NOT: "BENİ SEV"

48.Bölüm-Karavan

Gözüme giren güneşe söverek uyandım bu sabah.Kalkıp perdeyi kapattım ve geri yatağa döndüm. Doruğa baktım.O kadar huzurlu uyuyordu ki izlemeden edemedim.

"Uyurken izlenilmekten hoşlanmam." dedi gözlerini açmadan.

"İzlemiyorum.Telefonuna ihtiyacım var uyandırsam mı diye düşünüyordum."

"Ne yapacaksın telefonla."

"Bizimkileri arayacağım."

"Saçmalama."

"Ya arkadaşımı arayacağım.O çaktırmaz."

"Beren yerimizi belli edersin."

"Etmem korkma." 

"Ne yaparsan yap." dedi yataktan kalkıp telefonu yatağa fırlatırken.

"Nereye?"

"Kahvaltıya.Sende konuş gel."

"Tamam." Doruğun telefonunu tuş kilidini açıp rehbere girdim ve dün kaydettiğim Beyzayı buldum. Derin bir nefes alıp arama tuşuna bastım.Bir kaç çalışan sonra açtı.

"Buyurun?"

"Beyza benim Beren.Sakın kimseye çaktırma.Yanında biri varsa uzaklaş."

"Bir saniye Selen abla." kısa bir süre sessizlikten sonra kapı kapanma sesi duydum.

"Beyza." dedim kulağında olmasını umarak.

"Neredesin sen? Barkın delirdi Beren yok diye.Çabuk gel."

"Gelemem." 

"Ne demek gelemem?"

"Beyza ben gidiyorum.Bak Barkını sana emanet ediyorum.İyileşeceğine dair söz vermişti.Sakın bir şey söyleme.Ben sana güvenerek aradım."

"Nereye gidiyorsun?"

"Bilmiyorum."

"Mert'in dedikleri yüzünden mi?"

"Biraz."

"Beren düzgün konuş delireceğim."

"Ya yoruldum Beyza.Sürekli tedirgin olmaktan,kaybetmekten yoruldum.Biraz kafamı dinleyeceğim."

"Tek başına mı?"

"Hayır."

"Kimle?"

"Sonra konuşuruz." deyip telefonu kapattım ve odadan çıktım.Barkın delirdi dedi.O kadar kötü mü? Asansör yerine merdivenleri tercih ettim ve gece yemek yediğimiz restorana yöneldim.Doruk dün gece oturduğumuz masada kahvaltısını yapıyordu.Ona yöneldim.

"Sanada aldım bir şeyler.İstediğin başka bir şey varsa git al."

"Yok bunlar yeter.Canım yemek istemiyor."

"Neden?"

"Gece çok yedik." dedim gülümsemeye çalışarak.

"Olsun ye.Yolda fazla bir şeyler yiyemeyeceğiz." kafamla onaylayıp tabağımdakileri yemeye başladım ama aklım Barkındaydı.

Barkının ağzından

"Ne demek yok lan?" diye bağırdım Mert'e.

"Ya bir sakin ol.Eve gitmiştir üzerini değişmeye falan."

"Telefonuna niye ulaşılamıyor?"

"Şarjı bitmiştir."

"Nerede lan benim çoban yıldızım?"

"Kardeşim bulacağım söz." Beyza'nın çalan telefonu tüm dikkati üzerine çekmişti.

"Buyurun?" deyip açtı telefonu.Karşıdaki bir süre konuştu.