Michael Clifford pov
Met mijn hand draai ik rondjes door het water, met mijn hoofd helemaal ergens anders. Nou ja, eerder bij iemand anders...
Waarom moesten we nou net haar adopteren?
Het is niet dat ik haar niet aardig vind of wat dan ook, ze is hartstikke leuk, lief en aardig. Maar ze is ook heel knap en ze heeft zulke mooie ogen, ogen waar je bijna in verdrinkt...
Ik zucht even, waarom is het leven soms toch zo moeilijk?
Ik sta op en loop de kelder uit waar ons zwembad is.
Ik loop naar de keuken om een glas met koud water te drinken. Wanneer ik net de eerste slok wil nemen, gaat de deurbel. Ik wacht even, ik slaak een zucht en zet mijn glas neer, waarna ik naar de voordeur loop. Waarom ben ik altijd degene die de deur open moet doen?
Ik doe de deur open en een boze Matt loopt naar binnen. Matt is onze manager, een coole, aardige vent maar als hij boos is...
"Waar zijn de andere drie?!" vraagt Matt die al bijna in de woonkamer is. "Haal ze op!" roept hij voordat ik zelf antwoord kan geven. "Okay." mompel ik en loop de trap op aangezien ik vermoed dat ze nog bij Lauren zijn.
De deur van haar kamer staat op een kiertje en de klanken van Wrapped Around Your Finger klinken door de kamer.
Ik klopt even aan en druk dan zachtjes de deur open. Calum en Ashton zitten samen met Lauren op haar bed wat te praten en muziek te luisteren.
Ze kijken op. "Hey." zegt ik. "Hai Mickey, whats up?" vraagt Calum. "Kunnen jullie even mee komen we hebben bezoek. Lauren, blijf jij maar even hier en pak je koffer ofzo maar even uit." zeg ik en glimlach even. "Wie is er dan?" vraagt Ashton en staat samen met Calum op van het bed om mijn kant op te lopen. "Matt en hij is niet blij." fluister ik wanneer ze bij me staan. "Waar is Luke?" vraag ik. "Op zijn kamer dacht ik." antwoordt Ashton, ik knik en loop naar zijn kamer, waar hij inderdaad zit.
"Luke kom je? Matt is er." zeg ik. "Wat doet hij hier?" vraagt Luke en loopt mijn kant op. "Geen idee, maar blij is hij niet, dat kan ik je wel vertellen." antwoord ik en loop samen met Luke naar beneden.
"Wat bezielt jullie?!" roept Matt wanneer we alle vier tegenover hem op de bank zitten.
Niet begrijpend kijken we hem alle vier aan. "Jullie adopteren een meisje van 18, terwijl jullie zelf nog maar een paar jaar ouder zijn!" licht Matt toe. "Matt, hoe weet je dit?" vraagt Calum, een tikkeltje verbaasd. "Het nieuws. Nadat jullie met een mysterieus meisje gezien zijn heb ik research gedaan." verklaart Matt.
"Wat is het probleem, want die zie ik niet?" vraagt Ashton. "Het probleem is dat als de wereld hier achter komt, jullie carrière kapot gaat!" zegt Matt. "Misschien overdrijft je nu een beetje..." zeg ik, want ja in overdrijven is Matt de beste. Soms heeft het zijn voor delen maar vaak...
"Ik overdrijft niet! Wanneer dit bekend komt staat het in alle kranten, magazines, roddelbladen en zo voort. Jullie worden nog erger gestalkt dan nu en die Lauren, ik denk niet dat de fans haar echt op priksstellen als jullie snappen wat ik bedoel." zegt Matt.
"Matt, we kunnen haar ook niet terug brengen. Dat kunnen we echt niet maken." zegt Luke.
"Dat hoeft ook niet, als ze meewerkt aan mijn voorwaarden." zegt Matt. "Welke voorwaarden?" vraagt Lauren die de woonkamer ingelopen komt. "Heb jij ons zitten afluisteren. Wat een manieren, maar ach, dat kan je niet verwachten van zo'n weeskind." ratelt Matt, iets wat me wel een beetje boos maakt.
"Welke voorwaarden?" vraagt Lauren opnieuw, ze kijkt Matt strak aan.
"Kom even zitten. Dan zal ik je alles vertellen." zegt Matt en klopt naast zich op de bank. Lauren loopt naar hem toe en gaat langzaam naast hem zitten.
"Kijk, als jij doet wat ik van je vraag en dat is een kleine moeite, gaat de band van jouw lieve vriendjes er niet aan en zul je in zoverre met rust gelaten worden." zegt Matt. Alle vier weten we dat Matt hier niet helemaal de waarheid spreekt, wat zijn voorwaarden ook zijn.
"Zeg maar gewoon wat ik doen moet." komt Lauren ter zaken.
"Jij bent vanaf nu de vriendin van..." Matt kijkt ons even aam en dan richt hij zijn blik weer op Lauren. "Ashton."
