HOŞCAKAL

SENSİZ BEN

Aklımda bir sürü düşünce ile motoruma bindim. Toprak birden girmişti hayatıma. Baran o ise hep vardı. Baran haklıydı. Ama benim bunu ispatlamam lazımdı. O sırada aklıma Baran geldi. Acaba iyi miydi? Bu düşüncelerden korna sesiyle sıyrıldım. Etrafıma baktığımda ters şeritte gittiğimi farkettim. Ben daha olanları anlamadan üzerime bir tır gelmeye başladı. Bende hemen motoru kenara çekmeye çalıştım...

Gözlerimi hastahanede açtım. Göğsümde bir baskı vardı sanki. Etrafımda bir sürü insan vardı. Ve sonra karanlık... Karşıma Baran çıktı. Bana gelmemi işaret ediyordu. Onun yanına gitmek istedim. Ama karşıma bir uçurum çıktı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Olduğum yere oturdum. Ve ağlamaya başladım. O sırada omzuma birisi dokundu. Ona doğru baktım. Annemdi...
-Niye ağlıyorsun tatlım?
-Anne. Anne ona ulaşamıyorum...
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
-Sakin ol benim akıllı kızım. Onun yanına gidemezsin ama eğer o seni seviyorsa yanına gelir.

Ağlamaya devam ettim. Nasıl gelecekti? Ben onu çok seviyordum. Ama gelemezdi. O sırada yanımda beliriverdi Baran. Bana baktı.
-Sakın ağlama sen üzülürsen ben dayanamam. Yanıma gelmek istemiyor musun? Hadi tatlım yanıma gel!

Birden gözümü açtım. Oda dönüyordu. Neresi olduğunu bilmiyordum. Kendimi kimsesiz ve çaresiz hissettim. Bana ne olmuştu? Sonra odaya hemşire girdi. Ben daha bir şey demeden
-Gözlerini açtı...Dedi.
Neden bu kadar mutluydu. Anlayamadım. Sonra doktor geldi yanıma. Sessizdi. Sonra
-Trafik kazası nedeniyle geldin. Yanlış şeritte gidiyormuşsun. Sonra kenara çekmeye çalışırken bir arabaya çarpmışsın. Bir iki takla atmışsın. Buraya geldiğinde çok kan kaybetmiştin. Başına büyük bir darbe almıştın. Ve göğsündede ağır hasarlar vardı. Büyük bir ameliyat atlattın bir ara nefesin kesildi. Sonra atlattın. Tam iki haftadır gözünü açmamıştın. Açıkçası bir ara şüphe ettik. Ama artık iyisin. Küçük bir kontrol yapmam gerekiyor.

Doktoru dinleyince şok oldum. Oysa hep dikkatli bir sürücüydüm. O sırada aklıma Baran geldi.
-Baran adlı bir adam geldimi buraya beni merak etmiştir. Dedim. Doktor kafasını olumsuz anlamda salladı. Ne yazıkki iki haftadır yanınıza hiç kimse gelmedi.
İnanamadım. Gelmesi gerekiyordu. Beni bu halde bırakmazdı. Ya annem? Kardeşim?

Doktor muayeneye geçmişti.
-Kaç yaşındasın?
-21
-Kaç yılındayız?
-2009
Doktor bana neden bu kadar kötü bakmıştı. Anlamamıştım. Sonra
-Biz 2015 yılındayız. Son 6 yılını hatırlamıyorsun.
Doktorun dediği şeyler beynimde yankılandı.

HATIRLAMIYORSUN!!!