Gecenin bir saatinde uyandığımda içeride öten makineden başka ses yoktu.Barkın huzurla uyuyordu. Çok sıkılmıştım bu hasta havasından.Hemen Barkını uyandırmamaya çalışarak yataktan kalktım ve ayakkabılarımı giyip odadan çıktım.Koridor fazlasıyla ıssızdı.Bahçeye çıkıp geçen gün Mert ile oturduğumuz banka yöneldim.Dışarıda fazla kimse yoktu.Bir süre boş boş oturdum orada.Daha sonra 30-35 yaşında bir bayanın elindeki sigaraya kaydı gözüm.Alper'i kaybettiğimde içiyordum ama bıraktım.İstesem de içemem ki boğulur giderim.Biraz daha izledim o kadını.Köşedeki büfeye kaydı gözüm.Gidip alabilirdim ama paket alırsam hepsini bitirirdim.Yüzsüzlüğümü bir köşeye fırlatıp kadına doğru yürümeye başladım.
"Şey pardon..." dedim çekingen bir tavırla.
"Evet?" dedi sorar gözlerle bana bakarken.
"Eğer varsa sigaranızdan bir tane alabilir miyim? Arkadaşımı acilen getirdik de yanıma para almayı unutmuşum." yalan konusunda berbatım.
"Peki." deyip çantasını açtı ve sigara paketinden bir tane sigara çıkartıp bana uzattı.Ardından çantanın içinden çakmağını da çıkardı ve bana uzattı.Sigarayı yakıp çakmağı geri verdim.
"Teşekkür ederim." kadın sadece gülümsemekle yetindi.Kalktığım banka geri oturdum ve sigarayı dudaklarımın arasına götürdüm.Derin bir şekilde içime çektim ve geri yavaş yavaş dışarıya üfledim. Hafif hafif öksürmeye başlamıştım ama umurumda değildi.Tekrar dudaklarımın arasına alıp içime çektim ve yavaşça üfledim.İşaret parmağımla sigaraya vurup külünün düşmesini sağladım.Tekrar dudaklarıma götürecektim ama bir el buna engel oldu.Elimden alıp cıkladı.Bakmama gerek yoktu kokusundan anlamıştım zaten kim olduğunu.
"Senin gibi bir kıza hiç yakışmıyor." dedi elimden aldığı sigaradan içine çekerken.
"Karışma sen." dedim.Nefret bile duyamıyorum şu halime bak.
"Ölmeni istemiyorum." dedi duygu yüklü ses tonuyla.
"Biri seni görürse polise şikayet edebilir Doruk."
"Kim görecek?" dedi etrafa bakarken.Gerçekten kimse göremezdi.
"Ne istiyorsun?" dedim bıkkınlıkla.
"Hiçbir şey seni özledim."
"Gideceğine söz vermiştin."
"Gittim zaten."
"Sigaramı ver."
"Senin sigaran değil.Onun sigarası." dedi az önce sigara aldığım kadını göstererek.Haklıydı.
"O kadının sigarasını ver."
"Hayır." dedi net sesiyle.Yandan yandan gülüyordu.
"İyi." dedim ve önüme döndüm.Bir süre konuşmadık.O sigarayı bitirdi ve yere atıp ayakkabısıyla ezdi.
"Gidelim mi?" dedi hiç beklemediğim bir anda.
"Nereye?" dedim sanki düzgün bir yer söylese kabul edecekmişim gibi.
"Bilmem.Sıkıldığını görebiliyorum.Bir karavan alırız.Birlikte görmek istediğimiz her yere gideriz. Sonra en beğendiğimiz yerde bir ev alırız ve birlikte yaşarız.Daha sonra belki evleniriz.Gidelim de yeter." dedikleri mantıklıydı aslında.Sadece arkamda bırakmak istemediğim insanlar vardı. Annem,babam,Meral,Umut,Beyza. Ve Barkın...Onu bırakırsam kendine gelemeyebilirdi.Hastalığı ciddi bir boyuta ulaşabilirdi.Ama belki hırs yapıp kendine gelirdi.Aslında kaçarsak babam ciddi bir ekip kurup tüm dünyayı arayabilirdi.Ama haftaya 18 yaşıma basacağım ve özgür olacağım.Beni engelleyemez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NOT: "BENİ SEV"
Novela Juvenil"Benden uzak dur." dedim boğuk sesimle. "Yeterince uzak durmadım mı Beren? Sen senden uzaktayken senin gülüşünü özlemek nedir biliyor musun? Ben her gece senin hayalini kurarak seninle uyudum.Ben her nefesimde gülüşünü özledim.Beren,seni özledim.Saç...
