Jenny Haynes pov
Ik leg de telefoon weg. Ik vind het moeilijk afscheid te nemen van mijn beste vriendin, waarschijnlijk ook de enigste...
Al, het was wel fijn haar stem weer eens te horen, maar elke keer als we weer contact op nemen moeten we ook weer afscheid nemen
Dat is het probleem.
Ik loop naar mijn kamer waar ik op mijn bed ga zitten.
Niet te geloven dat ze geadopteerd is door 5 Seconds Of Summer. Lauren is echt fan van hun muziek. Ik ken ook een aantal liedjes van hun, maar ik had geen idee welk gezicht erbij hoorde... Tot nu toe dan.
Het is erg dat ze verliefd moet zijn op iemand waar ze niet verliefd op is, ik weet dat Lauren dat echt verschrikkelijk vind. En waarschijnlijk is ze zelfs verliefd op een ander.
Ik snap niet dat ze daar mee ingestemd heeft, normaal had ze dat nooit gedaan. Ik had liever gehad dat ze terug gekomen was, dan had ik op haar af kunnen rennen en me in haar armen kunnen storten. Dan had ik haar nooit meer los gelaten.
Ik pak de elektrische gitaar die ik van Lauren had gekregen en doe de band om mijn schouder. Ik pak een plektrum en speel een melodie die de hele dag al in mijn hoofd zit. Lauren heeft me een beetje gitaar geleerd, iets wat ik nog steeds waardeer. Ik zou nog beter willen kunnen spelen, maar ik denk niet dat dat kan.
Ik speel een melodie, een die Lauren altijd speelde, de box waar de gitaar op aangesloten is staat op vol volume. De harde klanken klinken door het hele gebouw.
De deur word open gegooit. "Stop met die herrie!" roept mevrouw Sunset, iets wat nog maar net boven de muziek uit komt. Ik stop met spelen en kijk haar vragend aan
"Wat?" vraag ik, een beetje bot. Wow, ik begin op Lauren te lijken...
"Jenny, alsjeblieft. Je mag best wel even spelen, maar zet dat daling dan even wat zachter. Ik kan mezelf niet eens horen denken." zegt mevrouw Sunset. Dat denken überhaupt mogelijk is voor jou.
Bijna had ik die woorden hard op uitgesproken.
"Okay." mompel ik. Mevrouw Sunset verlaat mijn kamer.
Ik zucht en zet de gitaar in zijn standaard. Toen Lauren en ik vijftien waren mochten we beiden een cadeautje uitkiezen. Lauren koos die gitaar en ik koos twee kentingtjes ze leken heel erg op elkaar. Ik had de ene aan Lauren gegeven en de andere heb ik zelf om. Het waren een soort vriendschap kettingen.
Ik glimlach bij de gedachten.
