Sono sekai (That World)

Episode 11 : Her eyes

Aya's POV

"Ayame!" tinatawag na ata ako ni San Pedro. Pero bakit parang ang brutal ata? may patapik tapik pa sa pisnging nalalaman.

"Hey! Ayame! Wake up!" ay taray, umeenglish pa si San Pedro

"Ayame! Wake up! Damn it!" Huh? Nagcurse si San Pedro? It's a no no! Sobra na yun! Kahit nakapikit p arin ako may isang bagay akong napansin. Nakakahinga pa ako mga kaibigan! Nakasandal ata ako sa paanan ng puno na pinuntahan ko kanina. At kaboses ni MK ang tumatawag sa akin, pero, ngunit, subalit, datapwat, buti nalang nakayuko ako nang pagbukas ko sa aking mga mata. Natanggal pala yung contact lens ko. I'm screwed.

"Hey, are you awake now?" tinapik niya ako sa balikat. Nasa side ko siya, yung upo na parang nakaluhod yung isa paa. Buti nalang natatakpan ngayon ng basa kong bangs ang mga mata ko, na hindi niya dapat makita.

"O-oo. Salamat." Sagot ko na nakayuko pa rin.

"Tss. Bakit ka nakayuko? Are you dizzy?"

"H-hindi noh. Ayos lang ako."

"Why won't you look up then?"

"W-wala naman. Sige, kaya ko na ang sarili ko, iwan mo na lang ako dito. Salamat ulit."

"Damn it! Anong wala? Did she cast a spell on you? And what the fuck are you even doing, speaking with her like that?" bulyaw niya sakin.

"W-wala talaga." Nagagalit na si MK, highblood na naman. Pero kahit anong mangyari, hindi niya talaga dapat makita ang mga mata ko. At ang sakit pang maalala na, ibenetray ako ng kaibigan ko

"Look at me" Umiling ako, pero hinawakan niya yung chin ko.

"Ano ba?" Tinabig ko yung kamay niya. Nakapikit ako ng wala sa oras. Di niya dapat makita ang mata ko. For effin's sake. Please leave me alone.

"What's your problem? I was looking for sp—"

"Wala sabi! Huwag mo nga akong hawakan!" Pero hindi siya nakinig sa akin. Bigla niyang itinaas yung chin ko. At kung minamalas nga naman. Humangin kaya nahawi ang bangs ko.

He saw my eyes. Napaupo siya bigla. Shocked expression. Narinig ko rin ang bigla niyang pagsinghap ng hangin. A sign of disgust, of fear. Pareho ang expression ng lahat ng taong nakakakita sa tunay kong mata.

"Sabi kasing ayos lang ako eh." yumuko ako at tumakbo palayo sa kanya.

Kiel's POV

"Ayame!" tumakbo si Ayame. Iniwan ako dito. Napahilamos nalang ako ng mukha at napasuntok sa lupa. Stupid Kiel! Nakakainis! Bakit ba kasi hindi ako agad nagsalita? Iniisip niya siguro na natatakot ako or I've found her eyes weird or creepy. But, hell no! It's actually the opposite. Magkaiba kasi ang kulay ng mata niya. Yung isa blue, tapos yung isa violet na may parang black lines or dots sa loob. Idagdag pa na full moon ngayon, it's -