Sabah kalkınca mutluydum. Dün akşam aklıma geldi. Hiç gülmediğim kadar gülmüştüm. Gerçekten kendimi iyi hissediyordum. Toprağın okuldaki anıları, onları anlatış biçimi beni mutlu etmeyi becermişti. Sonra yavaşça Toprağa bakmaya gittim. Mutfakta süper bir kahvaltı vardı. Ama Toprak nerdeydi. Buzdolabında bir not vardı."Bu nasıl mutfak? Hiç yumurta olmayan mutfak mı olur?Ben yumurta almaya gidiyorum. Hemen dönerim." 5 dakika sonra kapı çaldı. Toprak elinde bir poşet ve bir sürü çiçekle geri dönmüştü.
-Günaydın!dedi.
O kadar canlıydı ki. Kıpır kıpırdı. Resmen kanı kaynıyordu. Sonra mutfağa yöneldi. Yumurtayı pişirdi. Kahvaltıyı ederken bir ara durgunlaştı. Ve
-Zuhal ben bugün gideceğim.dedi
İçimde bir kırıklık vardı. Neden böyle olmuştu.
-İşlerin mi var?dedim
-Hep burada kalamam öyle değil mi? Bu nedenle ben bugün kaçar dedi.
-Burada kalsan olmaz mı? dedim.
-Kalmama izin varsa tabiiki kalırım dedi.
Mutluydum. Yalnız değildim. Beraber bir gün geçirecektik. Ve çok eğlenceli olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOŞCAKAL
Mystery / ThrillerYaşam insanın algılayamayacağı bir boşluk bence...İşte bu boşlukta kaybolan dostlarıma en büyük vedam
