NOT: "BENİ SEV"

18.Bölüm-Umut

Multimedya;Umut

Otogara geldiğimizde taksini parasını verip indik ve İzmir için otobüs aramaya başladık.15 dakika sonra kalkacak otobüse bilet aldık ve otobüsün olduğu yere giderek valizlerimi verip bindik.Kalbim acıyordu ama kendime bir söz vermiştim ve bu sözden dönemezdim.Otobüs hareket ettiğinde dönüp dönmemek arasında kararsız kalsam da telefonumu kapatıp cama kafamı yasladım ve gözlerimi kapattım.Tam uykuya dalacakken gözlerime gelen güneş beni rahatsız etti ve kalkıp perdeyi kapattım.Meral Zelim ile mesajlaşıyordu. Tekrar kafamı cama koydum ve gözlerimi kapattım bu sefer gerçekten dalmıştım.Meralin beni dürtmesiyle uyandım.

"Ne var?"

"Annen arayıp durdu bende açıp duşta olduğunu söyledim ayrıca İzmir'e geldik otogara girmemize 10 dakika var."

"O kadar uyudum mu ya?"

"Evet.Sıkıntıdan ölmek üzereydim."

"Ben yatarken Zelim ile mesajlaşıyordun."

"Evet ama o da hastaneye gitti.Mal mal etrafı izledim."

"Hastaneye?"

"Doruk çıkıyor ya ondan."

"Bize de haber versin."

"Tamam.Söyledim."

"Meral ben çok acıktım ya."

"Acıkırsın tabi güzelim yemeği yemedin."

"Dalga geçme ya..."

"Neyse ki yanında benim gibi bir arkadaşın var.Molada atıştırmalıklar almıştım.Al." deyip yerden bir poşet uzattı.İçinden bisküvi ve kola alıp poşeti ona uzattım.Bisküviyi açıp yemeye başlarken tekrar annemin aradığını gördüm.Sesimi düzeltip telefonu açtım.

"Efendim anne?"

"Kızım neredeydin ya? Kaç gündür sana ulaşamıyorum telefonları açmıyorsun mesajıma kısa cevap veriyorsun.Bir şey oldu sandık."

"Ya korkma anne hastanede Doruğa sürekli ilaç verdikleri için onun yanında olmam gerekiyordu.Telefon çantada olunca duymamışım."

"Çıktı mı hastaneden?"

"Hayır.Ama birazdan çıkar biz eve gelmiştik Meralle şimdi otobüsteyiz tekrar gidiyoruz onun yanına."

"Tamam.Bir sorun yok değil mi?"

"Ne gibi?"

"Paraya falan ihtiyacın var mı?"

"Yok henüz bitirmedim."

"Tamam.O zaman görüşürüz."

"Görü...Ha anne evde misin?"

"Hayır işteyim."

"Evde kimse yok mu?"

"Beyza Ablan var Erenle birlikte."

"Tamam."

"Neden?"

"Odamdan bir şeyimi unutmuşum onun üstündeki şeyin fotoğrafı lazımdı da ben Beyza Ablayı ararım şimdi."

"Tamam kızım hadi görüşürüz."

"Görüşürüz." Telefonu kapattıktan sonra derin bir nefes alıp Merale döndüm.

"Hayatımda hiç söylemediğim kadar yalan söyledim."

"Kadının içi rahat eder en azından.Eve gidince anlatırsın ona."

"Haklısın." deyip elimdeki çöpü poşetin içine tıktım.O arada otobüs otogara giriş yapmıştı.Çantamı sırtıma takıp otobüsün durmasını bekledim.Otobüs durunca Meralle inip valizlerimi aldık ve taksiye binip evin adresini verdik.