~ALEXA FAITH~
I thought I can easily forget him like what he did to me. But, then, I'm wrong.
Isa akong tanga.
Ba't nga ba kasi ako nagtitiwala sa tao. Bakit kasi ako naniwala kay Lucy at lalong lalo na kay Stephen.
Im so stupid.
Ang sakit pala na harap harapang makikipag-break sayo yung taong mahalaga sayo.
Nagtiis naman ako diba? Tiniis ko lahat ng sakit para lang hindi kami maghiwalay.
I became blind. Kunwari hindi ko nakikita lahat ng mga pinaggagagawa nila.
Tinanggap ko naman lahat eh, kahit ang sakit sakit na. Pero wala pa din. Wala ng magbabago sa desisyon niya.
*********
Nandito na ko sa room. Hindi tulad ng dati na masaya akong pumapasok.
Hindi ko na din masyadong naiintindihan yung mga lesson.
What happened to me?
KRINGGGGG!
Break time na naman.
Ilang oras na yung nakalipas, pero wala pa din ako sa sarili ko.
I saw Stephen and Lucy at the corner of my eye.
Alam ko na tumingin sa akin si Stephen at ang sakit lang.
They're official now.
After namin magbreak, kumalat na sa school na sila na ni Lucy.
At first, madaming nag-react pero hinayaan nalang din nila.
"Faith?"
Paglingon ko sa tumawag sa'kin, si Zac pala.
Ilang araw na siyang sunod ng sunod sa akin pero hindi ko siya pinapansin.
Ewan ko ba, gusto ko kasi munang mapag-isa.
Hindi ko nalang pinansin si Zac at naglakad na palabas ng canteen, pero nahawakan niya agad yung kamay ko.
"Mag-usap naman tayo" mahinahon na sabi niya
Inirapan ko lang siya at bumitaw sa pagkakahawak niya.
Pumunta nalang muna ako ng library kasi alam ko walang manggugulo sa'kin dun.
Umupo ako sa pinakadulong upuan at nilagay ko yung earphones ko.
Sana magka-amnesia nalang ako para makalimutan ko na lahat.
Lahat ng tao nagbabago.
Lahat ng pangako hindi natutupad.
Lahat ng nasayo, nawawala.
Bakit ganun, kahit niloko ako ni Stephen nasasaktan pa din ako na nakipagbreak siya.
Diba dapat masaya na 'ko?
A tear escape from my eyes.
I'm crying again, because of him. And I'm thankful, no one can see how weak I am.
Dahil lang sa lalaki iiyak na ko? Hindi. Umiiyak ako kasi nasasaktan ako. No one loves me.
Yung totong mga magulang ko iniwan ako.
Yung dating nag-ampon sa'kin kinalimutan ako.
Yung kaibigan ko at ex boyfriend ko, niloko ako.
Wala naba akong kwenta?
♬♩♪Even if i cry a thousand years tonight would you come back to me?♪♩♬
Napangiti nalang ako ng mapait sa lyrics nung kantang pinapakinggan ko.
"He will not come back anymore" I whisper
And all went black.
____________________________________
A/N :
Sorry sa mabagal na update. Naging sobrang busy lang talaga sa school kasi exam na.
Hope you like this chapter. Masyadong madrama. Hahaha!
﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏
Happy Reading! ;)
Leave COMMENTS!
VOTE & SHARE!♥
LOL ツ
