The lonely White Lion

○27○

'Weltrusten.' Mompel ik nog. "Good night Sandro." Zegt ze met de stem van Layenna. En we vallen ik slaap.

POV Sandro

'Sandro? Sandro? Wordt wakker?' Hoor ik iemand vragen. Ik open mijn ogen en zie Prowler. 'Ga slapen Prowler.' Mompel ik en draai me om.
'W-wie is Prowler?' Vraagt de stem. "Die stem. Ik herken die stem.... Layenna!" Denk ik en draai me delijk om. 2 groene ogen van Layenna staren me aan. 'Layenna! Je bent het echt!' Roep ik blij en knuffel haar. Ze kijkt me vragent aan.
'Ik leg alles wel uit.
Tim en ik denken dat je bent overgenomen door een geest. Prowler heet ze. Ze is nog jong. En de vorm die jij nu heb, is eigenlijk haar oude vorm. Ze weet alleen zelf niet dat ze al dood is. We moeten proberen haar oude lichaam zien te vinden of een nieuwe. Kan je haar aanwezigheid voelen?' Zeg/vraag ik. Ze sluit haar ogen kort. Ze knikt. 'Ze slaapt nog.' Zegt ze zacht. 'Hoe moeten we het haar ooit vertellen?' Vraagt Layenna zacht. Ik haal mijn schouders op. 'Mischien is het makkelijker om het van een ander meisje te horen die met haar kan praten en haar kan helpen.' Zeg ik.
'Ze wordt wakker!' Zegt Layenna opeens. Ik knik. 'Ik hou van je.' Zeg ik. 'Ik ook van jou.' Zegt ze snel. Ze sluit haar ogen en valt om. Prowler opent haar ogen en gaapt. "Goedemorgen meester." Zegt ze en buigt. 'Noem me alsjeblieft geen meester...' Zucht ik.
"Sorry." Zegt ze. 'Geef niet. Kom. We gaan eten.' Zeg ik en stap uit bed. Ik loop naar de keuken en pak een stuk vlees voor Prowler. Ik geef het aan haar en ze begint gelijk te eten. Ik pak een kom cornflakes en begin ook te eten. Met de kom loop ik naar de bank en eet daar verder. Als Prowler klaar is komt ze naast mijn voeten op de grond zitten. 'Wil je niet op de bank zitten?' vraag ik. Ze kijkt me vragend aan. "Nee bedankt. De bank is verboden terein voor mij." zegt ze en kijkt naar haar pootjes. 'Hier niet. Kom.' zeg ik en schuif een beetje op. Ze springt op de bank en gaat langzaam liggen. 'Ik heb vandaag een verrassing voor je.' zeg ik tegen haar als ik de laatste hap op heb. Ze kijkt me vragent een een klein beetje bang aan. Ik ruim op en kleed me om. Ik doe mijn haar en poets mijn tanden. Ik wacht bij de deur. 'Kom je?' vraag ik. Ik klop op mijn schouder. Een beetje twijfelend springt ze op mijn schouder. Ik open de deur en loop naar buiten. Ik zie Tim staan. 'Morgen Tim.' zeg ik. "Goedemorgen." zegt Prowler beleeft. 'Goejemorgen. Sandro? Het is geregeld. Ze gaan zoeken.' zegt hij tegen me. Prowler kijkt ons vragent aan. 'We zijn een bol wol kwijt. Wil je helpen zoeken?' vraag ik. Haar oogjes lichten van vreugde. Ze springt van mijn schouder af en begint te zoeken.
'Weet de leider het al?' vraagt Tim. Ik schud mijn hoofd. 'En ik hou het liever zo ook. Ik denk niet dat ik nog met Layenna mag trouwen als hij weet dat zijn dochter is overgenomen door een geest terwijl ik in de buurt was.' zeg ik en krap achter mijn nek. Tim knikt begrijpent. 'Lukt het zoeken al?' vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Conner wilt het lichaam niet geven... En hij zei dit:
Geef haar maar nog wat vreugde. Want als ik haar vind zal het voor altijd verdwijnen.'
'Sh!t. Ze moet het echt weten voordat hij hier is. Weet je wanneer hij komt?' vraag ik. 'Over 4 dagen.' zucht hij. 'De komende 3 dagen doen we alsof er niks aan de hand is. Dag 4 vraag ik Layenna wel of ze het Prowler het wilt vertellen. Als ze samenwerken kunnen ze hem aan.' denk ik hardop.
'Zorg dat de dorpelingen haar goed behandelen en geef haar vreugde. Leer haar nieuwe dingen. Geef haar wol. Daar is ze dol op. Probeer het zo fijn mogelijk te maken voor haar.' beveel ik. Hij knikt en loopt weg. Dat is 1 van de dingen die bij het Black Lion zijn hoort. Bevelen geven. Niemand kan ze negeren. Bij de leeuwen en andere katachtigen dan.
Ik ga opzoek naar Prowler. Ik vind haar ingewikkeld in wol. Gekke kitten. Ik loop naar haar toe en help haar de wol van haar af te krijgen.
'Zullen we rennen?' vraag ik. Ze knikt. We lopen het dorp uit. Ik verander. Ze kijkt me met grote ogen aan. "Hoe doe je dat?" vraagt ze. "Later. Nu gaan we rennen." antwoord ik. Ze knikt en begint te rennen. Gelulkig voelt ze zich al wat beter.

Weer een hoofdstukje! Ik weet het nu zeker. Ik ben bang dat er nog maar een paar hoofdstukjes komen en dan is dit boek echt klaar!
Prowler wordt al iets losser. Gelukkig. Maar hoe zit het nou met Layenna? Wat vind zij van dit alles?
Like? Commend? Follow?
Love you all💜💞
_XRobijntjeX_