NOT: "BENİ SEV"

26.Bölüm-Veda

Playlistte ki şarkı;Pera-Kimseler

2 GÜN SONRA

Gözlerimi çalan alarma küfrederek açtım ve alarmı kapatıp yatağıma sindim.Doruk mışıl mışıl uyuyordu ama dün gece hiç uyumamıştık son gecemiz olacak diye.Çok ağlayıp çok gülmüştük ama sonunda uykuya teslim olmuştuk.Doruk dün gece bana gümüş bileklik hediye etti.Bu bileklik annesininmiş aslında bunun hatıra olduğunu söylesem de beni dinlemedi ve zorla koluma taktı.Aslında çok hoş bir bilekli ince bir ipin üzerinde minik pırıltılı bir melek var.Annesinin ismi Melek olduğu için melek sembolü konulmuş.Dün gece yarın sabah bir şey olsun da gitmeyelim diye neredeyse hatim indirdim ama içeriden gelen seslere bakılırsa hiç olay yok.Doruğa doğru dönüp saçlarını okşamaya başladım.Göz altları çok şişmişti yavaşça yanağından öptüğümde gözlerini açtı ve beni inceledi.

"Günaydın sevgilim." deyip dudağından çok kısa bir şekilde öptüm.

"Günaydın." deyip beni kendine çekti ve sarılıp saçlarımdan öptü.Daha hava yeni aydınlanırken bu saatte gitmemizin amacını tam anlayamamıştım.İçeriye bodozlama dalan babama verecek hesabımız olmadığı için hemen sarılmayı bırakıp ayağa kalktık.

"Şey...Baba ben hazırım yani şey üstümü şey edip geleceğim."

"Beren annenin yanına gider misin?" diye sordu ama sesinde sorudan çok emir vardı.Kafamla onaylayıp salona geçtim.Kargo gelmişti salon ve Eren'in odasında hiç eşya kalmamıştı.Mutfağı indirmeye başlamışlardı.Annem gülümsedi ve bana sıkıca sarıldı.

"Günaydın meleğim."

"Günaydın annelerin en güzeli." deyip bende ona sarıldım.Doruk ve babam mutfağa gelince sarılmayı bıraktık.

"Evde kaçak mı var yine?" 

"Anne..."

"Tamam tamam."

"Beren hadi üzerini değiştir senin odanı da boşaltacaklar."

"Tamam baba." deyip odama yöneldim ve akşamdan hazırladığım beyaz pantolonumu ve nar çiçeği askılı bluzumu alıp giydim.Dolapların içini kontrol edip odama hüzünle bakmaya başlamışken Doruk içeriye girdi.

"Hödük müsün ya?"

"Çok konuşuyorsun Beren." deyip üstündeki tişörtü çıkarttı.

"Doruk ne yapıyorsun babam görürse katil olur..." Doruk yastığımın altından başka bir tişört çıkarıp giydi ve az önce üstünden çıkardığı tişörtü katlayıp bana uzattı.

"Bunu al.Beni veya benimle uyumayı özlersen her zaman yanında olacaktır."

"Doruk..." deyip sıkıca sarıldım ve kimse görmesin diye çantama koydum.

"Pijamaların nerede?" poşete koyduğum pijamalarımı yatağımın üzerinden alıp Doruğa uzattım.O da poşeti açıp içinden pijama üstümü çıkardı ve geri bana uzattı.

"Bu da sen beni özlersen diye mi?"

"Seni özlersem diye bir şey yok ben daha gitmeden seni özledim zaten." deyip sıkıca sarıldı ve dudaklarını saçlarıma bastırdı.Kapı çalınca ayrılmak zorunda kaldık.Annem aşağı kapıyı açtı kısa bir süre sonra Umut ve Meral kapıda göründü.Onlara da sıkıca sarılıp ayak üstü sohbet ettim.Evdeki tüm eşyalar kamyona yüklenip yola çıktığında bizim de çıkacağımız anlaşıldı ve odama gidip son bir kez baktım.Burayı fazlasıyla özleyecektim.Aşağıya indiğimizde babam arabamızı sattığı için taksi çağırmayı düşündük ama bu fikri Doruk engelledi.

"Benim arabayla gidebiliriz." 

"Çocuğum senin ehliyetin var mı?"

"Evet." deyip cüzdanını çıkardı ve ehliyetini babama uzattı.Babam onaylayıp valizleri arabaya yerleştirmeye başladı.Valizleri yerleştirdikten sonra Doruk sürücü koltuğuna babam da yanına geçti.Ne kadar ısrar etsek de Umut ve Meral gelmeye kararlıydı.Arkaya tıkışarak yolculuğumuzu tamamladık ve hava alanının içine girdik.Valizlerimizi verip uçağın kalkma saatini bekledik.Kalkacağına dair anons yapıldığında babam,annem ve Eren bizimkilerle vedalaşıp kapıya doğru gittiler.Doruğa en son sarılmaya karar verdiğim için önce Merale sarıldım.

"Bak ne zaman istersen ara tamam mı? Sıkılırsan ara,üzülürsen ara,mutluyken ara ama ara."

"Tamam Meral.." iyice sarılıp ayrıldım ve yanağından öpüp Umut'a sarıldım.Umut çoktan ağlamaya başlamıştı bile.Bende ağlamaya başladığımda ikinci anons yapıldı.Sarılmayı bırakıp onu öptüm ve ellerini tuttum.

"Beren..." boğuk sesi yine mükemmeldi "Kalbimi götürmeyi unutma." deyip ellerimden öptü "Burada seni bekleyen yarım bir kalp var bunu sakın unutma cadı." deyip yine sarıldı ve hıçkırıklarımız birbirine karıştı.Umuttan ayrılıp Doruğa baktım.Bu çocuk benim hayatımı kurtarmıştı onu nasıl bırakıp giderdim?

"Gel bakalım güzellik." deyip kolunu enseme doladı ve beni kendine çekti.Sıkıca sarılıp kokusunu içime çektim.Hepimiz salya sümük ağlarken Doruk dik duruşunu hiç bozmuyordu.

"Bana bak." deyip eliyle çenemi kendine doğru çevirdi.Gözlerim bulanıktı elleriyle gözlerimi sildi ve ellerimi sıkıca tuttu "Ben seni hep bekleyeceğim.Kimsenin kalbine ihtiyacın yok.Beni sensiz bırakmayacağına eminim.Eğer en ufak bir endişeye düşersen beni ara tamam mı?"

"Tamam." dedim burnumu çekerken.

"Sen annemden sonra hayatımda güvendiğim ilk ve tek kadınsın.Ben seni ömür boyu beklerim.Vazgeçmem,özlerim ama vazgeçmem.Sende vazgeçme." deyip dudaklarımı narince öptü ve geri çekildi.Burnumu çekip gülümsemeye çalıştım ve iki üç adım atmışken Doruğun sesini duydum.

"Bu bir veda değil.Kısa bir tatil." dönüp gülümsedim ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.O da ağlıyordu.Daha fazla bekletmeden herkesin bana bakan gözlerini umursamadan ağlamaya devam ediyordum.Uçağın kapısından geçip içine girdim ve annemleri görüp yanlarına gittim.Annem koridor tarafına babam ortaya oturmuştu.Hiçbir şey demeden geçmemi beklediler.Yerime oturup telefonu kapattım ve gözlerimi kapattım.Şu an kıpkırmızı olduklarının farkındaydım ama hiç umursamadım.Uçak kalkarken camdan dışarı bakıp ağlamaya devam ettim.Babam elini omzuma attı ve güven verici sarılmasını yaptı.Göğsünde ağlarken daha gitmeden onları çok özlediğimi hissettim.

"Gitmek istemiyorum..." dedim boğuk çıkan sesimle.

"Biliyorum.Özür dilerim sana bu acıyı yaşattığım için." deyip saçımdan öptü ve elini çekip önüne döndü.

"Gitmesek olmaz mı?" dedim gözyaşlarımı silerken.

"Olmaz." deyip soğuk kanlılığını korudu ve önüne döndü.Sessizce ağlarken Doruğu düşündüm.Ben bu haldeyken o nasıldı kim bilir? Ya tekrar uyuşturucuya başlarsa? Ya bırakırsa beni? İç sesimi susturup derin bir nefes aldım.

"Elveda İzmir..." dedim sessizce "Elveda boyoz kokusu,elveda Meral,elveda Umut,elveda Doruk.Ve yine elveda Alper..."