HOŞCAKAL

YA ÇOK SEVİYORSAM

6 YIL ÖNCE

Zuhal'in babası olduğunu iddaa eden bir adamdan mesajlar alıyordum. İlk mesajını onu sevdiğimi söylediğim gün vermişti. Evimin önünde posta kutusu vardı. Posta kutusunun içinde kırmızı bir zarf bulmuştum. Mektupta şöyle yazıyordu. Kızımdan uzak durmanı istiyorum. Eğer ondan uzak durmassan olacak olanları tahmin bile edemezsin... Şaşırdım. Kimdi bu adam? İlk başta aldırmamıştım. Ama bu mesajlar sıklaşmaya başlayınca bu konuya bir göz atmam gerektiğini farkettim. Plan şuydu zarflarda gönderen hakkında bir bilgi yoktu. Bende onun posta kutusuna gelmesini bekledim. Tamı tamına iki günden sonra genç bir adam geldi. Sonra onu araya mesafe koyarak izlemeye başladım. Onu yalnız bulduğum bir zamanda yanına gittim. Ve söze başladım." Beni tanımayacağını sanmıyorum. Bana bu mektupları gönderenin adresini ver yoksa sonun kötü olur." Dedim. Gülümsedi. Ve
-Evet patronum bu hamleni bekliyordu. Biraz erken oldu ama olsun. Dedi.
Hiç kimseden korkum yoktu. Ben Zuhal'i seviyordum. Adamın peşine takıldım. Beraber sözde Zuhal'in babası olduğunu iddaa eden adamın yanına gittik. Adam beni zarif bir şekilde evine davet etti. Değişik bir tipi vardı. Karşısına oturdum.
-Ne derdin varsa konuş. Dedim.
-Aferin sandığımdan daha çok seviyormuşsun kızımı buraya geldiğine göre, neyse konumuz bu değil kızımdan uzak dur.
-Afedersiniz ama sizin Zuhal'in babası olduğunu nereden bileceğim ayrıca babası olsanız bile
-Ne diyeceğini biliyorum. Onu terkettim. Ama bunun belirli bir nedeni vardı. Zuhal şimdiki annesinden değil o benim önceki karımdan olan çocuğum şimdiki annesine ve kız kardeşine gelirsek Zuhal'in annesi öldüğünde Zuhal daha 2 yaşındaydı yani çok küçüktü. Bende o kadınla evlenmek zorunda kaldım. Kızıma iyi baktı. Kendi öz kızı gibi sonra Zuhal'in kardeşi ise sonraki eşimin kızıydı. Aralarında 1 yaş olduğu için kimse bir şey farketmedi. Ama o kadını sevmiyordum. Ona her seferinde katlanmak istemedim. Ve gittim. Bu kadar bilgi yeter artık gerisi senin kızımdan uzak dur! Dedi. Kalbim kırılmıştı.
-Üzgünüm beyefendi ne yaparsanız yapın beni Zuhal'den uzak tutamazsınız...
-Yapacağım şeylerin sonunda öğreneceksin nasıl uzak tutacağım
-Ben onu ya çok seviyorsam dedim. Ciddiydim. Oradan hemen uzaklaştım. Zuhal'i çok seviyordum. Ondan vazgeçmeyecektim. Eve gittim. Ağladım. 7 yaşından beri ağlamayan ben şu an hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. O sırada kapı çaldı kim diye kapıyı açtığımda karşımda Zuhal'i buldum. Bana endişeli gözlerle bakıyordu.