The lonely White Lion

○6○

Ik ga comfortabel liggen en sluit mijn ogen. Als snel val ik in een diepe slaap.

POV Layenna

Ik open mijn ogen. Het felle zonlicht verwarmt mijn vacht. Ik klim uit de boom en rek me uit. Mijn buik zit nog vol van het eten van gisteravond. Mijn heup tasje heb ik nog. Ik besluit om wat te lopen over de vlakte. En dan ook gelijk naar een meertje te zoeken.
Ik loop een beetje door het gras. Om me heen lopen zebra's. Ik zie ook leeuwen lopen. Ik weet niet wie het zijn. Volgensmij is dat niet de groep van mijn vader. Vlakbij is een meertje. Ik loop erheen. Als ik bij het meertje ben, kijk ik nog eens goed naar de groep. Het zijn alleen maar vrouwen! Ik loop rustig naar het water. Ik wil net gaan drinken als ik weg geduwt wordt door een leeuwin.
"Kijk uit! Zie je hem niet dan? Die krokodil?" Vraagt ze. Ik kijk nog is goed en zie hem dan. De krokodil kruipt mokkent weer naar het diepere deel van het meer. "Sorry, ik ben pas sinds een gister weer een leeuw. Ik ben pas 3 dagen weer in Afrika." Zeg ik tegen de leeuwin. "Dus je bent nieuw?" Vraagt ze. Ik knik. "Ik heb mijn transformaties ook nog niet zo goed onder controlle." "Wij willen je wel helpen!" Zegt een andere leeuwin die erbij is komen staan. Ik kijk haar met grote ogen aan. "Willen jullie dat echt? En jullie kennen me nieteens?" Vraag ik. "Voor de White Lioness doen we alles!" Zegt de 1e weer.
"Oja, even vergeten dat ik dat was." Denk ik bij mezelf. "Maar hoe bedoel je: transformaties? Bedoel je transformaties van de keren dan je transfomeert of heb je er nog 1?" Vraagt een leeuwin die er ook bij is komen staan. "Ja, en half nee. Ik tranformeer automatisch in sommige gevallen, maar als ik gewoon wil transformeren lukt het niet. En ik heb nog 2 andere vormen. Een witte tijger en een witte cheeta." Zeg ik tegen de leeuwinnen. Ze kijken me met open mond een. "Een tijger EN een cheeta?" Vraagt de 2e vol ongeloof. Ik knik. "Als ik boos ben, word ik een tijger. En als ik doodsbang ben, word ik een cheeta." Zeg ik simpel. "Wij helpen je wel met je transformatie naar leeuw." Zegt de 1e. Ik spring blij rond. "Dankje! Dankje! Dankje!" Roep ik blij. "Oke,, verander maar terug. Dan doen wij dat ook. Daar bij die struiken kan je het ongezien kleding aan doen. Daarna gaan we beginnen." Zegt, denk ik, de leidster. Ik knik en doe wat ze zegt. Al snel kom ik aangekleed terug als mens. 'Laten we beginnen.' Zegt een meisje met kort bruim haar. Ik knik.

'Oke, concentreer je. Haal diep adem. Wees kalm en stel je voor als leeuw.' Zegt ze. Als we bij een stukje bloemen veld komen. Ik ga staan, en sluit mijn ogen. Ik adem rustig diep in een uit. Ik stel mezelf voor als leeuw. 'Ontspan je spieren. Vooral je schouders.' Zegt ze.
Ik ontspan mijn spieren. Ik voel me gelijk een stuk kalmer. Ik stel me voor als leeuw terwijl ik over de vlakte ren. Een heerlijk en vrij gevoel neemt me over. Ik adem nog een keer diep in.
Dan voel ik mijn evenwicht steeds wankeler worden. Ik open mijn ogen en zie allemaal blije gezichten. Ik laat me naar voren vallen. Ik land op mijn poten. Wacht, poten? "Het is me gelukt!" Roep ik blij. De groep verandert ook. "Zullen we jagen?" Vraagt een leeuwin. De leidser knikt. "Ga je mee?" Vraagt ze aan me. Ik knik en ren achter ze aan.

We hebben een groep gnoes gevonden. ''Het zijn sterke beesten maar niet heel erg lastig om neer te halen. Het is een goed begin.'' Vertelt een leeuwin me. Ik knik. We gaan in de aanvals positie staan. Ik sta ergens in het midden. Dat is zo omdat ik nog maar 1x gejaagt heb als leeuw. Op het teken van de leidster rennen we op de beesten af. We omsingelen 2 kalferen. Alleen daar is de moeder het niet zo mee eens. De moeder rent als een gek op me af als ze ziet dat ik 1 van haar kalferen dood in mijn mond vast heb. Ik schrik en ren weg. Nog snel gooi ik het kalf naar de groep. De moeder blikft me volgen. Ze haalt me bijna in. Dan komt er een gele waas voor mijn ogen. Ik verander in eem cheeta en ren snel weg. Als de moeder me niet meer bij kan houden, keer ik om en ren langs de moeder terig naar de groep. Maar als ik langs de moeder ren, haal ik nog snel mijn nagels langs haar achter poot. Ze valt neer. De groep ziet het en komt aan rennen. Ik stop iets verder van de moeder. Ik krijg weer een blauwe waas. Ik ben weer een leeuw. "Dat was op het nippetje." Denk ik hijgent bij mezelf.
"Goed gedaan! Je heb gewoon de moeder neer gehaalt! Nu hebben we nog meer eten!" Zegt de leidster trots. We willen net beginnen met eten als we een andere groep aan horen komen. Ze grommen en willen ons eten. De meiden grommen terug. Maar dan herken ik de groep. Ik zie mijn vader en Sandro. (Media)
Ik stop met grommen en kijk ze met grote ogen aan. Sandro komt blij op me af rennen, maar de meiden geven hem geen kans. Ze gaan bescherment voor me staan. "Rustig maar, hij is ene vriend. Deze groep is van mijn vader. Alleen ik dacht niet ze tegen te komen." Zeg ik tegen de meiden. Ze knikken en lopen naar de prooi. Sandro geeft me gelijk een leeuwen knuffel. "Gelukkig ben je oke." Zegt hij. "Maar wat doe je bij deze groep?" Vraagt hij. "Ze hebben me geholpen met mijn leeuwen transformatie." Zeg ik tegen hem. "Wie was die cheeta van net eigenlijk? Want die komen hier niet zo veel voor?" Vraagt hij. "Dat, was... Ik." Zeg ik zachtjes. "Maar je was toch een tijger?" Vraagt hij. Ik knik. "Ook." Zeg ik. Hij kijkt me vol verbazing aan.
"Laat maar. Later leg ik het wel uit. Ookal zou ik niet weten hoe.
Hoe gaat het trouwens met Mex?" Vraag ik snel. Je kan duidelijk zien dat Sandro niet zo op deze vraag zat te wachten. "Gaat wel. Zit gewoon een beetje droevig te zijn en te wachten tot je weer komt." Zegt Sandro gewoontjes. "Maar wanneer kom je weer?" Vraagt hij gelijl bezorgt. "Als ik mijn andere kanten ook onder controlle heb." Zeg ik en kijk hem aan. "Als ik mijn cheeta onder controlle heb kom ik mischien nog wel is langs, maar zeg tegen niemand dat ik het ben, oke?" Hij knikt. "Maar kan je dan nu niet even komen?" Vraagt hij. Ik kijk naar beneden en schud mijn kop.
"Nee sorry, ik blikf nu bij mijn tijdelijke groep die me verder dingen leert." Zeg ik droevig, maar vastberaden. "Maar ik kan je ook alles leren." Zegt hij nu bijna wanhopig.
"Weet ik. Maar dit zijn allemaal meiden, en ik heb echt even meiden tijd nodig." Zeg ik tegen hem. Hij mokt. "Best." Geeft hij dan toch maar toe met een zucht. Ik geef hem nog een knuffel. "Kom me anders gewoon een keer opzoeken, oke?" Vraag ik aan hem. Hij knikt met een glimlach. Ik laat Sandro los. We kijken elkaar nog even aan. "Sandro! Kom je?" Hoor ik mijn vader roepen. "Ja ja, ik kom al." Zegt hij zonder van mij af te kijken. Hij geeft me nog een lik over mijn neus en rent dan naar mijn vaders groep. Ik kijk hem met grote ogen na. "Gaf hij me zojuist een KUS?" Denk ik bij mezelf. Als ik kon blozen als leeuw, was mijn hoofd nu knal rood. Sandro kijkt nog een keer om en lacht naar me. Ik blijf toch nog vol verbazing staan. "Deze dag, ik nu al mega apart."

Like? Commend? Follow?
Bye people♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_