Project Creepypasta [Dutch voltooid]

Onzekerheid

De exstra hoofdstuk ;) ik hoop dat ie leuk is ^^

We waren bij het huis. Ik zat in me kamer op me bed te piekeren wat ik moest doen. Ik kwam hier eigenlijk perongeluk... Tijdens een van me missie's had ik mijn geheugen verloren.
Een van mijn missie's was ook om de creepypasta's te vermoorden... Maar het voelde alsof ik hier thuis was...
Ik zucht even en kijk dan naar mijn katana naast het bed.
Ik hoor even geklop op mijn raam. Masky zat voor mijn raam... Ik sta op en doe het raam dan open.
"Wat doe jij hier?" Vroeg ik.
"I...ik wou je nog bedanken voor de cheesecake" zei hij.
Ik knik voorzichtig naar hem.
"Is er iets mis?" Vroeg hij.
Ik schudde me hoofd.
"E...er is niks" zei ik.
"Heeft het iets met Jeff te maken?... Ik had net gehoord dat een vreemd iemand hem neersloeg" zei masky.
Ik knik voorzichtig.
"Dat klopt... En ik kon helemaal niks doen..." Zei ik stilletjes.
"Je moet niet alle schuld op je schuiven" zei masky en hield een hand op mijn hoofd.
Ik kijk hem aan. Hij was zo aardig... Hoe zou hij zijn als hij weet wie ik echt ben... Dacht ik.
"Zou je het leuk lijken om een keertje samen cheesecake te maken?.." Vroeg hij verlegen.
Me ogen keken hem aan en ik knikte. Op een of ander manier maakte het me gelukkig...
Ik hoor geklop op mijn deur en zie dan dat ben binnen komt.
"Slenderman wilt even dat we z'n alle aan tafel zitten ..." Zei ben.
"Hm... Das nieuw" zei masky.
"Okay, kom je ook masky?" Vroeg ik.
Masky knikte en klom dan mijn raam in.

Iedereen was aan tafel... Behalve Jeff. Er hangde een stilte om de tafel heen.
"Dit is heel belangrijk..." Zei slenderman.
Iedereen was stil. Als slenderman op zo een toon begon te praten is het zeker serieus.
"Hij is terug, de man die ons jaren achter na zat, hij is snel... Hij heeft Jeff met een gemak neergeslagen." Zei slender.
Ik hield mijn adem in.
"Hm... Het gerucht gaat nog dat hij nog een hulpje heeft" zei Sally.
Slenderman knikt.
"We weten niet wie het is of wat het is. We hebben het nog nooit gezien" zei slenderman.
"Ehh... Maar we hebben hem toch al een keertje uit de weg geruimd?" Vroeg jackery.
"Blijkbaar niet goed genoeg" zei eyeless Jack zuchtend.
"Nu is hij vast voor wraak, ik kan hem alleen even tegenhouden, maar door ons was hij een deel van zijn kracht kwijt... Als hij zijn kracht terug heeft zijn we allemaal verdoemd" zei slenderman met een serieuze stem.
Waarom moesten ze het hier over hebben... Dacht ik. Zenuwachtig tik ik zachtjes op de tafel.
"Dan moeten we hem eigenlijk zo snel mogelijk vinden en dan vermoorden" zei Jane.
"Dat is makkelijker gezegt dan gedaan" zei Vincent.
Slenderman keek even mijn kant op.
"Kelly, probeerde hij je nog aan te vallen?" Vroeg slenderman.
Alle blikken waren toen op mij gericht.
Ik schud toen mijn hoofd. Ik kon geen woorden meer uitspreken... Ik was zenuwachtig... dat ze het misschien zoude ontdekken.
Slenderman keek toen naar de klok.
"Morgen, middernacht gaan we opzoek naar hem." Zei slender.
Iedereen knikte.
"Dat was mijn mededeling" zei slender.
Iedereen stond op, sommige liepen naar hun kamer en sommige bleven in de woonkamer.
Rustig ga ik naar boven. In mijn gedachte kwam ik er weer op dat ik Vincent als eerst mijn memories zou vertellen...
Ik zucht even en kijk dan naar de kamer van Vincent. Hij was al in zijn kamer met jackery...
Ik klop dan op de deur, de deur gaat open...
"V...Vincent... Kan ik je even spreken?" Vroeg ik onzeker.