ISIRIK

BÖLÜM - 2

Okuldan atılmıştım. Şimdi evde büyük hir konuşma beni bekliyordu. Arabada kimse ağzını açıp konuşmamıştı. Ama bu sessizliği annem bozmuştu.

"O kadın ne hakla sana dokunur. Ama o kadını sana dokunduğuna pişman edeceğiz. Değilmi Charlie?"

Babam sinirle derin bir nefes aldı.

"Uzatmayın artık. Katy bizim kızın suçunu da öğrenelim ona göre ne yapacağımıza karar veririz. Okuldan atıldığına göre gerçekten cok büyük hir suçu olmalı."

Aynadan bana bakıp önüne dönüp araba kullanmaya devam etti. Yol boyunca kimse konuşmamıştı.

-----

Eve girdiğim an hızlı hızlı koşmaya başladım. Odaya girip kapıyı kilitledim. Annem peşimden geldi. Ama kapıyı açmadım.

"Yalnız bırakın beni."

"Peki canım. Kendini iyi hissettiğinde aşağıya gel."

Ben ne zaman kendimi iyi hissedecektim bilmiyorum. Uzun süre düşünürken bu sessizliği kapım çalınınca bozuldu.

"Megan. Benim Victoria. Kapıyı açarmısın?"

Hızla kapıya gidip açtım. Sıkıca sarıldım. Ağlıyordum. İçeri girer girmez kapıyı kilitledim.

"Meg bu gece sizde kalıyorum. Tabi bir sorun yoksa.."

"Kalmanı bende çok isterim Vic. Roslie bana bunu nasıl yapar?"

Tekrar ağlamaya başladım. Bana sıkıca sarıldı.

"Bende inanamıyorum. Ama hak etti. Onun okuldan atılması gerekirken sen atıldın. Var mısın daha beter dövmeye? Rahatlarsın. Araya bende girerim döverim. Aynı şeyi banada yaptı."

Şok olmuştum.

"Nee? Sanada mı yaptı. Vic niye söylemedin? Niye?"

Suratı asılmıştı.

"Aranızın bozulmasını istemedim Meg. Üzgünüm. Keşke söyleseydim. Belki bunlar olmayacaktı."

Kendini tutamayıp ağlamaya başladı. Şimdi benim onu teselli etmem gerekiyordu.

"Var mısın dövelim?"

Kıkırdayarak söylemiştim. Bana döndü ve sinsi bir gülüş attı. Korktum bir an.

"Her zaman, her yerde!"

Kahkaha atmaya başladık. Şimdi aşağıya inmem gerekiyordu. Banyoya gittim. Suyu açtım elimi yüzümü yıkamadan önce kendime baktım. Maymuna benziyordum. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçımı tarayıp üstten topuz yaptım. Üstümü değiştirdikten sonra Victoriayla aşağıya indik. Anneme yardım etmek için mutfağa gidiyorduk. Annemle babamı konuşurken 'nasıl söyleyeceğiz' gibi şeyler diyorlardı.

"Neyi söyleceksiniz bana?"

"Hi-hiç birşeyi. Sadece yeni okulun hakkında.."