Kurtuluş umudu

1.2K 44 10
                                    

Kardeşimin kahkaha atması ürkütücü. Onu sarsıp sus Emma . Kahkahayı kesip bana gözlerini dikti. Ona asla zarar veremezsin. Bu Emma değildi. Boş gözlerle bakıyor ve sanki başka biri onu konuşturuyor gibiydi. Emma sana noldu.
Yaptığının cezasını çekeceksin. Jessica intikam istiyor.
Emma sarsıldı ve eski haline döndü. Normal görünüyordu. Bir süre beni süzüp dışarı çıktı. Ben Jessica ya ne yapmış olabilirim ki? Her şeyin cevabı belkide o emlakçıdaydı. Bilgisayarın başına geçip araştırmaya başladım. Ama sorun şu ki oranın adını bilmiyorum. Tahmin yürütmeye başladım. Dean Emlakçılık İlk tahminim doğru. Adresi alıp yola çıktım. Bulmak zor olmadı. İnsanlara Dean dediğinde dükkanı gösteriyolar. İçeri girdim. Genç bir adam masada oturuyordu. Beni görünce ayağa kalktı. Size nasıl yardımcı olabilirim?
Merhaba. Ben sattığınız bir ev hakkında bilgi almak istiyordum.
Adamın yüzü düştü
Tahmin edeyim. Collinsburg caddesindeki ev.
Evet.
Buyrun oturun.
Bir sandalyeye oturup konuşmaya başladım.
O evde geçmişte olanlar ile ilgili bir hikaye duydum.
Kızın yandığı, bir adamın onu ateşe attığını mı yoksa?
Evet ama aynı zamanda sizin o adamın torunu olduğunu.
Bu hikayeyi çoğu kişi bilir ama o adamın kim olduğunu çok az kişi bilir.
Yani bunlar gerçek.
Kısmen. O adamla aynı soydanım ama yakınım sayılmaz. Onun ailesinden kimse kalmadı.

Peki ben o kızdan nasıl kurtulacağım?

Bunu bilmiyorum. Bildiğim tek şey şimdiye kadar orada Jessica nın ailesinden sonra orada hep Dean ailesi kaldı. İlk kez o ev farklı bir aile tanıyor. Başka sormak istediğin bir şey var mı?
Telefonunuzu alabilir miyim?
Sebep?
Sormam gereken bir şey olabilir?
Kartını verdi. Fred Dean.
Son bir şey daha Dennis Dean kim?
Bilmiyorum. Burayı ailem ondan satın aldı galiba kızı yakan George Dean ın torunu.
Peki teşekkürler.
----------------------
Eve vardığımda tüm eşyalar toplanmış gitmeye hazırlanmışlardı.Nerdesin sen? Hepimiz seni bekliyoruz. Git eşyalarını al.
Eşyalarımı toplamamıştım. Yukarı çıkıp kıyafetlerimin yarısını bir çantaya tıkıştırdım. Geri kalanı için başka bir çanta aradım. Dolabı açtım. Dolabım boştu. Annem dolabımı toplamış olabilir mi? Tekrar başladı. Kahkahalar. Ama nerede? Kahkaha kesildi. Korkudan yatağın altına saklandım. Sonradan bunun çok saçma bir fikir olduğunu düşündüm. Ayak sesleri vardı. Yatağın altından ayaklarını görünce ağzımı elimle sımsıkı kapadım. Sonra yok oldu. Gerçekten gitti mi? Yatağın altından çıkıp etrafıma bakındım. Gerçekten gitti galiba. Sonra bu fikir yok oldu. Sesler devam etti. Sonra kafamı kaldırdım. Tavandaydı. Gözleri simsiyah ağzından kanlar akıyordu. Yanıma inip boğazımdan havaya kaldırdı
Kirli kann

Çığlık Atmak YasakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin