Boyish

Boyish14

Someday I'll know, why I wasn't meant for her.

Ngayon alam ko na yung sagot.
Dahil kay dash kaya hindi ako nakatadhana kay Jas.

Nakatadhana kaya ako kay Dash? Ah, stupid.

"Leave me alone jas." Sabay upo sa kama ko. "Gusto ko mapag isa. Isarado mo na lang yung pinto kapag lalabas ka na." Utos ko sakanya at humiga na.

"Noong naghiwalay tayo ganyan ka din ba?" Tanong ni jas na seryosong tono.

Napadilat ako sa mga mata ko. Tumayo ulit at humarap sakanya. Malayo ang distansya namin sa isa't isa.

"Leave." Utos ko ulit sakanya sabay turo ng pintuan.

"Ganyan ka din ba?!" Sigaw niya na umiiyak na.

"I said leave!!!" Sigaw ko sakanya na sobrang inis na.

"Sagutin mo at aalis ako!!!" Sabi naman niya na tiningnan ako ng matalim.

Bumuntong hininga ako sa inis. Lumapit ako sakanya. Sa pagkakataong ito, nasa harap na niya ko. Tiningnan ko siya ng matalim bago ko siya halikan.

Hinalikan ko siya ng sobrang diin. Mabilis. Yung tipong hindi siya makakahinga.

Yung halik na may galit,  inis at may hinanakit.

Rinig kong umuungol siya. Pinipilit niya kong itulak para makawala at para makahinga.

"Uuhhm. Uuh." Ungol niya na may halong tulak sa dibdib ko.

Tinigil ko na ang paghalik sakanya at binulungan siya.

"Yes, and i hate you so much. I hate you for making my life miserable 1 year ago."

Tiningnan ko siya. Natulala siya sa sinabi ko.

"Ngayon makakaalis ka na." Tumalikod ako sakanya at humakbang papunta sa kama ko.

Pero tinulak ako ni Jas.

"Shit!" Napadapa ako at napahiga para tingnan si jas. Natulala ako sa nakita ko. Nakabra na lang siya.

"Tangina jas ano ginagawa mo?!" Sigaw ko sakanya para tumigil siya.

Pero hindi tumigil. Pumatong pa siya sakin. Dafuq?!

"Hindi! Hindi ka galit sakin!" Hinahalik-halikan na niya ko. "Ako pa rin mahal mo! Ako!" Sigaw niya na hinuhubaran ako.

"Jas tumigil ka!" Hinawakan ko ang mga kamay niya.

"Mahal mo pa ko! Babalik ka pa sakin! Sakin ka lang!" Sabi niya na humahagulgol na. Pinipilit niyang bawiin mga kamay niya na hawak ko. Hinigpitan ko lalo yun para hindi na makawala pa.

"Stop it jas! Hindi na kita mahal!" Sigaw ko na kinatigil niya at kinatitig sakin.

3minuto niya kong tinitigan.

"Hindi na kita mahal." Kalmadong ulit ko sakanya.

Nakita ko namang kumalma siya kaya binitawan ko na siya. Umalis siya sa pagkakapatong sakin at kinuha ang damit niya. Sinuot ulit yun.

Sinundan ko siya ng tingin.

"Aalis na ako. Sorry." Sabi niya na hindi tumitingin sakin. Hindi ako nagsalita. Tinitingnan ko lang siya.

"Ang sakit pala talagang makita kang nasasaktan dahil sakanya." Dugtong pa niya.

May alam siya?

"Pero kung kailangan mo ng panakip butas. Andito lang ako." Hinawakan niya ang doorknob at tumingin sakin. "Handa akong maging panakip butas makalaya ka lang sa sakit na dulot niya." Ngiting sabi niya at umalis na.