KURTARICI

307 20 8
                                    

Merhaba arkadaşlar. Uzun bir zaman sonra Yazmaya devam ediyorum.Bazı yerleri çok uzun zaman önce yazmıştım.bazılarını ise biraz önce

Fakat bazı sorunlarım var.Birincisi kitap kapağı ile ilgili.Değiştirmek istiyorum ve sizin de görüşlerinizi almak istiyorum.Ve okuyucularım arasında kitap kapağı yapabilen varsa bana ulaşmasını isterim.

Diğeri ise bu bölümden sonra Aişe nin adını degistirmek istiyorum.Eğer sizinde aklınızda hikayeye uygun isim varsa yorum olarak yazabilirsiniz.Diger bölümde o ismi kullanacağım.

Ilerleyen zamanda ilk bölümleri yeniden düzenleyeceğim. Çünkü o bölümler pek içime sinmedi.

Ve diğeri ise, hikayemizin diğer kahramanı olan erkek karakteri hikayemize girdiğinde hikayenin anlatımında farklılık olacak.Hikayeyi Aişe nin ağzından yazacağım...Fakat pek emin değilim.

Sonuncusu ise wp grubu kurucam katılmak isteyen varsa mesaj atması yeterli.
Ve sizleride bayağı beklettim.Sizden Özür diliyorum.Emin olun ki sizi ikna edecek yani beklemenize değecek sebeplerim vardı.

Bu bölüm benden size hediye olsun. Ya da bir özür.
Iyi okumalar.
Kocaman kocaman öpüyorum.

---------------------------------

Kulağına dolan Ezanın sesiyle göz kapaklarını araladı. Yüzünde oluşan naif tebessüm ile yatağından doğruldu. Ezan sesi ona mutluluğu ce huzuru anımsatıyordu.

ükürler olsun Yarabbi...Ezan sesini duyduğuma." Yatağının kenarındaki terliği giyerek odasının kapısını açtı.
Abdestini alıp odasına geri döndüğünde uyandığında fark edemediği bir şeyi fark etmişti. Dün akşam pencereyi kapatmayı unutmuştu.

Başına Fatıma Hanımı in verdiği baş örtüsünü geçirerek pencereye ulaştı.Perdeyi kaldırıp cama ulaşacağı sırada aşağıdan gelen kıkırdama ve gülme sesleri kulağına dolmuş, eli perdede asılı kalmıştı.
Bakmak ile bakmamak arasında gidip geliyordu.

Boğaz tüm heybetiyle karşısında duruyor ve geceyi süsleyen sokak lambaları ona göz kırpıyordu sanki...Etrafın sükunetini bozan sadece aşağıdaki gülme sesleriydi....

'Allah'ım sen beni affet!'

....Nefsimizin kurbanı olmamıza sebep merak değil mi zaten...

Hafif esen rüzgarın ardından dikkatli bir şekilde başını fazla çıkarmadan aşağıya bakmaya çalıştı . Görüş alanına biri erkek biri kadın iki kişi girmişti.Sari bukleleri beline uzanan kadın,kendisine sürekli dokunmaya çalışan adamdan uzaklaşmaya çalışsa da bu durumdan zevk aldığı belliydi.

"Ezanı okuttun kızım,daha ne kadar bekleyeceksin?"ardından ellerini kadının açık omzuna dokundurup geri çekti.
"Fiyatı dert ediyorsan anlaşabiliriz.Sorun olmaz!" Arsızca gülüp Kafasını kadının boynuna götürdüğü vakit Aişe homurdanarak başını geri çekti.

"Tövbe tövbe!Allah'ım sen beni uzak et bunların gibilerinden!"camı kapatmak için uzandığında aşağıdan gelen ve hiç beklemediği ses, boş sokağı inletmişti.Eli pencerenin Kolunda asılı kalmış yaşadığı şokun etkisindeydi.

O adam...Kadına....Tokat atmıştı.....

'Ya sabır Allah'ım '

Daha fazla dayanmayan Aişe pencereyi sertçe kapatıp perdeyi çekti. Eğer o adamın kadına tokat attığını kendi gözleriyle görseydi pencerenin kenarında duran güzelim saksılardan birkaçı adamın kafasında çoktan yerini bulurdu.Ve Aişe bunu memnuniyetle yapardı.

ARAP KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin