(A.N Tijdlijn klopt niet meer met het echt. Laten we doen of Zayn die tweet naar NB pas net gestuurd heeft en dat eerste deel van de Amerikaanse tour helemaal niet bestond. Ik irriteer mezelf hier echt heel erg mee maar ik ga dat gewoon negeren.)
*Zaynie<3 belt*
Ik slikte, ik was vergeten dat hij zo in mijn contacten stond. Ik kreeg het meest zenuwachtige gevoel in mijn maag, ik wilde heel graag opnemen en zijn stem weer horen, maar dat gevoel overheerste en ik hing op. Ik beet op mijn nagels en schudde mijn hoofd. Shit, wat als dit mijn enige kans was om hem weer terug in mijn leven te krijgen? Ik twijfelde om hem terug te bellen, maar ik kon het niet opbrengen.
Voor het eerst in de afgelopen maanden bedacht ik me iets. Misschien moest ik mezelf gewoon afleiden. Ja, afleiding zal alles beter maken. Waarschijnlijk als ik Zayn nu zou bellen zou hij me toch alleen meer teleurstellen en pijn doen, dat had ik niet nodig.
Liam Payne
Ik nam mijn mobiel op zonder te kijken wie me belde, en toen ik Niall's stem hoorde was ik meer dan verbaast, als we geen werk te doen hadden zag of hoorde ik hem nooit. 'Uh, met Niall.' Mompelde hij. 'Hey, alles goed?' Ik liep naar de bank en ging naast Sophia zitten, ik streelde haar haar en trok haar tegen me aan. 'Ja, gaat goed, ook met jou?' Vroeg hij. 'Kan niet beter. Louis en ik hadden gisteren dat Cinderella bal, weet je wel?' Ik glimlachte omdat ik zeker wist dat hij het was vergeten, niet dat het uitmaakte. 'Oh ja, dat is waar ook. Was het leuk?' Leuk? Leuk zou niet het woord zijn wat ik zou gebruiken voor een bal waar alleen kinderen zijn die binnen nu en een paar jaar dood gaan, maar dit gesprek voelde gek genoeg al ongemakkelijk genoeg dus ik besloot in te stemmen. 'Ja, het was erg speciaal.' Hij was een tijdje stil. 'Mooi. Uh, Liam ik dacht... Misschien kunnen we wat gaan eten of zo.' Ik keek naar Sophia. 'Ik weet niet, ik ben met Sophia.' Klonk dat hard? Hij klinkt ook raar aan de telefoon. 'Oh.' Zei hij alleen. 'Nee, mij maakt het niet uit hoor. Is dat Niall aan de telefoon? Je kan gewoon gaan.'
...
'Weet je het echt zeker dat je het niet erg vind als ik met Niall weg ga? Ik bedoel, ik zie hem zoveel vaker dan jou.' Zuchtte ik. Om eerlijk te zijn had ik ook helemaal geen zin. Niall deed vreselijk raar, hij had gevraagd of ik hem wilde ophalen maar ergens had ik het gevoel dat hij dat deed zodat hij kon drinken. Dat is wat me erg is opgevallen de laatste tijd, hij drinkt veel meer dan normaal. Zelfs tijdens onze repetities. 'Li, heb je dan niet door dat hem iets dwars zit? Ik hoorde hem amper aan de telefoon maar zelfs ik merkte het, je moet gaan.' Het was niet alsof ik zo weinig zin had dat ik van plan was hem te laten zitten, zo ben ik niet. 'Ik weet het niet hoor, volgens mij komt hij gewoon een beetje aandacht te kort sinds Zayn er niet meer is die hem zo ongeveer als zijn baby behandelde.' Ze keek me aan met een blik die zei: Serieus, Liam? 'Je overdrijft met dat baby gedoe, maar wat als dat zo is? Dat betekend dus dat hij Zayn gewoon mist.' Het punt was, ik overdreef niet met dat baby gedoe, het was echt zo. 'Dan zegt hij dat toch gewoon? Ik heb het meerdere keren gevraagd, maar hij zei altijd dat hij Zayn helemaal niet miste. Dus wat kan ik er verder dan nog aan doen? En Harry en Louis denken er hetzelfde over.' Zei ik verdedigend, ook al wist ik dat dat helemaal niet nodig was bij Sophia. 'Niet iedereen praat zo gemakkelijk over gevoelens als jij dat doet, en je weet best dat Niall zo iemand is, jij kent hem vele male beter dan ik. Je weet best dat hij alles opkropt, en je moeite moet doen om met hem over dat soort dingen te praten. En ik stel voor dat je daar vanavond erg je best voor gaat doen.' Ik zuchtte diep. 'Goed, je hebt gelijk.' Ik kuste Sophia op haar hoofd en gaf haar daarna een knuffel. 'Veel plezier dan.'
...
Ik parkeerde mijn auto aan de overkant van Niall's huis en liep naar zijn poort. Dat was gek, hij was wagenwijd open. Niall liet echt nooit zijn poort openstaan, hij was slimmer dan dat. Ik liep zijn tuin in en ging naar zijn voordeur die aan de zijkant van zijn huis zat. Ik stopte even met lopen toen ik Niall hoorde roepen. 'Stop! Ga alsjeblieft weg!' Ik was even verstijft, maar besloot toen sneller te gaan lopen. En precies op het moment dat ik de hoek om liep, zag ik Niall's hand Zayn's gezicht raken. Mijn ogen werden wijder en ik wist even niet wat ik moest doen. Ze hadden me beiden nog niet gezien, moest ik wachten, of moest ik ze confronteren? Zayn hield zijn hand tegen zijn gezicht en staarde Niall aan, Niall hijgde, van woede leek me. Ik besloot dat ik niet net kon doen of ik niks gezien had, en ik liep naar ze toe.
'Wat is er gebeurd?!' Riep ik terwijl ik dichterbij kwam, ik zag nu dat er bij Niall tranen over zijn gezicht stroomde. 'Niks, Liam. Er is niks gebeurd.' Zei Zayn gelijk. 'Waarom sloeg Niall je dan? En waarom huilt hij?' Ik vroeg me echt af wat Zayn hier in hemelsnaam deed want zover ik weet praatte Niall niet meer met hem. 'Hij is gewoon geschrokken dat ik hier opeens stond en-' Niall onderbrak hem. 'Lul niet! Jij arrogante klootzak!' Niall begon te snikken en ik wist dat dit niet zijn schuld was, maar die van Zayn. 'Misschien is het beter dat je weg gaat Zayn en hem later even belt om het uit te leggen.' Zei ik. 'Ik kom morgen terug.' Niall schudden zijn hoofd. 'Ik- ik wil niet dat je terugkomt.' Snikte hij. 'Ik weet dat je het wel wilt.' Ik trok een wenkbrauw op, maar Zayn draaide zich om en liep snel weg. Ik pakte Niall bij zijn schouder vast en leidde hem weer naar binnen. Ik sloot de deur en drukte op het knopje in de hal om zijn poort te sluiten.
Niall deed veel moeite om zichzelf te laten stoppen met huilen, en hij liep naar zijn woonkamer toe, ik liep hem snel achterna. 'Denk je echt dat ik het stom vind om je te zien huilen of zo?' Vroeg ik, en hij haalde zijn schouders op. 'Dat is niet zo.' Ik gaf Niall een lange knuffel. 'Waarom was hij hier?' Vroeg ik in de knuffel. Niall haalde zijn neus op. 'Ik- ik weet het niet precies.' Antwoordde hij, en ik liet hem los. 'Ga even zitten, je moet het echt vertellen anders kan ik je niet helpen.' Hij ging zitten maar schudde zijn hoofd. 'Je hoeft me niet te helpen, het gaat al weer.' Ik ging naast hem zitten en legde mijn hand op zijn been. 'Vertel het gewoon, alsjeblieft?' Hij dacht even na, maar knikte uiteindelijk.
'Hij wist de code van mijn poort, en hij klopte opeens op de deur. Ik dacht niet na en deed gewoon open.' Hij beet op zijn lip. 'Ik zei niks en staarde alleen naar hem, en toen begon hij me te vertellen over dat het uit was met Perrie en ik had geen idee waarom, maar toen...' Zijn gezicht werd rood en ik zag dat hij het eigenlijk niet wilde vertellen. 'Wat?' Vroeg ik toen het lang begon te duren. 'Hij begon me opeens te zoenen, en- en ik probeerde hem te stoppen maar hij hield me heel stevig vast en het lukte niet.' Mijn ogen werden wijder en ik staarde hem aan. 'Wat?!' Riep ik uit. 'En hij probeert me er mee te manipuleren zodat ik hem sneller vergeef, ik weet het zeker.' Ik keek hem verward aan. 'Wat bedoel je? Zou je hem nu niet nog minder snel vergeven?' Vroeg ik. Niall zuchtte en schudde zijn hoofd. 'Liam, ik ben echt al heel lang verliefd op Zayn.'
EINDELIJK GEBEURD ER EENS EEN KEER IETS BOEIENDS tenminste iets wat ik zelf boeiend vindt lalalala Ik hoop dat als ik weer een beetje structuur in mijn leven heb door school ik ook weer wat meer structuur krijg in het updaten want dit gaat natuurlijk helemaal nergens over. Sommige mensen updaten misschien minder als ze school hebben maar als ik school heb dan heb ik tenminste een ritme en nu lig ik gewoon de hele dag niks te doen meestal dus ja :>>>>}}}}}} <<raar ding.
Comment/vote/blahahabababefbs xx Nadia
