerle uğraşmadıysan bu tüm kasabaya yayılan bir virüs olabilir . Bir şey demeden odadan çıktım. Dışarı çıkmak istemiyordum. Aslında korkuyordum. Kapıdan baktığımda ortalık sakin görünüyordu. İlginç ama ceset gitmişti. Dışarı çıkmak zorundaydım. Burada kalamam. Derin bir nefes aldım, çantamı düzelt-
Çantam? Çantamı doktorun yanında unutmuştum. Koşarak geri dönerken istemeden bir kadına çarptım. Elindeki dosyalar fırladı ve etrafa saçıldı. Mecburen yardım etmek zorundaydım. Topladığım kağıtları uzatacakken duraksadım. Bu kızıl saçlar? Bu beyaz ten? Bu o hemşire.
Sen! Sen annemin hasta olduğunu söyleyen o hemşiresin.
Güldü.
Topladığım kağıtların üstüne bir defter sayfası koyup uzaklaştı. Kağıtları topluca katlayıp odaya gittim. Doktor gitmişti. Çantam köşede duruyordu hala.Yığını çantaya attım. Hastaneden çıktım.
Gidecek bir yerim var mı? Eski evime gidebilirim herhalde. Jessica nın tekrar oraya gelmeyeceğini umarak eve gittim. Alt kat harabe halindeydi. Ama üst kata fazla zarar verilmemişti. Odama çıktım ve kağıt yığını içinden defter sayfasını bulup okumaya başladım.
Her şeyin başladığı yere gel. Orada seni bir sürpriz bekliyor.
Her şeyin başladığı yer? Benim için her şey bu evde başladı. O zaman? Işıklar yanıp sönmeye başladı. Birkaç saniye sonra tamamen kesildi. Arkamda yaklaşan ayak seslerini hissettim. Merhaba Annabeth.
Bu ses. Bu Jessica değildi . Tanıdık bile değildi. Peki kimdi bu?