Lian's POV
After nung 'Dramatic Scene' ko ay umuwi na muna ako sa bahay at nagpaghinga.
The next day ay back to normal na ang lahat sa amin ni Chleo. I just told them , i watched the video of Zeke that explain everything. They watched it also and right now , they are currently cursing Zeke.
"Lian! Ang babaw ng rason niya para mag decide agad ng ganon! You know what? He's not worth it huwag ka ng maghintay. Tama lang na umalis siya kung sa simpleng bagay ay agad agad siyang nag d-decide at hindi manlang iconfirm kung totoo nga iyon"
Umayos ako sa pagkakaupo ko.
" well, we're too young that time and not matured enough. Even you naman diba Celes? You broke up with Mikael because you just want it. Diba mas mababaw naman yun ? "
Kinagat ko ang labi ko ng matigilan siya. Tumikhim ako.
"Sorry. Kasi naman eh! Tsaka umalis din naman siya for his futures sake diba? Magaaral siya, hindi lang naman siya umalis dahil lang 'doon' . And wala namang mawawala sa akin kung maghihintay ako diba? Sinabi niya rin naman na maghintay ako, so i'll wait for his comeback. "
Tinignan ko si Chleo na kanina pa tahimik. Nginitian ko silang dalawa."Don't worry. "
"Pa- paano kung... meron na siyang iba pag uwi niya? Paano kung ... nakamove on na siya sa'yo? Paano kung..."
Hinawakan ko ang kamay niya na nasa ibabaw ng mesa.
"I said don't worry. He promised to me and i trust him, i really do. At hindi niya magagawang paghintayin ako sa wala."
Naalala ko ang sinabi niya sa video.
"I promise you... I'll be back. Babalik ako, no matter what. Babalikan kita and i'll face the consequences. I'll face you even if you throw punches to me. I'll be back soon... wait for me."
He promised at hindi niya babaliin yun. I know.
"Nakatulala ka na naman diyan. "
Nilingon ko si Chleo at ngitian bago ibinalik ulit ang tingin sa paligid
"Done with work?" Tanong ko.
"Yep. "
Tinignan ko siya " How did you know i'm here,by the way? "
Nagkibit lang siya ng balikat bilang sagot.
Nandito kami sa Park . Yung lagi naming pinupuntahan dati ni Zeke, kung saan kami unang nagkakilala. Kung saan din una akong umiyak dahil sa kanya. We've made lots of memories here together. Even noong binunutan kami sabay ng ngipin noong elementary. We were here, eating ice cream Together.
"You really miss him, don't you? " ani Chleo.
Isang matipid na ngiti ang sagot ko sa kanya. Tama siya.
" how long do you plan to wait? Lian...it's been 5 years since he left the country. At ilang months narin simula noong napanood mo yung video niya. "
Nilingon ko siya. Nanatili parin ang tingin niya sa paligid at nagpatuloy.
"You know... you've been waiting for too long. Aren't you tired? Kasi sa akin... madali ka lang napagod. " tumawa siya saglit " I guess, you never wait for me way back."
"Chleo..." kinagat ko ang labi ko." I'm sorry. "
Yumuko ako dahil sa hiya sa kanya. Nagangat lang ako nang naramdaman ko ang tapik niya sa ulo ko.
"Nahh! It's okay. But ... really? Aren't you tired of waiting for Zeke?"
Umiling ako. " hindi. "
