voorstellen

406 29 14
                                    

Hey people.
Bij dit boek wil ik zo veel mogelijk jullie mening. Ik ga zo veel mogelijk jullie ideeën gebruiken. Maar 1 ding staat vast, ookal wordt het bijna niet gelezen. Ik stop pas als ik het goed vind. Uploaden wordt niet elke dag. Maar 1 keer per week. Als ik genoeg ideeën krijg, zal ik die gaan gebruiken. Maar onthoud, ik maak de hoofdstukken (net als bij mijn andere boeken) van tevoren, dus verwacht niet dat als je je idee heb opgestuurd het de volgende dag gelijk in het verhaal staat. Veel lees plezier en laat je mening achter. (Geen gescheld ofzo, vind je het boek niet leuk, lees het dan ook niet). Bye people: _XRobijntjeX_
Ps. Let niet op typ/spelfouten. Slecht in nederlands☆♡☆

POV Layenna (spreek je uit als: Laai-enna)

Hey, mijn naam is Layenna.
Ik ben een gewoon meisje van 15.
Ik zit op de middelbare en ga naar de 2e. Ik heb veel vrienden en mijn lievelings kleur is geel. Mijn lievelings dier is een leeuw.
Eigenlijk ben ik helemaal niet zo normaal. Ik ben een leeuwen meisje.
Of ook wel kat meisje.
In de media zie je een foto van mij, alleen ben ik erg verlegen op foto's.
Ik heb mijn 1e transtformatie nog niet echt gehad. Het enige wat ik wel heb, zijn de oren, nagels, staart en tanden. Mijn vader woont nog in Afrika. Ik woont met mijn moeder op de grens tussen zuid-Brabant en Limburg. We hebben een huisje in het bos. Het is er echt heerlijk. Elke dat uit school maak ik mijn huiswerk, en ga daarna door het bos rennen. Mijn vrienden weten hoe ik ben, verder draag ik altijd een must of hoedje. Mijn moeder heeft de leraren wijs gemaakt dat ik een aandoening op mijn hoofd heb en een beetje doof ben, waarvoor ik me erg schaam en daarom altijd een muts/hoedje draag. Maar als school uit is en ik alleen ben of met mijn vrienden doe ik hem af en hoor ik dingen weer duidelijker.
Ik heb een volle bos goud-blond haar dat golfend lang mijn hoofd hangt. Daardoor valt het niet op dat ik geen mensen oren heb. Mijn nagels kan ik langer laten worden net als een kat. Ik ben er snel en lenig. Ik heb licht groene ogen. In de nacht geven ze licht als je erop schijnt met een lamp.
Verder heb ik 2 scherpe hoektanden. En nee ik ben echt geen vampier.
En ja ik was mezelf. Niet overal hoor, als een kat. Alleen mijn armen en hoofd. Mijn haar noem ik mijn vacht. Verder kan ik hoog springen en hoge vallen overleven. Ik heb net als een kat '9 levens' als je het zo wilt noemen. Als ik boos ben blaas ik net als een kat en ga ik laag mauwen. Daardoor wordt ik licht gepest. Maar het heeft veel vrienden op gelevert. Gelukkig. Ik haat water. Het is alleen lekker om te drinken. Daarom ga ik alleen douchen als het echt nodig is. Ik jaag op vogels en muizen. En ben dol, maar dan ook echt dol op WOL! Beste spul wat er is!
Ik vind het heerlijk om in ds winter of avond samen met mijn moeder bij de openhaard te liggen. Ik heb een gewoon bed, maar de dekens zijn zo in elkaar gerold, dat het een soort mandje is. Maar ik dwaal teveel af... Dan nu mijn verhaal.

Het is vrijdag. De laatste 2 lesuren gaat zo beginnen. Ik zit in de klas met zowat al mijn vrienden. Er zijn er maar 3 die ik, en zij mij, niet mag. Het is de laatste dag voor de zomer vakantie. Overmorgen gaan we naar Afrika! Ik ging eindijk mijn vader ontmoeten! Mijn 5 beste vrienden gaan mee: Irena(16), zij is een engel. Evangeline(16), zij is een duivel. Azazel(17), de vriend van Evangeline. Alexander(17), de vriend van Irena. En mijn allerbeste vriend Mex(16), hij is een weerwolf en de beta van de Dark NightPack. Zijn beste vriend is Alpha Marck(17) met zijn mate Jasmine(16). Ik zit in de klas. Er waren geen mensen in deze klas. Alleen weerwolven, 2 engelen en 2 duivels. Mijn vrienden dus. De leraar komt altijd veel te laat, dus gingen we nog even kletsen. 'Zozozo, kijk is wie we daar hebben? Ons poesje. Maar poesje is nog niet zo groot he? Nee! Poesje moet nog veranderen.' Zei Elizabetta tuttig. (Oja, en ik ben inderdaad niet zo groot) "O god, haar weer." Dacht ik en ik rolde met mijn ogen. 'Knap hoor! Ik wist niet dat poesjes met hun ogen konden rollen.' 'En ik wist niet dat poedels er zo nep uitzagen!' Kaatste ik terug. Ze was een weerwolf, dus dit kwam lekker extra hard aan. 'Ga toch lekker een boom in ofzo. Kat freak.' "Oke, ik vond de belediging niet zo erg, maar kat freak? Dat gaat te ver!" dacht ik. Ik stond op en blaasde naar haar, ik bleef maar laag mauwen. Mijn nagels werden langer en mijn staart werd dik. Ik gooide mijn muts af zodat ik alles beter kon horen. 'Onze katten freakje komt tot leven!' Zei ze zogenaamt verrast. Ik haalde uit en maakte een scheur in haar, o zo dure, vestje. 'Oke freak, nu ga je te ver!' En ze liet haar tanden zien. Ze was dan mischien wel een beta maar ik was geen wolf dus deed het me niks. Ze begon te grommen en ik blaasde weer naar haar. Ze begon nog harder te grommen. Ik begon heel laag te mauwen. En meestal als dat gebeurd, moet je uit mijn buurt blijven. Want dan ga ik in de aanval
Maar inplaats van de aanval in te zetten kwam er een angst aan jagende brul uit mijn mond. Een echte leeuwen brul. Ik zag hoe alle weerwolven, behalve Mex, in elkaar krompen. Ik was het zat. 'EN NU HOU JE JE KOP POEDEL! IK BEN GEEN FREAK EN JIJ BENT GEWOON MEGA NEP EN KAN MIJ NIET COMANDEREN OKE?!' Brulde ik kwaad. Dus dat was mijn leeuwen stem... Ze knikte angstig. Ik sloot mijn ogen om te kalmeren. Mijn staart werd weer gewoon en mijn nagels werden weer kort. Ik kroop rustig naar mijn stoel. Ik deed snel mijn muts weer op en propte mijn staart in mijn broek.
Toen kwam de leraar binnen. 'Elizabetta, kunt u alsublieft gaan zitten?' Vroeg de leraar. Ze liep nog trillent van schrik naar haar plaats. Een glimlachje ontsnapte. 'Wat is er zo grappig jufvrouw Layenna?' Vroeg de leraar. 'O. Niks. Ik moest gewoon even denken aan iets dat ik gezien heb. Het was een filmpje dat een kat een hond op stang jachte.' En ik keek vanuit mijn ooghoek naar Elizabetta die nog zat te trillen. "Zo, die is op haar plaats gezet." Dacht ik trots. 'Aan zulke gekkigheid denk u maar in uw eigen tijd jufvrouw Layenna.' Zei de leraar weer. En zo ging de les gewoon beginnen. Helaas.
Het laatste lesuur begon.
Irena en ik gingen nog even snel naar het tiolet, niet omdat we moesten. Nee, gewoon omdat we nog even wilden kletsen.
We liepen de klas in. De leraar was weerwolf dusja. Ik zag dat ik weer met bijna al mijn vrienden in de klas zat. Vorige week is Mex 16 geworden, dus kan hij zijn mate vinden. Ik hoop voor hem dat ze erg aardig is. De deur was al dicht en ik stond nog even bij Evangeline en Irena te kletsen, totdat Mex met zwarte ogen op me af kwam stormen. Hij duwde me met mijn polsen tegen de deur. Ik was hier niet blij mee dus blaasde naar hem. 'MINE' Gromde hij zacht. Ik ging van boos naar verbaast. "Ik ben de mate van een weerwolf? Waaaaat?!" dacht ik. Ik keek hem recht ik zijn zwarte ogen aan. Hij pakte me op en gooide me over zijn schouder. Evangeline en Irena keken met verbaast aan. Ik haalde verbaast mijn schouders op en liet het maar gebeuren. We, ik bedoel. Hij liep de school uit met mijn nog over zijn schouder. Achter ons zag ik een vogel, ik probeerde het te pakken, maar Mex had me te strak vast... 'Laat me die vogel pakken!' Riep ik. Als antwoord werd alleen maar zijn grip strakker. 'O, kom op!' En ik hielt boos mijn armen over elkaar. 'Zometeen mag je vogels vangen, nu ga je eerst met mij mee.' 'Waar wil je heen dan? Jou huis is hier mega ver vandaan. Daarom ga je ook altijd rennen als een wolf.' 'Hoe weet jij dat nou? Ik woon helemaal aan de andere kant van de school.' "Oeps, das waar ook!" herinderde ik mezelf in gedachten. Ik kreeg een rood hoofd, Mex begon te lachen. 'Alsof ik niet door had dat je in de bosjes zat en me volgde hoor.' Mijn hoofd werd nog roder. 'Hoe weet je dat?' Vroeg ik beschaamt. 'Punt 1, ik ben half wolf, ik rook je. En punt 2 soms zag ik je door de bosjes rennen of hoorde ik je.' Hij begon nog harder te lachen. "Ow, alle muizen nog aan toe! Dat ik daar niet aan gedacht heb! Jaja, ik vind Mex al een hele tijd leuk. En dat ik zijn mate ben vind ik dus helemaal niet erg." zei ik tegen mezelf in mijn hoofd. 'Maar waar gaan we heen dan?' Vroeg ik voorzichtig om van onderwerp te veranderen. 'Van onderwerp veranderen he? Typisch jij.' "Shit hij heef me door." dacht ik panniekerig. 'Omdat mijn huis inderdaad te ver is gaan we naar een bos huisje.' 'O, oke? Niet mijn huis?' 'Noop.' "Ehmmm, welk huisje dan? Ik heb er nog nooit ergens 1 gezien op mijn huis na. En hoezo hang ik nog over zijn schouder?" dacht ik zuchtend.

*een half uur lopen later*

'We zijn er.' Zei Mex. Ik zag een schattig klein boshutje voor me. En... VOGELS! Ik rende als een gek op de vogels af, ik kreeg er 1 trots te pakken, maar toen hoorde ik een hongerig nestje baby vogeltjes en de vogel die er heen wilde. Ik wist gelijk dat dat de moeder was, dus liet de vogel gaan. En inderdaad vloog ze gelijk naar haar nest toe. Ik hou van vogels, om op te smullen, maar niet als het leven van baby vogeltjes op het spel stond. 'Jij bent ook een lieve kat, gewoon vogels vrij laten.' Zei hij plagend. '1. Ik ben een poes, of leeuwin. Een kat of leeuw is mannelijk. 2. Ik eet geen vogels op als het leven van de baby's op het spel staat.' Mex lachte. Eigenlijk is hij erg schattig zo, met zijn licht-bruine haar en grijze ogen, zijn liefelijke lacht en zijn behulpzaamheid en gevoel voor humor. 'Kom je naar binnen?' Ik knikte en liep naar hem toe. Toen ik langs liep trok hij mijn muts af. Hij trok me bij mijn heupen de slaapkamer in. We ging samen op het bed zitten. Hij begon me zachtjes te zoenen. Hij ging steeds lager naar mijn nek. Ik voelde zijn tanden schuren over mijn markings spot. 'Mex nee, niet nu.' Zei ik zachtjes. Hij ging gewoon door. 'Mex nee!' En ik duwde hem van me af. Hij keek me met zwarte ogen aan en begon te grommen. Ik mauwde laag terug. Zijn ogen kleurde weer grijs. 'Sorry, mijn wolf nam het over.' Zei hij beschaamt, hoe cute! 'Ik ga me omkleden, het is al laat. Ik liep naar de kast en pakte een nacht japon. Ik maakte er een gat in zodat mijn staart er door kon. En ging opgerold op bed liggen. Mex kwam binnen zonder shirt, sixpack! Hij kwam naast me liggen en aaide me van mijn hoofd over mijn rug. Net al een echte kat. Ik vond het wel fijn. En zo vielen we samen in slaap.

Hey people hs 1 is er! Vinden jullie?
Like? Commend? Follow?
Bye people ♡☆♡☆♡

The lonely White LionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu