Michael Clifford pov
Ze zij nee. Wat had ik anders ook gedacht.
Ik zucht en haal een hand door mijn haren heen.
Luke komt naar me toe gelopen. Ik draai me om en loop weg. "Michael, wacht even." zegt Luke.
"Wat wil je?" vraag ik. "Het spijt me." zegt Luke. Ik draai me om. "Meen je dat nou?" vraag ik. "Dat is het, je zegt een simpele sorry?" vraag ik.
"Wat moet ik anders doen?" vraagt Luke. "Door jou ben ik Lauren kwijt, je zal wel super blij zijn." zeg ik en sla mijn armen over elkaar.
"Het is niet mijn schuld dat jij het uitmaakt met haar. Het is logisch dat ze je niet terug wil." zegt Luke. Ik loop op hem af.
"Ik haat je Luke. Ik haat je!" zeg ik en sla hem op zijn kaak.
Luke laat me terug. Zo raken we in een gevecht verstrikt.
"Jongens kappen!!" roept Ashton die tussen ons in komt en ons uit elkaar haalt.
"Wat is er mis met jullie?!" vraagt Ashton.
"Vraag dat maar aan hem!" zeg ik. "Jij viel mij aan!" roept Luke.
"Hebben jullie niet door dat alles vast gelegd is?" vraagt Ashton.
"Dat interesseert me helemaal niks!" sis ik.
"Denk maar dat het onze manager wel wat interesseert. Jongens, jullie zijn elkaars beste vrienden, dat laten jullie toch niet zomaar vallen?" vraagt Ashton.
"Die gast is mijn vriend niet meer." zeg ik en draai me om, waarna ik weg loop.
