Çığlık Atmak Yasak

Ölü bedeni öldür

Ormanda koşmaya başladım. Arkama bakmadan koşuyordum. Kahkahalar yükseliyordu ama bu sefer araya birde çığlık katıldı. Bu Emma nın çığlığıydı. Emma. Emmaa ne kadar pislik olursa olsun onun ölmesine göz yumamam ayrıca suç bana kalır. Buradayım An. Bu Emma ydı. Arkamdaydı. Arkama döndüm.Bir şeyi yoktu. Neden ona yardım ediyorsun?
Ben bilmiyordum. Ağlıyordu.
Yine yalan söylüyorsun.
Hayır. An fazla zaman yok. Gidiyorum.
Nereye?
Jessica bana yalan söyledi. Ayin için bir ruhun bedeni karşılığı bir ruh kurban edilirmiş.
Yani?
Yani ben ölüyüm. Ve gidiyorum Ann.
Hayır! Olamaz!
Gözden kayboldu. Jessica ortalarda gözükmüyordu. Çalılıklardan sesler gelmeye başladı. Bir ağçın arkasına saklandım. Sonra ağaç kavuğuna sığabileceğimi düşünüp girdim. Saklanabileceğim kadar ses çıkarmamaya özen gösterdim. Ayak sesleri yükseldi. Ağacın önüne geldi. Arkası dönüktü ve etrafa bakınıyordu. Galiba beni arıyor. Ani bir hareketle bana döndü. Kardeşimin temiz beyaz yüzü iğrenç çürüklerle kaplıydı. Gözleri kırmızı . Bir bedeni olsada içindeki kötülüğü yansıtmış. Bana doğru ilerleyeceğini düşünmüştüm ama arkasını dönüp gitti. Beni fark etmemiş.Kısa bir rahatlamanın ardından ağaçta bir hareketlilik başladı. Kovuğa girdiğim boşluk kapanmaya başladı. Ben engel olmaya çalışana kadar boşluk tamamen kapanmıştı. Küçücük alanda kapana kısıldım. Kapalı alanda kalmak bana iyi gelmez. Kriz geçirmeye başladım. Çığlık atıyordum. Sonra çığlıklarım elekteirkli testere ve kahkaha senfonisi ile kesildi. Yapma Jessicaaa. Lütfenn. Testere sesi durmuyordu. Gözlerimi kapadım. Kaçışım yoktu. Sonra büyük bir gürültü çıktı. Yüzünü göremediğim biri yardım etmiş olmalı. Çıkışı görünce hemen kendimi dışarı attım. Bir yandan öksürüp bir yandan nefes almaya çalışıyordum. Düzgün nefes almaya başlayınca gözlerimi araladım. Karşımda duruyordu. İşte babam yardımıma koşmuştu. (gerçek babası) Elini uzattı ve kalkmama yardım etti. Çok teşekkür ederim. Hayatımı kurtardınız.
Sen oraya nasıl girdin?
Uzun hikaye.
Ormanda yürümeye başladık. Bir an durakladım
Bir sorun var
Nedir?
Ben o ağaçta kahkaha sesleri duydum. Ve o senin sesin değildş.
Donup kaldı ve arkasına baktı. Baktığı tarafa yöneldiğimde çürümüş bedeni ile Jessica yı gördüm. Gülüyor. Yine.
Thomas. Yapanazsın. Sana güvendim.
Üzgünüm. Emilia yı kurtarmak için yapmalıydım.
Jessica bana yöneldi ve ellerini bana doğru uzatınca bedenimi kilitledi. Hareket edemiyordum. Kollarımdan tutup çekerken son bir güçle bağırdım. Thomas ben senin kızınım.
Bana döndü ve Biliyorum. dedi.
Ama bunu birazdan ölecek bir kızdan ve deli bir kadından başkası bilmiyor. Üzgünüm.
Jessica beni yine ayinin yapıldıpı yere getirdi. Emma nın ceseti orada duruyordu. Kitapta oradaydı. Yani hala bir şansım olabilir. Beni sembolun ortasına getirdi ve gitti. Bu nedemek şimdi? Kitabı almak için doğrulmaya çalıştım. Ama vüxudumu hala hareket ettiremiyorum. Bir kaç denemeden sonra pes ettim. Emma nın cesedine takıldı gözüm. Korkmş gözleri bana çevriliydi. Çok acı çekti mi? Bunları düşünürken büyük bir gürültü çıktı. Yer yarılıyor ve yukarı çürümüş bedenler çıkıyordu.
Arkadaşlar bu bölüm pek içime sinmedi ama yeni bölüm isteyenler için hemen yazmk istedim. Lütfen yorum ve vote verin
Not:Mizah okumak isteyen varsa die sölüom Beklentisiz gerçekten çok güzel bir kitap. Bir bakın derim