6 YIL ÖNCE
İşteyken bir mesaj geldi. Numara rehberde yoktu. Mesajda şöyle yazıyordu. Benle bu kadar ilgilenmen güzel polis kız yoksa yoksa bir şeyler mi oluyor?;) Komikti. Ama ciddiyetimi bozmadım. Baran'dı mesajı atan. Bir şey olmuyor. Dedim. O zaman iş çıkışı beraber bir şeyler yiyebiliriz? Çok tatlıydı. Sabah sanırım uykusundan yeni kalktığı için huysuzdu. Tmm olur dedim. Çok yakışıklı biriydi. Birden kendime inanamadım. Bunları düşündüğüme inanamadım. Ama yinede gidecektim. Çünkü artık arkadaştık. İş bitimine 5 dakika kala bir ses duydum. Pencereye koştum. Mesaj gelmişti. Cama çıkta yüzünü göreyim. Cama yaklaştım. Ve el salladım. 5 dakikaya geleceğim diye mesaj attım. Sonra yanına gittim. Beraber bir pastaneye gittik. Uzun bir muhabbete daldık. Benden 2 yaş büyüktü. Yani 23 yaşındaydı. Bir güvenlik firmasında çalışıyordu. Çok sempatikti. Küçükken büyük bir yangında ailesini kaybetmişti. Hiç kimsesi yoktu. Bense annem ve kardeşimle yaşadığımı babamın küçükken bizi terkettiğini anlattım. Çok iyi anlaşmıştık. Bir süre sonra kalktık. Dışarda gezmeye başladık daha bahar yeni yeni geldiği için yağmur yağmaya başladı. Beraber gezmeye devam ettik. O da benim gibi yağmuru seviyordu. Çok içtendi. Bir anda ayağım takıldı ve yere düştüm. Hemen beni kaldırdı. Ayağım burkulmuştu. Beni kucakladığı gibi evine götürdü. Canım sıkılmıştı. Daha ayağı iyileşmeden beni taşımak zorunda kalmıştı. Eve gittik. Ayağımı sardı. Bu işlerde iyi olduğunu söyledi. Sonra bana baktı. Ve yoksa bir şeyler mi oluyor ? Dedi. Bende
-Bir şeyler ne gibi şeyler dedim.
-Aşk gibi sevgi gibi dedi...
Göz kırptı. Oluyor mu?dedim. Yoksa olacak mı? Dedim. Beraber güldük. Sonra biraz iyileşince beni evime götürdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOŞCAKAL
Misterio / SuspensoYaşam insanın algılayamayacağı bir boşluk bence...İşte bu boşlukta kaybolan dostlarıma en büyük vedam