Rebound (18+)

Confrontating

Mijn hart bonkt tegen mijn borstkas aan. Ik versnel mijn tempo en het gekreun hoor ik geleidelijk steeds harder aanzwellen. Mijn pik zwelt op bij het horen van haar zwoele stem in mijn oor. Ze kreunt mijn naam en pakt me stevig beet. Ik sla mijn armen om haar heen en duw haar hard tegen me aan. Ik voel haar tepels tegen mijn borstkas aan schuren als ik het tempo nog meer opvoer. Haar nagels boren in mijn vlees en ik bijt in haar nek. Fúck, wat voelt ze strak aan. 'Zo fúcking lekker.' Een oprechte lach ontsnapt uit haar mond, die snel dichtgesnoerd wordt door immens harde, diepe stoten. Herhaaldelijk hoor ik mijn naam met haar zwoele, zoete stem. Het volume wordt opgevoerd en ik open mijn ogen bij het horen van haar dieper wordende stem. Ik zie duisternis rondom me, terwijl ik verwikkeld in de lakens lig. Een kleine lichtbron vult de kamer en ik zie het gezicht van mijn maat. 'Brandon?'

'Je ziet er niet uit man. Je schreeuwde, een nachtmerrie?' Bezorgd kijkt hij me aan.

Ik lach luid, terwijl ik terugzak in de kussens. Een nachtmerrie, wat een lacher. Alhoewel het me frustreert dat ik Layra niet voor me kan strikken. 'Ja, man. Het is goed.'

Peilend kijkt hij me aan. 'Weet je het zeker? Het is begrijpelijk Cleto, je moeder is omgebracht, je vader god mag weten waar. Wil je erover praten?'

Ik kan alles kwijt bij Brandon, dat weet ik, maar deze kwestie is anders. Hij weet als geen ander hoe het voelt om gescheiden te worden van je ouders, maar het knagende wrekende gevoel zal hij nooit begrijpen. 'Het is goed gast, echt.' Twijfelend draait hij zich om en loopt vervolgens weg. 'Bran?' Hij draait zich direct om en kijkt me verlichtend aan. 'Bedankt.'

Zijn ogen verzachten en hij knikt. 'Voor jou altijd.' Hij draait zich om en loopt de deur uit.

Mijn ogen constateren dat het midden in de nacht is, maar ik ben klaarwakker. Mijn afspraak met Layra is vroeg in de ochtend, toch besluit ik mijn bed te verlaten. Slapen zal ik toch niet meer doen. Ik ga mijn bed uit en loop naar mijn sportkamer.

Ik botvier mijn frustraties op de enorme zak die voor me hangt. Krachtig haal ik uit, mijn linkerhand met mijn rechterhand afwisselend. Mijn spieren voel ik keer op keer aanspannen als ik tegen de zak aanstoot. Mijn benen houden de tegenslag tegen door krachtig op de grond te staan en hun spieren aan te spannen. Het zweet parelt langs mijn hoofd naar beneden. Mijn puffende ademhaling en stoten zijn het enige geluid wat ik waarneem. Ik heb geen flauw benul hoe lang ik hier al sta, als ik het licht zie worden. Een harde, krachtige, laatste stoot laat de zak hard bungelen. Ik stap naar achteren en loop naar de douche. Onderweg daarnaar toe kijk ik in de spiegel. Mijn ontblote bovenlichaam glimt van de zweet. Ik span mijn spieren aan en kijk tevreden. Deze sessies voelen goed, helemaal als ik kijk naar het eindresultaat. Wie kan dit lichaam nu nog weerstaan? Grijnzend om mijn eigen gedachten loop ik verder naar de douche. Mijn joggingbroek trek ik onderweg uit en ik verwelkom de koude stralen op mijn huid.

Op weg naar Layra denk ik aan hoe ik haar ga confronteren omdat ze Sofia heeft opgebeld om te vertellen dat mijn vader nog leeft. Het was niet aan haar om dat mede te delen.

Voor ik het weet sta ik al voor het gebouw waarin Layra zich bevindt. Ik begeef me naar de liften, die me naar de juiste verdieping brengen. Ik stap de lift in en ruik een onaangename geur. Mijn neus haal ik ervoor op. Net als de liftdeuren dichtgaan, zie ik iemand aan komen rennen. Ik steek mijn hand uit, om ervoor te zorgen dat de deur weer opengaat zodat de persoon kan instappen. 'Bedankt,' hijgt de man als hij instapt. Met gefronste wenkbrauwen kijk ik de man aan, terwijl de lift omhoog zoeft. Ik ken hem ergens van, maar ik weet niet meer waarvan. Het is niet ver meer, voor ik de welbekende Ping hoor dat we op de juiste verdieping zijn. De man stapt tegelijk met mij uit. Ik zie hem iedereen begroeten. Hij wordt terug gegroet met zijn volledige naam. Dan besef ik wie deze man is. Hij is degene die bij Layra in de kamer stond toen ik een afspraak met haar had om de lichamen te identificeren. Hij raakte haar aan en als ik er weer aan denk, begrijp ik niet waarom ik me daar zo druk om maakte. Hij is erg geliefd op het bureau. Bij iedere vrouw blijft hij even hangen en ik zie dat hij lachend de mensen aanraakt.