NOT: "BENİ SEV"

23.Bölüm-Tayin

Odamın ne kadar dağınık olduğunu fark edip tam 2 saatimi bu koca odayı toplamaya ayırmıştım.Depresyona girince etrafımda olanları göremiyorum.Aslında dağınık iyiydi ama annemin laflarını daha fazla duymak beni yoruyordu.Odamı güzelce toplayıp pijamalarımdan kurtuldum ve kot şortum ile beyaz askılı bluzumu giyip salona döndüm.Babam televizyonu bırakmış gazetelere yönelmişti annem de mutfağı toparlıyordu.Annemin yanına gidip gülümsedim.

"Sıkıldın mı?"

"Evet."

"Ne yapacaksın? Dışarı falan çıksana."

"Tek başıma ne yapacağım? Meral ve Umut okulda."

"Peki.İşlerimi bitireyim birlikte Eren'i parka götürelim olur mu?"

"Ah kahretsin ne kadar mükemmel bir plan.Tamamdır." deyip sahte bir şekilde gülümsedim.

"Dalga geçme seni sıkıntıdan kurtarıyorum daha ne istiyorsun."

"Çok teşekkür ederim süper kahramanım." deyip yanağına sulu bir öpücük kondurdum.

"Çok konuşma babana kahve yap hadi."

"Tuzlu mu? Şekerli mi?"

"Şekerli kızım.Tuzlu kahveni Doruğa sakla."

"Öhöm öhöm." 

"Yalan mı?"

"Biz arkadaşız." deyip kahveyi aramaya başladım.Bulduğumda kaşıkla içinden alıp kahve makinesinin içine koydum.Şeker ve su ekleyip anneme döndüm.Bir şeyler düşünüyordu.

"Doruk biz görmeden nasıl girdi eve?" dedi beni şaşırtacak ani bir soruyla.

"P-pencereden." deyip kıkırdadım.

"Bir daha olmasın tamam mı?"

"Tamam." ah anneciğim bu ilk değil ki.Kahve makinesi ses çıkardığı zaman içinden çıkarıp bardağa döktüm.Yanına su koyarak tepsiye koydum ve babamın yanında geçtim.Babam gülümseyerek elimden kahveyi ve suyu alarak sehpaya koydu.Eline alıp gözlerimin içine şüpheyle baktı.

"Tuzlu değil valla. Annemin gözünün önünde yaptım bak."

"Peki bakalım." deyip bir yudum aldı ve gülümsedi.Beğendiğinin resmiydi bu.Bende gülümseyerek karşılık verdim.O arada Eren ağlamaya başladığında annem bana seslenerek ona bakmamı söyledi.Odasına gidip kucağıma aldım.Biraz sevip salona götürdüm.Babam kahvesini yudum yudum içerken onu seyrettim.Benimle bir şeyler konuşmak istiyor gibiydi.Sürekli gözlerimi bakıp ağzını açıyordu ama sonra susuyordu.Muhtemelen biraz daha böyle yaparsa meraktan ölürdüm.Annem odaya gelip gülümsedi.

"Ablası hadi ona cicilerini giydir parka gidelim."

"Tamamdır." deyip gıdığını öptüm.Bebek kokusunu içime çekip hafif gıdıklayarak odasına götürüp yatağına bıraktım.Dolabından bir şeyler çıkarıp ona zarar vermeden giydirdim ve kucağıma alıp salona döndüm.

"...Berenle ben konuşurum sen şimdi bir şey deme." yine mi bensiz benim dedikodumu yapıyorlardı.Odaya girdim annem hemen sustu ve gülümseyerek bize baktı.

"Bende üzerimi giyineyim geliyorum bekleyin." deyip odasına gitti.Döndüğünde altında kot pantolon üstünde siyah askılı bluz vardı.Babamı evde yalnız bırakıp sitenin parkına indik.Eren direk kumlara girdi ve oynamaya çalıştı.Biz de annemle banklara oturduk.

"Beren..." dedi oldukça güçsüz çıkan sesini bastırmaya çalışarak.

"Hadi anlat anne.Bir şeyler döndüğünün farkındayım."